Puy du Fou, een themapark dat al meerdere keren is uitgeroepen tot beste pretpark ter wereld en dat in Nederland nauwelijks bekend is. Hoog tijd dus om een bezoek te brengen aan Puy du Fou met kinderen. Saskia ging met haar gezin op pad om te ontdekken hoe kindvriendelijk Puy du Fou is. Lees in dit blog meer over de fantastische shows en de handigste bezoektips voor gezinnen. Vergeet ook niet om het filmpje te bekijken.
Let op: overdosis superlatieven in dit blog. Het kon echt niet anders. Puy du Fou met kinderen is fantastisch, geweldig, indrukwekkend, spectaculair, vernieuwend, verrassend, mooier dan mooier enzovoort.
Puy du Fou, wat is dat voor een themapark?
Om maar meteen duidelijk te zijn: Puy du Fou is geen pretpark met achtbanen enzo. Het is een historisch themapark. Dat klinkt misschien in eerste instantie een beetje suf, maar dat is het totaal niet. Het is het meest indrukwekkende dat we ooit hebben gezien. En als ik indrukwekkend schrijf, dan bedoel ik ook echt heel indrukwekkend. Shows met 200 roofvogels tegelijk in de lucht, een boot die zomaar omhoog komt uit het water, een kasteelmuur die in de grond verdwijnt, echte leeuwen bij de Romeinen, dansende paarden in het water en levensechte loopgraven uit de Eerste Wereldoorlog.
Puy du Fou bestaat in 2017 al 40 jaar.
De voorstellingen en shows in Puy du Fou
We hebben bijna alle voorstellingen en shows in Puy du Fou met kinderen bezocht. Dat lukte alleen omdat we in totaal twee hele dagen de tijd hadden. Als je een dag gaat, dan zal je keuzes moeten maken. Je kan dan ongeveer 5 shows bekijken.
In volstrekt willekeurige volgorde nemen we je nu mee naar de shows in Puy du Fou.
Le Signe du Triomphe (Romeinse show)
Ik had het vooraf al gelezen: Puy du Fou heeft een Colosseum op ware grootte. Maar als we er dan voor staan krijg ik toch een kriebel in m’n buik. Dit Colosseum is echt groot! We gaan hier terug in de tijd en zitten als publiek in het Colosseum, net als vroeger de Romeinen. Zullen we ook moeten stemmen voor leven of dood? Dat was voor de kinderen in Trier de reden dat ze niet naar een voorstelling in het amfitheater wilden. Ik zeg ondertussen wel drie keer tegen de kinderen dat het een show is en niet echt. Maar ik maak me zorgen om niets, dochter M. en zoon C. zijn en blijven relaxed. Zelfs als de leeuwen de arena betreden en als op een ander moment gladiatoren worden ‘gedood’ waarbij het ‘bloed’ letterlijk in het rond spuit. We zien gevangenen die in een afgesloten kar worden opgesloten, waar even later een tijger (of was het een leeuw? Het ging zo snel…) via het dak inspringt. “Oooh” klinkt er vanaf de tribunes. Ik kijk even bezorgd naar de kinderen, maar die zijn niet onder de indruk. M. doorziet precies hoe het zit: “Er zit gewoon een wand tussen, daar zitten die mensen achter”. Nou, ik vind het een behoorlijk indrukwekkend spektakel dat voor kinderen ook spannend kan zijn.
Le Signe du Triomphe duurt 39 minuten.
Mousquetaire de Richelieu (De drie musketiers)
De show met de musketiers begint al informeel als de bezoekers de zaal inkomen. Leuk, zo duurt wachten niet te lang. Zoals verwacht worden we op hoofdlijnen meegenomen in het verhaal van de Drie Musketiers en ook Cyrano de Bergerac komt voorbij. Voor ons bekende figuren en verhalen door de musicals die we hebben gezien. De kinderen genieten vooral van de showelementen. En die zitten er al volop in als de musketiers met de soldaten vechten.
