Een van de favoriete wandelingen van blogger Annemiek gaat langs de Rur (of Roer) nabij Monschau. Net over de grens bij Zuid-Limburg, in de Duitse Eifel. Een prachtige omgeving waar je direct het vakantiegevoel te pakken hebt. Wandel je mee?
Wandelen langs de Rur bij Monschau
Langs de Rur (Roer) bij Monschau zijn verschillende wandelroutes uitgezet, zowel lang als kort en zowel over klim-en klauterpaden als over deels verharde wegen. En je kunt relatief vlakke routes lopen of ervoor kiezen om bergop-bergaf te gaan. Onze kinderen houden wel van een beetje klimmen, dus de keuze is snel gemaakt. We parkeren op het parkeerplaatsje nabij kampterrein Dreistegen, gelegen rechts van de doorgaande weg 258, als je het stadje nét voorbij bent. Er is plek voor zo’n 20 auto’s en als wij aankomen staan er ongeveer 5 geparkeerd. Bij terugkomst blijkt de parkeerplaats vol, dus wil je later vertrekken hou daar dan rekening mee.
Wandelroute 55
Op het bord bij de parkeerplaats bekijken we de routes en besluiten we te kiezen voor nummer 55. Deze route is deels bekend terrein en vooral het stuk langs het water is favoriet. In alle seizoenen is het hier fijn. In de lente omdat er dan zoveel mooie bloemen bloeien, in de zomer vanwege de mogelijkheid om pootje te baden, in de herfst zie je de prachtigste kleuren en in de winter is er grote kans op sneeuw. Voor de zekerheid maken we een foto van het bord, zodat we ons onderweg een beetje kunnen oriënteren.
We starten met een kijkje op het kampterrein Dreistegen. Hier hebben we enkele jaren geleden met een groep scouts gekampeerd en de herinneringen komen weer boven.
De route voert ons eigenlijk rechts langs het terrein, maar wij gaan bij de y-splitsing links en lopen over het laagst-gelegen kampeerveldje. Nu is het herfst en verraden alleen de kampvuur-resten dat er gekampeerd werd. Achteraan staat een houten sanitair-gebouw. We gaan rechts de trap op en komen bij een brug. Als we hier zoden oversteken, kom je op het bovenste gedeelte van het kampterrein. Wij kijken even naar het stromende water en vervolgen de weg rechts, nog steeds terugdenkend aan die leuke tijd.
Avontuurlijk wandelen
Het pad gaat al snel over van verhard naar onverhard. Goed kijken waar je loopt dus, want er zijn volop stenen en takken waar je makkelijk over zou kunnen struikelen. We lopen langs het water en op sommige plaatsen bestaat de mogelijkheid om te spelen. Het is nu echt te koud, maar zouden we in het voorjaar of zomer komen, dan is dit een hartstikke leuke plek om een paar uurtjes door te brengen. Maar of er daarna nog gewandeld gaat worden? Onderweg komen we diverse trappen en bruggen tegen. Sommige bruggen zijn eigenlijk aan vervanging toe en missen hier en daar een plank. Goed uitkijken dus. De kinderen vinden al die bruggetjes prachtig: even stil staan, kijken naar het water, een tak of steen gooien. Het hoort er allemaal bij en verhoogt het wandelplezier.
Vennbahnradweg en Klooster Reichenstein
De route staat aangegeven met kleine bordjes of stickers met een getal en een pijl. Soms is het goed opletten dat je geen paaltjes mist, maar zolang je de stroom van de rivier volgt kan er eigenlijk niks misgaan… Of toch wel? Aangekomen bij een brug die rechtsaf uitkomt op een soort weide twijfelen we even waar we naartoe moeten. We zien wel stickers met nummers, maar nummer 55 staat er niet bij. Op het bankje in de zon eten we een broodje en overleggen wat we doen. Terug de brug over en dan naar links, of het veld oversteken en dan naar rechts. De eerste optie deden we niet eerder, dus daar kiezen we voor. In de verte zien we een viaduct en precies daarnaartoe leidt het pad. Nog steeds zien we geen nummer 55, maar op de eerder gemaakte foto van de plattegrond is te zien dat we het viaduct op moeten zien te komen en daar verder linksaf moeten. Het is even zoeken, maar dan zien we dat er vanaf de doorgaande weg een afslag is richting viaduct. Boven aangekomen lopen we naar rechts om te genieten van het uitzicht vanaf het viaduct. We ontdekken dat deze weg vroeger een spoorlijn was en nu bekend staat als Vennbahnradweg, een prachtige fietsroute die van Aken naar Luxemburg voert. Vanaf het viaduct kijk je aan de ene kant het dal in en aan de andere kant zie je het klooster Reichenstein.
Back on track
We lopen terug waar we vandaan komen en ontdekken de routestickers. Even gaan we zitten in het huisje en vragen ons af wat het is. Als we goed kijken zien we dat het een oud treinstel is. Na een korte stop nemen we ons voor beter op de route te letten… dat betekent dat we alweer snel deze weg verlaten en een klein stukje langs de doorgaande weg moeten. Er kan veel verkeer komen, dus houden we de kinderen maar even aan de hand. Ons oog valt op een kapelletje en de route leidt ons daar ook langs. Hier kan ook prima gepauzeerd worden maar wij kiezen ervoor een kaarsje op te steken en vrijwel direct door te gaan.
Dat wordt diep ademhalen, alle moed bij elkaar sprokkelen en de mantra ‘Nog even volhouden’ inschakelen. We moeten een behoorlijk steile berg op, dwars door het bos. Aan de ene kant een wandelstok en aan de andere kant de hand van papa of mama, werkende kinderen zich naar boven. Jeetje wat is dit vermoeiend… Maar we gaan door, nu een klein stukje en dan zijn we boven. En beloven we dat er geen steile hellingen meer komen. Deze moeder duimt in gedachten héél hard dat dat ook klopt.
