Brda: wandelen met een ezel en bezienswaardigheden

Ergens in de maanden voordat we op vakantie naar Slovenie gingen zag ik het: wandelen met een ezel in Brda. Een Toscaans landschap en schattige ezeltjes die keurig mee liepen. Blauwe lucht erbij en blije mensen. Dat wil ik ook! Gerard was niet direct enthousiast, die dacht aan een koppige ezel die geen stap meer wil zetten…

De regio Brda in Slovenie

Brda is een streek in het westen van Slovenie, direct tegen de Italiaanse grens aan en ten zuiden van de Alpen. Het gebied doet Italiaans aan. Denk aan een groenere versie van het zomerse Toscane: glooiende heuvels, mooie huizen en wijnranken. Maar dan veel rustiger en minder toeristisch.

Wij gaan wandelen met een ezel in Brda en zo de omgeving verkennen. Bekijk het filmpje en lees het blog, zo ontdek je meteen welke bezienswaardigheden er nog meer in Brda zijn.

Wandelen met een ezel

We rijden het terrein op en worden welkom geheten door de eigenaar en zijn dochter. Twee ezeltjes staan op ons te wachten. “Oh, mogen wij op de ezel zitten?” Maureen en Camiel zijn helemaal blij als ze zien dat er een zadel op de ezels ligt. Ja, zij mogen erop zitten. Camiel voelt zich direct op z’n gemak en voert de ezeltjes een stukje wortel. Maureen vindt het spannender en observeert de situatie eerst goed. De kinderen krijgen beide een helm op en dan zijn we klaar om te gaan.

Let op: dit bordje staat aan een kant van de weg. Kom je vanaf de andere kant, dan rij je er zo voorbij. Even de auto keren en je vindt het alsnog.
Let op: dit bordje staat aan een kant van de weg. Kom je vanaf de andere kant, dan rij je er zo voorbij. Even de auto keren en je vindt het alsnog.
Kennismaken met de ezel.
Kennismaken met de ezel.
Het eerste stukje omhoog houden we de ezel aan het touw vast.
Het eerste stukje omhoog houden we de ezel aan het touw vast.

Het eerste stukje gaat flink omhoog. Daarna mogen Maureen en Camiel op de ezels zitten. Er wordt bij de combinatie ezel-kind gekeken naar een goede match. Ik loop met de ezel van Maureen aan een touw en de eigenaar loopt met Camiel en zijn ezel. Zo heeft Gerard z’n handen vrij om foto’s en filmpjes te maken. Later wisselen we. Ook de dochter van de eigenaar loopt mee. Zij spreekt Engels en vertaalt en vertelt.

Al snel horen we dat ezels gemiddeld 3 km per uur lopen. Ik krijg de neiging om ‘m mee te trekken, maar dat moet ik niet doen. Gewoon rustig lopen, dan lopen ze rustig mee. Omdat het tempo laag ligt, voelt het wandelen heel relaxed. We gaan mee in het ritme van de ezels. Ondertussen kijken we om ons heen naar de prachtige omgeving. We lopen letterlijk tussen de wijnranken door.

Ons natuurtalentje.
Ons natuurtalentje.
Maureen heeft iets meer tijd nodig om te wennen.
Maureen heeft iets meer tijd nodig om te wennen.
Wandelen langs de wijnranken.
Wandelen langs de wijnranken.
Omdat kinderen op de ezel zitten, is zo'n wandeling ook goed met jongere kinderen te doen.
Omdat kinderen op de ezel zitten, is zo’n wandeling ook goed met jongere kinderen te doen.

Camiel zit te glunderen op zijn ezel. “Hij is een natuurtalent” zegt de eigenaar. Zo goed ziet hij kinderen niet vaak ezel rijden. Maureen geniet ook, maar minder zichtbaar. Ze heeft meer tijd nodig om te wennen.
Als we een stuk steil naar beneden wandelen mogen de kinderen kiezen of ze op de ezel blijven of niet. Camiel blijft zitten en Maureen wandelt zelf naar beneden. Daarna klimt ze weer op haar ezel. Ze leren dat ze iets naar achteren moeten hangen als de ezel naar beneden loopt en naar voren als de ezel naar boven gaat. Dat gaat ze heel goed af.

