Actieve uitjes tijdens de vakantie, daar houdt blogger Fieke wel van. Tijdens haar vakantie in Kroatië verblijft ze in de regio Split. Samen met haar gezin gaat ze het spannende avontuur aan om in Omis in de kloof van de Cetina Rivier te gaan ziplinen. En het blijkt niet zomaar een standaard zipline te zijn.
Actief uitje in de natuur: ziplinen!
We hebben 10 dagen de tijd om de omgeving van Split, Midden-Dalmatië, in Kroatië te gaan ontdekken tijdens onze vakantie. We houden allemaal van een beetje actie en vinden het heerlijk om iets in de natuur te doen. Al snel kom ik op de website van Zipline Croatia. Wat ik hier zie valt absoluut in de categorie actie in de natuur.
Ik zie een luchtfoto van de Cetina rivier die door een diepe kloof loopt. Door en over deze kloof kan je ziplinen. Een parcours van 8 stukken die samen 2,1 kilometer lang zijn. Je hangt een hoogte van 150 boven de grond en haalt snelheden van 65-70 km per uur.
Snel zoek ik op of deze activiteit geschikt is voor kinderen. Ja hoor, kinderen vanaf ongeveer 6/7 jaar kunnen dit ook doen.
Durven de kinderen te ziplinen?
Zouden mijn kids dit ook durven vraag ik mij af? Ik besluit op YouTube een filmpje van het ziplinen boven de Cetina rivier op te zoeken en het ze te laten zien. Ze zijn eigenlijk direct enthousiast. Maar daarna komen ook de vragen: “Hoe zit je dan vast?” en “Moet ik alleen of samen met iemand anders?” Na wat uitleg hierover blijft vooral het enthousiasme hangen. Ik besluit de gok te wagen en deze activiteit in Omis te reserveren.
In dit blog lees je alles over dit stoere uitje en delen we volop praktische tips. Wil je alvast een indruk krijgen? Bekijk dan dit filmpje:
Verzamelen bij Zipline Croatia in Omis
Een paar weken later is het zover. We rijden vanaf onze caming in Seget in een klein uurtje naar Omis. We kennen de weg, we zijn er van de week eerder geweest om te gaan raften over de Cetina Rivier.
Het kantoor van Croatia Ziplining ligt op de oever van de rivier. We parkeren onze auto gratis een stukje verderop, net na de tunnel, en lopen terug. We melden onze bij het kantoortje en moeten wat formulieren invullen. We vullen in dat we het ziplinen op eigen risicio doen en dat we als ouders toestemming geven voor onze kinderen.
We zijn wat vroeg en moeten even wachten op twee andere mensen die mee gaan. Naast het kantoortje is een mooi pleintje waar we kunnen wachten. Ik zie dat de gezichten van de twee oudsten een beetje gespannen zijn. Ook al verzekeren ze mij dat ze het echt niet heel spannend vinden. Ik geef aan dat ik het een spannend uitje vind maar het mij wel super gaaf lijkt. De kinderen beamen dat zij zich ook zo voelen.
De voorbereidingen op het ziplinen
Dan is het zover om te gaan. Onze groep bestaat uit 7 mensen en er gaan twee gidsen van Croatia Ziplining mee. We nemen plaats in twee busjes die ons de kloof in brengen naar het beginpunt van het zipline parcours. Na een minuut of 10 stoppen we en krijgen we allemaal een helm, een paar handschoenen en een zipline-tuigje aangereikt. We hoeven het nog niet aan te trekken. We lopen eerst een stukje de berg op naar de oefen zipline waar we de nodig uitleg gaan krijgen.
Het zipline-tuigje aantrekken
De uitleg begint bij het aantrekken van het tuigje. De uitleg is in het Engels dus ik vertaal het steeds voor de kinderen. Kom je er niet uit, dan helpen de gidsen je vriendelijk. Ze controleren sowieso iedereen. Meerdere malen wordt aangegeven dat je tijdens het parcours niet meer aan je zipline-uitrusting moet zitten. Veiligheid staat voorop. Zit iets niet prettig meldt dat dan bij de gids en ga niet zelf kijken hoe het op te lossen.
Hoe moet je aan de zipline hangen?
Dan laat de gids zien hoe we aan de lijn moeten gaan hangen. We moeten in het tuigje gaan zitten, net zoals je op een stoel zit. Haak je voeten in elkaar, zodat ze bij elkaar blijven. Je handen houd je bovenop de haak die om de kabel hangt. Deze haak glijdt over de kabel maar is ook de rem. De rem moet je met je handen bedienen. Hoe harder je hem tegen de kabel drukt, hoe harder hij remt. Wanneer je niet wilt remmen. laat je je handen rustig op de haak liggen. Je mag ze NOOIT van de haak afhalen.
Instructies van de gidsen tijdens het ziplinen
We nemen ook de twee signalen door die de gids aan het einde van de zipline zal geven als je aan komt ‘vliegen’. Als de gids op zijn helm slaat moet je remmen. Als hij met zijn hand een soort rondjes draait dan moet je juist niet remmen. Zo zorgt de gids ervoor dat je met de juiste snelheid aan het einde van de zipline komt.
Ze leggen ook uit dat er altijd een noodrem aan het einde van de zipline is voor het geval het remmen niet lukt. Je komt dan iets minder comfortabel tot stilstand maar je stopt wel.
Oefenen voordat het echte werk begint
Dan is het tijd om allemaal de oefenlijn te doen. Onze jongste mag niet zelf omdat hij te licht is om voldoende vaart te maken. Hij zal samen met een gids alle ziplinen afgaan. Ook het oefenen doet hij dus samen. Dit gaat prima.