Net op het moment dat we denken dat de show ten einde loopt, worden we verrast als het gordijn opnieuw open gaat. Het podium is onder gelopen met water. We zien danseressen op blote voeten in het water dansen, met daartussen paarden die prachtige figuren maken. De combinatie van deze twee, het water, de belichting en de decors zorgen voor een spektakel dat ik nog nooit heb gezien. We zitten allemaal met open mond te kijken. Op dat moment denk ik nog dat Mousquetaire de Richelieu het mooiste is dat we gaan zien tijdens ons bezoek aan Puy du Fou met kinderen…
Mousquetaire de Richelieu duurt 32 minuten.
Le Bal des Oiseaux Fantomes (Roofvogelshow)
Puy du Fou heeft een eigen roofvogelshow. Nu vind ik roofvogelshows meestal een beetje saai en dat zal na het zien van Le Bal des Oiseaux Fantomes alleen maar erger worden vermoed ik. De show is een van de bekendste voorstellingen van Puy du Fou. Wij zoeken een plekje op de tribune, halverwege het midden. De arena waar we in zitten ziet er mooi uit, er kunnen ook veel mensen in. Ik kijk alvast om me heen waar de vogels vandaan zouden kunnen komen.
Net als bij andere shows begint het spektakel rustig. Al weten ze ook bij het rustige begin te verrassen met bijvoorbeeld een zwerm witte duiven die voorbij vliegt. Daarna komen de echte roofvogels. Ze vliegen rakelings over ons heen. M. duikt naar beneden en blijft de rest van de show half onder haar bankje zitten. C. zie ik volop genieten. Hij weet regelmatig niet waar hij allemaal moet kijken, heel herkenbaar, ook ik kom ogen tekort. Deze show zou je eigenlijk twee keer moeten zien om alles te kunnen bevatten.
Boven de arena hangt hoog in de lucht een luchtballon. Zelfs hier komen roofvogels uit. Bij het slotgedeelte vliegen er 200 vogels tegelijk door de lucht. Ze komen werkelijk overal vandaan. Wauw, wauw, wauw!
Als we na de show napraten met de kinderen merken we dat ze het beide heel anders hebben ervaren. “Ik vond het doodeng, wil daar echt niet nog een keer heen” zegt M. C. denkt er heel anders over en struikelt uit enthousiasme bijna over zijn woorden als hij wil delen wat hij allemaal heeft gezien.
Le Bal des Oiseaux Fantomes duurt 33 minuten.
Les Chevaliers de la Table Ronde (Ridders van de ronde tafel)
Les Chaveliers de la Table Ronde is een iets kleinere show. Als je keuzes moet maken, dan zou ik deze denk ik overslaan. Niet dat de show niet de moeite waard is, integendeel, maar ja, de rest is nog spectaculairder. De show vertelt het verhaal van Koning Arthur en de ridders van de ronde tafel. Naast het nodige zwaardvechten zijn wij vooral onder de indruk van het laatste gedeelte waarbij het water deels verdwijnt en de ronde tafel tevoorschijn komt.
Les Chaveliers de la Table Ronde duurt 17 minuten.
Le Secret de la Lance (Riddershow)
In Le Secret de la Lance gaan we terug naar de middeleeuwen. C., onze ridder-in-spé, zit ongeduldig te wachten. M. is wat afwachtender, ze heeft niet zoveel met ridders. Voor ons zien we een grote en hoge kasteelmuur met een poort en natuurlijk een kasteeltoren. Al snel zitten we middenin het verhaal dat we eigenlijk niet zo goed kunnen volgen. Maakt dat uit? Nee, er is zoveel te zien dat de verhaallijn er helemaal niet toe doet. Ridders te paard halen de meest moeilijke capriolen uit.