Als de weg heel steil wordt mogen de kinderen kiezen of ze blijven zitten of afstappen.
Als de weg heel steil wordt mogen de kinderen kiezen of ze blijven zitten of afstappen.
De ezel loopt prima mee.
De ezel loopt prima mee.
Tijdens de wandeling is er genoeg tijd om van het mooie landschap te genieten.
Tijdens de wandeling is er genoeg tijd om van het mooie landschap te genieten.
Een deel van onze route gaat over een weg waar ook auto's rijden. Alle passanten remmen keurig af als ze ons zien met de ezels.
Een deel van onze route gaat over een weg waar ook auto’s rijden. Alle passanten remmen keurig af als ze ons zien met de ezels.

We leren dat ezels hele oplettende dieren zijn die voorzichtig hun weg zoeken. Vertrouwen ze het niet? Dan blijven ze staan om te luisteren en te ruiken. Pas als ze het vertrouwen lopen ze verder. Een ezel zal zich hierdoor inderdaad niet snel aan dezelfde steen stoten. Dat spreekwoord komt voor ons helemaal tot leven. Onze ezels besluiten gelukkig elke keer dat de kust veilig is en lopen door.

Het laatste stukje wandelen we door het bos omhoog. Fijn in de schaduw. De ezel van Maureen heeft er geen zin meer in als we er bijna zijn. Waarschijnlijk begrijpt ze dat ze terug de wei in moet. Wij denken dat ze het wandelen met ons leuker vindt. De eigenaar vertelt dat ze wel mee loopt als een kind het touw vast houdt. Dat hoeft Camiel maar een keer te horen en hij wandelt zo met de ezel de wei in…

Even wachten als de ezel aan het luisteren is naar de omgeving.
Even wachten als de ezel aan het luisteren is naar de omgeving.
Tijdens de wandeling komen we op plekken waar je met de auto niet snel heen gaat.
Tijdens de wandeling komen we op plekken waar je met de auto niet snel heen gaat.
Het laatste stukje naar de wei.
Het laatste stukje naar de wei.

De ezels krijgen stukjes wortel. Camiel mag ook een andere ezel en pony wortel voeren. Hij zit vol met verhalen en geniet erg van de dieren. Dan mag hij mee bij de geitjes in het hok. Maureen bekijkt alles liever vanachter een hekje. Ook dat is goed. We kijken bij een biggetje en praten ondertussen na. Wat een aardige mensen en wat een lieve ezels!

Wortels voeren.
Wortels voeren.
Geitjes aaien.
Geitjes aaien.

Wat je verder moet weten over wandelen met een ezel in Brda

Deze leuke ezels zijn te vinden in het plaatsje Gornje Cerovo. In het dagelijks leven worden ze ingezet voor gehandicapten. De inkomsten uit de toeristische wandelingen zijn om de kosten van het levensonderhoud van de ezels te betalen. Wil jij ook wandelen met een ezel in Brda? Stuur dan een mail in het Engels (of Sloveens als je dat kan…) naar rado.brelih@siol.net of regel je ezel wandeling bij de VVV in Dobrovo. De dochter des huizes spreekt Engels en loopt tijdens de wandeling met je mee. Wij vonden dat erg prettig omdat zij de ezels en de omgeving goed kent.

Een halve dag wandelen met twee ezels kost 2x 30 euro. Een uur met twee ezels kost 25 euro (prijspeil 2016). Het is mogelijk om met maximaal vier ezels te wandelen. Mail de eigenaar gerust om te informeren naar beschikbaarheid en/of prijzen die passen bij jouw reisgezelschap en wensen.