Terugweg naar Monschau
Vanaf dit punt starten we min of meer de terugweg. De Rur ligt ergens ver beneden ons en als we héél stil zijn, horen we het ruisen van het water. Het pad is nu breder en we kunnen heerlijk met z’n vieren naast elkaar lopen. Waar we tijdens het eerste deel nog enkele andere wandelaars tegenkwamen, voelen we ons nu alleen op de wereld. We lopen langs voornamelijk naaldbomen en op de grond vind je volop materiaal voor een gevarieerde herfsttafel. Onderweg zien we enkele wildhutjes, waar de kinderen graag even in klimmen. Bij het vervolgen van het pad besluiten we nog één keer van route 55 af te wijken en rechtdoor te gaan in plaats van rechtsaf een stuk te moeten klimmen. We weten dat we rechtdoor weer op de route uitkomen en dat gaat verbazingwekkend snel. Het naaldbos gaat over in loofbos en het pad begint steeds meer te dalen. Het laatste stuk is net een stukje steiler naar beneden dan we tot nu toe gelopen hebben. Sommige stenen zijn een nat en daarom glad. Ineens zien we in de verte de parkeerplaats. Nog een klein stukje en dan zijn we terug bij de auto. We voelen onze benen en vinden dat we wel iets lekkers verdiend hebben.
Kaffee und Kuchen in Monschau
In Monschau zijn verschillende cafeetjes en andere plekken te vinden waar je prima terecht kunt voor een zoete lekkernij. Onze favoriet is gelegen aan de markt en dat is net te ver om te lopen vanaf het punt waar we de auto hadden staan. Daarom parkeren we de auto nabij het Glasblazershuis aan de rand van het centrum. Hoewel hier een grote parkeerplaats is, kan het zijn dat je op drukke dagen even moet wachten op een plekje. In het Glasblazershuis zijn allerhande kraampjes met handwerk ingericht. Glaswerk, serviesgoed, houten speelgoed. Erg toeristisch en je moet er van houden. Wij houden meer van taart dus lopen we het stadje in, op weg naar Kafe Kaulard. Daar kun je in de vitrine je gewenste stuk Kuchen aanwijzen en dan plaatsnemen waar je wil. Wij kiezen voor een plekje op de eerste etage en geven hier de rest van de bestelling door. Na zo’n inspanning smaakt zo’n enorm stuk taart nog beter.
Op de terugweg naar de auto lopen we langs bakkerij Hensch, waar ze overheerlijk steenovenbrood verkopen en allerhande soorten printen. Deze lokale specialiteiten móeten we mee naar huis nemen.
Sommerrodelbahn
Om de dag compleet te maken, rijden we een stukje verder naar Rohren. Hier kun je in de winter skiën en langlaufen en als er geen sneeuw ligt kun je er rodelen. Een enkele rit kost 2 euro voor kinderen en 2,50 euro voor volwassenen. Jonge kinderen mogen gratis met hun ouders mee. Er is een terras met speeltuin en je kunt er terecht voor een maaltijd. Ook zijn er enkele mini-attracties waar je apart voor moet betalen. Geen geweldig dingen, is onze mening. Wij komen om te rodelen en genieten van de snelheid. Tijdens de terugweg naar boven heb je alle gelegenheid om rond te kijken en te genieten van het uitzicht. Inmiddels is de het vijf uur geweest en wordt het tijd om naar huis te gaan. Wat hebben we genoten van deze actieve, heerlijke en gevarieerde dag. Alsof je één dagje op vakantie bent geweest!
Meer info over de rodelbahn is hier te vinden.
Praktische informatie
Monschau is een karakteristiek stadje in de Duitse Eifel. Door de vakwerkhuisjes, gezellige winkeltjes, vele bakkertjes en prachtige wandelmogelijkheden is het er ook erg toeristisch. Op zonnige dagen, maar óók in de aanloop naar Kerst, kan het er erg druk zijn. Hou daar rekening mee, zeker als je geen liefhebber van drukte bent. Hier vind je allerhande informatie over de bezienswaardigheden en attracties. Ook staat hier een opsomming van de wandelmogelijkheden, waarbij veel beschrijvingen in het Duits zijn.
Vanaf de Nederlandse grensovergang A76 Heerlen-Aken is het zo’n 3 kwartier rijden tot in Monschau. Parkeren kan op diverse plekken rondom de stadskern. Vrijwel overal staan parkeerautomaten, denk daarom aan voldoende kleingeld.
De hierboven beschreven route is zo’n 8 km lang. Wij deden er (inclusief pauzes) ongeveer 3 uur over. De paden zijn op veel plaatsen smal en hobbelig en dat maakt de route ongeschikt voor kinderwagens of rolstoelen. Onderweg kom je enkele bankjes tegen om te picknicken, maar vooral tijdens het eerste deel van de route. De route kan ook in de andere richting gelopen worden, dan begint de weg meteen met een behoorlijke klim. In onze ogen niet erg motiverend voor kinderen.
Ben jij al eens in Monschau geweest en wist je dat je daar zo mooi kunt wandelen?
Meer lezen
Op zoek naar meer leuks in de Eifel? Klik & kijk voor meer inspiratie:
- Dinopark
- Een wandeling door de Teufelsschlucht
- Vakantie Eifel met kinderen
- Direct naar alle blogs over Duitsland
- Direct naar alle blogs over wandelen met kinderen
KidsErOpUit is te volgen op Facebook, Instagram en X (voorheen Twitter).