Inmiddels herkennen we het patroon in de shows. Ze beginnen allemaal gewoon goed, worden dan spectaculair of indrukwekkend en dan…. Dan gebeurt er altijd iets waarvan je niet voor mogelijk houdt dat het kan. Bij Le Secret de la Lance ga ik niet verklappen wat dat is, hou het ‘decor’ maar goed in de gaten als je er zit. Je weet niet wat je meemaakt. Waar wij als volwassenen vooral met verbazing naar alle decorwisselingen kijken, zitten de kinderen gewoon te genieten. Ja, ook M. die niets met ridders heeft. Bij C. wordt het ridder-virus alleen maar erger en hij smeekt ons later om alsje-alsje-alsjeblieft een zwaard te kopen. “Je mag geen wapens meenemen in de handbagage in het vliegtuig” vertel ik hem. “Ook geen speelgoed zwaard?” probeert hij nog.
Le Secret de la Lance duurt 29 minuten.
Les Vikings (Vikingshow)
Als C. het niet over ridders heeft, dan gaat het over Vikingen. Op naar Les Vikings dus! We zoeken ons plekje op de tribune en zien voor ons een dorpje met water ervoor. Ik had op de plaatjes vooraf al gezien dat er een Vikingschip gaat komen, dus de verwachtingen zijn inmiddels aardig hoog opgelopen. Gaat Puy du Fou ons dan bij geen enkele show tegenvallen? Nee dus.
We worden rustig meegenomen in het alledaagse leven uit die tijd. Maar dan komt de aanval van de Vikingen en is het gedaan met de rust. Alweer is niets te gek in de show. Een toren die omvalt, ontploffingen, brand en zelfs een schip dat vanuit het water tevoorschijn komt. Inclusief mensen die erop staan. “Hoe kan het dat die mensen uit het water komen?” M. stelt de vraag die we allemaal hebben. Hoe krijgen ze dit nu weer voor elkaar?
Aan het einde van de Les Vikings geeft M. een staande ovatie. “Dit is een van de mooiste shows die ik gezien heb!” vertelt ze. Dus zonder problemen wil ze daarna best een gezinsfoto maken met op de achtergrond het decor. Door de medewerkers van Puy du Fou worden de bezoekers snel en vriendelijk van de tribune gestuurd. Ze hebben nogal wat op te ruimen voordat de show opnieuw gezien kan worden…
Les Vikings duurt 26 minuten.
Le Dernier Panache (historisch oorlogsdrama in 1793)
Le Dernier Panache bekijken we aan het einde van onze tweede dag. M. en C. zijn inmiddels aardig verzadigd en beginnen moe te worden. Deze show is binnen en heeft eenzelfde podium en tribune als Soldaat van Oranje. De zaal draait en staat zo elke keer voor een ander gedeelte van het decor. We gaan terug naar 1793, de tijd waarin de bewoners van de Vendee massaal werden vermoord. Ik weet niet of het door de vermoeidheid komt, maar deze keer hebben ze wel wat moeite met het volgen van het verhaal. Zelf ben ik ook niet echt thuis in dit deel van de geschiedenis en kan ze dus niet helpen daarbij.
Het decor alleen is al zo mooi gemaakt. We kijken in een schip, dwalen door het bos, zitten bijna in een ingestorte kerk en zijn live bij de executie van de hoofdpersoon. Dat laatste hakt er wel in bij M. en C. Ze hebben het er daarna meerdere keren over. Ondanks dat ze het verhaal niet goed begrepen, hebben ze wel echt meegeleefd.
Le Dernier Panache duurt 34 minuten.
L’Odyssee du Puy du Fou (Reis door de tijd, doorlopende show)
L’Odyssee du Puy du Fou is een van de doorlopende shows in Puy du Fou. Groepsgewijs mogen we naar binnen en lopen we van de ene ruimte naar de andere. Van de Romeinen naar de Franse Revolutie. Echte ridders in harnassen, Romeinse beelden die tot leven komen en tot slot een combinatie van muziek, water en licht. Ik heb bijna de hele tijd een klein zweterig handje vast. Niet omdat het zo warm is, maar omdat zelf door een show lopen best spannend is als je 7 jaar bent. L’Odyssee du Puy du Fou is niet eens echt spannend, alleen weten we niet wat er gaat gebeuren. Dat maakt het spannend voor kinderen.
