Op een regenachtige zondag pakt Froukje met haar zoon de trein naar Gouda, voor de première van de familiemusical Dolfje Weerwolfje en Foeksia de miniheks. Wat volgt is een heerlijke middag in het theater, vol heksen, wolven, toverdrankjes en swingende liedjes. Met spektakel op het podium, een jongetje op het puntje van zijn stoel en een heerlijk feelgoodeinde. Na een paar uur met een grote glimlach weer richting huis dus!
Op stap met een Dolfje-fan
Mijn zoon (7 jaar) en ik verheugen ons op Dolfje Weerwolfje en Foeksia de miniheks. Maandenlang lazen we elke avond voor uit ‘Dolfje’ en sinds hij zelf kan lezen, verslond hij al heel wat Foeksia-boeken. Ook het boek waarop deze musical is gebaseerd, kennen we.
Als we in Gouda uit de trein stappen, zoek ik op hoe we precies naar De Goudse Schouwburg moeten lopen. Hoeft niet, denkt M. “We zijn al op de goede weg, kijk dan!”, en hij wijst een aanplakbiljet aan. “Zullen we deze borden gewoon volgen?”
Dat doen we (nadat ik stiekem toch heb gespiekt en weet dat het theater maar een paar minuten lopen van het station vandaan is). Bij de schouwburg is het een drukte van belang. De laatste try-out van Dolfje Weerwolfje & Foeksia de miniheks is net gespeeld, er lopen mensen het theater uit en de foyer zit nog vol. Op een rustig moment pakt mijn zoon snel even zijn rode lopermomentje. Ik maak daar natuurlijk als de wiedeweerga een foto van.
Handtekeningenjager
Terwijl de foyer langzaam leegstroomt, valt ons oog op de meneer met de zonnebril in een hoekje naast de trap. Is het echt…? “Het is Paul van Loon!”, juicht mijn 7-jarige. Voor ik het weet is hij met pen en papier onderweg naar zijn idool. Hij vraagt een handtekening en mag met de auteur op de foto. Hoe cool is dat? M. glimt van trots, voor hem is de dag al geslaagd.
Dolfje Weerwolfje en Foeksia de miniheks
Wat we niet weten, is dat de ontmoeting met Paul van Loon nog maar het begin is. Want wat is de familiemusical over Dolfje en zijn vriendinnetje Foeksia ontzettend tof! Hij gaat over weerwolf Dolfje, die ondanks een verbod van zijn opa naar het heksenbos gaat. Daar ontmoet hij het kleine heksje Foeksia. Ondanks dat ook zij gewaarschuwd is niet met weerwolven om te gaan, raken de twee bevriend.
Als de grote heksen en weerwolven hier achter komen, ontstaat paniek. Een weerwolf in het heksenbos? Dat moet oorlog worden! Gelukkig laten Dolfje en Foeksia zien dat je door goed naar elkaar te luisteren veel onbegrip uit de wereld kunt helpen. Met flink wat getover lukt het hen om de vrede tussen de twee groepen bosbewoners te herstellen.
Op het puntje van de stoel
De musical duurt ongeveer vijf kwartier en is geen moment saai. M. begint rustig achterovergeleund in zijn stoel, maar zit al snel hélemaal in de voorstelling. Ik zie hoe hij intens zit te genieten. Hij schuift op naar het puntje van zijn stoel en regelmatig moet ik hem zachtjes terugduwen op zijn stoel, omdat hij in zijn enthousiasme weer is gaan staan. Niet zo handig, als achter je ook veel kinderen zitten die ternauwernood over je heen kunnen kijken.
De dialogen zijn grappig en gelardeerd met kreten die voor veel kinderen herkenbaar zullen zijn. De ‘wrow’s’ en ‘wakkabakkaboe’s’ vliegen je om de oren. De liedjes zijn swingend. Regelmatig worden we uitgenodigd om mee te zingen en zo huilen we op een bepaald moment met een zaal vol grote en kleine mensen met Dolfje mee naar de maan.
Als heks Juf Minuul de oorlog verklaart aan de weerwolven floept het zaallicht aan. We mogen meebeslissen. “Moet er oorlog komen met de wolven? Wie zegt ja?” Een paar handen gaan omhoog. Wanneer de nee-stemmers hun stem mogen laten gelden, gaan de meeste handen omhoog en wordt er luidkeels door de zaal geroepen. Er komt geen oorlog. “Gelukkig maar”, zucht mijn zoon opgelucht.
Staande ovatie
Ik merk het aan de zaal, ik merk het aan mijn kind en ik merk het aan mezelf; Dolfje Weerwolfje en Foeksia de miniheks is fijn. Zonder ook maar een moment zwaar of belerend te zijn, humor heeft steeds de overhand, worden belangrijke thema’s aangesneden. Vriendschap, liefde, ruzie, onbegrip en verkeerde aannames; het komt allemaal voorbij. Mijn zoon heeft het er de dagen erna nog regelmatig over en dat levert mooie gesprekken op.
Spel en zang zijn uitstekend in orde, zowel bij de volwassenen als bij de kinderen die Dolfje en Foeksia spelen. De kindercast rouleert vanwege de arbeidstijdenwet, maar voor wie een andere kindercast treft dan wij: de ‘alternates’ zitten naast ons bij de première en alle teksten zitten er goed in bij hen. Regelmatig overstemmen ze in hun enthousiasme de liedjes die op het podium ten gehore worden gebracht. Het meisje direct naast me kan invallen als Opa, tovenaar Kwark én Juf Minuul als het moet.
Praktische informatie
Dolfje Weerwolfje en Foeksia de miniheks is een familiemusical van Rick Engelkes Producties. De voorstelling is tot en met zondag 1 maart te zien in theaters door het hele land. Bekijk hier de volledige speellijst. Kijk op de website van het theater bij jou in de buurt voor prijzen en tijden.
De musical krijgt als leeftijdsindicatie 6+. Mijn 7-jarige vond hem niet te spannend, ondanks het spannende onderwerp. Nu kent hij zowel veel Dolfje-verhalen als Foeksia-boeken, ik kan me voorstellen dat het een beetje anders kan zijn als dit een eerste kennismaking met het weerwolvenjongetje en zijn heksenvriendin is. Ik merkte ook dat mijn zoon veel van de grapjes snapte en het leuk vond om mee te zingen. Hij was, kortom, duidelijk de doelgroep.
Meer lezen
Benieuwd welke theatervoorstellingen wij nog meer bezochten en aanraden om met kinderen te bezoeken? Klik & kijk voor meer inspiratie:
- Recensie: theatervoorstelling PAW Patrol Live! ‘De Grote Race’
- Recensie: theatervoorstelling Rupsje Nooitgenoeg
- Recensie: theatervoorstelling Zwijnenstal
- Direct naar alle blogs over theater met kinderen
KidsErOpUit is te volgen op Facebook, Instagram en Twitter.
Dit blog is tot stand gekomen in samenwerking met Rick Engelkes Producties. Zoals je van ons gewend bent delen we altijd eerlijk onze eigen mening en ervaringen.