Tot slot: trek schoenen aan waar je goed mee kan wandelen, doe je kinderen een driekwart of lange broek aan (dat zit fijner op het zadel) en smeer je in met zonnebrandcreme.

Bezienswaardigheden Brda

Als je een halve dag met een ezeltje op pad bent geweest, dan wil je vast meer zien van dit bijzondere stukje Slovenië. Welke bezienswaardigheden in Brda mag je niet missen? Ik laat je hieronder zien waar wij zijn geweest. Op MijnSlovenie.com kan je nog meer informatie vinden over Brda en de rest van Slovenië.

Kaart van de regio Brda.
Kaart van de regio Brda.

Šmartno

Šmartno is een idyllisch dorpje op een heuvel. Vanaf de parkeerplaats buiten de muur kijken we over de mooie omgeving. We blijven ons verbazen over hoe Italiaans het er hier uit ziet. Šmartno is niet groot. We kijken op de kaart en zoeken Bar pr Naad/Hiša kulture op. Hier kan je de beste chocoladetaart uit de omgeving eten en olijfolie proeven. Wij gaan beide doen. Het olijfolie proeven is echt iets voor volwassenen, maar de chocoladetaart gaat er bij onze kinderen ook goed in. Daarna lopen we verder door Šmartno en genieten vooral van de mooie straatjes en pleintjes.

Uitzicht bij Smartno.
Uitzicht bij Smartno.
Even uitzoeken waar we die lekkere chocoladetaart kunnen vinden.
Even uitzoeken waar we die lekkere chocoladetaart kunnen vinden.
Slenteren door smalle straatjes.
Slenteren door smalle straatjes.
Schattige pleintjes.
Schattige pleintjes.
Chocoladetaart met olijfolie.
Chocoladetaart met olijfolie.

Uitkijktoren Gonjace

Vlakbij Šmartno ligt in het dorpje Gonjace een uitkijktoren. Let goed op de bordjes langs de kant van de doorgaande weg, anders mis je zo de afslag. Gerard gaat met de kinderen naar boven. Maureen en Camiel zijn niet zo geïnteresseerd in het uitzicht, maar de ronddraaiende trap vinden ze wel leuk.

Uitkijktoren in Gonjace.
Uitkijktoren in Gonjace.
Bovenop de toren.
Bovenop de toren.
Vanaf de toren zien we Smartno liggen.
Vanaf de toren zien we Smartno liggen.

Kasteel in Dobrovo

In Dobrovo is de VVV van de regio Brda te vinden. Wij lopen daar binnen en kopen er een mooi boek over Slovenië. Tegenover de VVV staat het kasteel van Dobrovo. We zijn nieuwsgierig hoe de binnenkant is en lopen een rondje door het kasteel. Er zijn meerdere tijdelijke tentoonstellingen met kunstwerken. Maureen kijkt heel graag naar kunst en geniet. Ik vermoed dat de meeste kinderen heel snel uitgekeken zijn. Camiel vindt vooral de kostuums op de zolderverdieping mooi.

Kasteel in Dobrovo.
Kasteel in Dobrovo.
Kostuums op de zolder van het kasteel.
Kostuums op de zolder van het kasteel.

Krcnik

Krcnik is een natuurlijke stenen brug. Let goed op als je over de weg rijdt, want alleen een kleine parkeerplaats en een klein bordje verraden waar je moet zijn. We rijden er de eerste keer voorbij en zelfs de tweede keer twijfelen we over de juiste plek. We klauteren naar beneden en zien dan toch de natuurlijke stenen brug. Het hek er langs ziet er niet overal stevig uit. Maureen en Camiel zijn in de leeftijd dat ze goed luisteren naar instructies en geen gevaarlijke dingen doen. Maar met jonge kinderen zou ik het niet aanraden om naar Krcnik te gaan. Wij waren ook binnen een paar minuten uitgekeken.

Afdalen naar de plek waarvan we vermoeden dat we de natuurlijke stenen brug gaan vinden.