L’Odyssee du Puy du Fou duurt 18 minuten.
Les Amoreux de Verdun (Loopgraven Eerste Wereldoorloog, doorlopende show)
Verschillende momenten uit de geschiedenis zijn in Puy du Fou te beleven. Ook de Eerste Wereldoorlog komt terug, met een doorlopende ‘show’ over de loopgraven bij Verdun. Show is eigenlijk niet het goede woord. Als bezoeker loop je echt door een loopgraf. We horen van andere bezoekers al dat het niet aan te raden is om er met kinderen doorheen te lopen. Ik ga dus alleen. Om me heen zie ik wel Franse gezinnen die met hun kinderen Les Amoreux de Verdun bezoeken.
Via een pad door het bos kom ik bij de ingang van de loopgraven. We lopen letterlijk door een loopgraf en zien links en rechts van ons de ‘leefruimtes’. Hangmatten met soldaten die al kreunend liggen te slapen, een ziekenboeg en soldaten die vanuit het loopgraf aan het schieten zijn. Het is er donker, alleen lantaarns verlichten al knipperend de ruimte. Het gedreun van kanonnen is te goed te horen en af en toe trilt alles. Om de beleving nog echter te maken lopen er soldaten uit de Eerste Wereldoorlog tussen de bezoekers door.
Voor de totale beleving heb ik volgens het programmaboekje 15 minuten nodig voor Les Amoreux de Verdun. Nou, ik kan je vertellen dat ik er in 7 minuten doorheen was en dolblij ben dat ik de kinderen niet mee heb genomen. Les Amoreux de Verdun is levensecht! Dus eerst zelf een keer doorheen gaan en daarna pas besluiten of je dit met kinderen wilt doen.
La Renaissance du Chateau (doorlopende show in het kasteel)
Ook La Renaissance du Chateau is een doorlopende show waar je groepsgewijs naar binnen gaat. De bewoners van het kasteel vertellen in het Frans over het leven, helaas voor ons niet te volgen, al maakt dat niet uit als je vaker een kasteel hebt bezocht. Bijzonder is de lange zaal met aan weerszijden harnassen. Terwijl wij lopen laten zij de vlaggen boven ons hoofd zakken. Het is net alsof we echt worden verwelkomd door de ridders van het kasteel. Dan komen we bij het bal van de koning en de koningin. Alle bezoekers moeten langs de rode loper staan en ze dansen tussen ons door. De lakei geeft in het Frans instructies, maar ontdekt al snel dat wij er niets van verstaan. Gelukkig spreekt hij ook Engels, dus kunnen we keurig conform instructie op het juiste moment buigen voor de koninklijke hoogheden. M. en C. nemen deze taak erg serieus en buigen heel netjes. “Ooievaar!” mompelen ze zachtjes als we langs de troon lopen, dat is hun Frans voor ‘Au revoir’. Een vriendelijke zwaai van de koning zorgt voor een ontspannen lach op hun gezicht.
Van de drie doorlopende shows vinden wij deze het meest geschikt om met kinderen heen te gaan.
La Reniassance du Chateau duurt 26 minuten.
Le Grand Carillon
Nieuw in 2017 is Le Grand Carillon. Een groot houten bouwwerk staat voor de tribune, met daarin bellen in allerlei soorten en maten. “Gaan wij daar ook heen?” vraagt C. “Als we nog tijd hebben wel” beloven we. En dat lukt. Tussen twee grote shows in lopen we langs Le Grand Carillon en duurt het nog 15 minuten voordat het begint. We zoeken een mooi plekje uit.
Vier mensen, gekleed in de 18e eeuwse stijl van het dorpje waar we zijn, betreden het podium waar het carillon opstaat. Ze klimmen de toren in. Dan zien we dat een van hen zich vastmaakt op een stoeltje. Met piano en al wordt hij uit de toren geschoven. Het carillon blijkt meer uitklapbare delen te hebben.
10 minuten lang genieten we van een bijzonder klokkenspel. Precies lang genoeg voor de kinderen.