Bij de meiden gaat het oke maar ze vinden het toch wat spannend. De gidsen geven aan dat kinderen de eerste van de acht ziplines samen doen met een gids. Dit is de langste en snelste. Daarna kunnen ze kiezen of ze alleen verder willen. Gelukkig, ze hoeven nu dus nog niet te kiezen. En dat vinden ze beide wel een fijn idee.
Tijd voor de eerste echte zipline
Dan is het tijd voor het echte werk. Met onze zipline-uitrusting aan klimmen we nog zo’n 8 minuten verder omhoog naar het startpunt. Wat zijn we al hoog, en wat is het uitzicht mooi, denk ik als we even stoppen. De laatste paar meter klimmen we met een trapje omhoog.
Boven aangekomen zien we de eerste lijn direct hangen. Het einde van de lijn kunnen we niet zien. “Komt het weleens voor dat er mensen op dit punt alsnog besluiten om het niet te doen?” vraag ik. De gids knikt. Ook zijn er best een aantal volwassenen die op dit punt nog vragen of zij samen met een gids mee kunnen. De hoogte en de afstand is echt niet niks.
Daar gaan de meiden
De meiden zijn als eerste aan de beurt omdat één van de twee gidsen altijd als eerste gaat. Deze gids kan dan de deelnemers instructies geven bij het eindpunt. De andere gids komt als laatste naar beneden. Onze kleine man zal dus heel even alleen met de gids zijn als wij met zijn twee al naar beneden zijn gegaan.
De meiden komen voor de gids te hangen en kunnen hun tuigje vasthouden i.p.v. de haak met de rem. Zij hoeven dus niets te doen en kunnen volop genieten van het uitzicht. Ze luisteren rustig naar de instructies en dan stappen ze van het platform af en vliegen in een treintje aan de lijn weg. Even later verdwijnen ze uit mijn zicht. Het platform waar we naartoe vliegen is te ver weg om te kunnen zien.
Mijn beurt om het eerste stuk te ziplinen
De gidsen adviseren ons dat we beter om en om met de twee andere deelnemers kunnen gaan. Dan kun je makkelijk foto’s maken van elkaar als je vertrekt en aankomt. Ik blijf als laatste met de jongste over zodat ik zo lang mogelijk bij hem kan blijven.
Dan ben ik aan de beurt. Ik moet zeggen dat ik eigenlijk helemaal geen zenuwen voel. Het uitzicht is prachtig, daar wil ik wel overheen vliegen. De gids maakt mijn haak vast. Ik ga rustig in mijn tuigje zitten. Zodra ik een seintje krijg dat ik mag gaan, trek ik mijn voeten omhoog.
En dan vlieg ik door de lucht, wat een snelheid en wat een uitzicht. Het weer is helder en het zicht op de kloof en de Cetina rivier is daardoor erg mooi. Ik blijf goed opletten of ik het eindpunt al zie. Dat duurt best een tijdje.
Maar dan zie ik de gids rustig op zijn helm slaan en rem ik rustig af. Net voor het einde mag ik stoppen met remmen en kom ik redelijk rustig bij het platform aan. Er staat een trapje klaar waar ik op kan staan zodat de gids mijn haak van de lijn kan halen. Ik zie de meiden met een glimlach zitten en vraag of zij het ook zo gaaf vonden. Beide knikken. Dit was echt super cool.
Tuigje wordt aangepast zodat onze jongste comfortabel naar beneden kan
En dan zien we hoe ons stoere 7-jarige ventje samen met de gids aankomt. Hij kijkt bloedserieus maar geniet volop. Hij blijkt wat hoog voor de gids te hangen waardoor hij zijn hoofd scheef moet houden om niet tegen de lijn aan te komen. De gidsen passen gelijk zijn tuigje aan zodat hij beter hangt tijdens de volgende zeven lijnen. Fijn dat ze hier zo goed op letten en de tijd nemen om dingen aan te pasen.
De meiden kiezen ervoor niet alleen te gaan ziplinen
We lopen een klein stukje naar de volgende zipline. Dit is een korte en niet zo’n steile. De gidsen geven aan dat wanneer de meiden deze niet zelf doen, ze de andere ziplines ook niet zelf mogen doen. Ik zie ze even twijfelen maar dan kiezen ze er toch voor om samen met de gids te gaan. Helemaal prima. Ze moeten vooral doen waar ze zichzelf goed bij voelen. En zo gaan we de rest van het parcours af. De meiden als treintje met één van de gidsen en onze jongste met de andere. Ze wisselen af wie als eerste en wie als laatste gaat. Zo kunnen ze beide ons zien vertrekken en aankomen.
De andere zeven lijnen van het parcours
De tweede zipline is dus kort en niet steil. De derde zipline is ook kort maar juist een hele steile. Deze twee korte ziplines gaan door het bos om de mooiste stukken van het parcours aan elkaar te verbinden. De vierde en vijfde lijn zijn er twee met prachtig uitzicht over de kloof en de rivier. De spanning die er bij de meiden bij de eerste zipline nog een beetje was is nu helemaal weg. We genieten alle vijf volop van het ziplinen.
Zelf foto’s maken of samen met je kind ziplinen
De zesde zipline heeft een prachtig uitzicht maar gaat heel vlak. Bij deze zipline mag je met één hand de rem vasthouden zodat je met de andere hand kan filmen of foto’s kan maken. Je kunt er ook voor kiezen om als duo te gaan zodat één persoon remt en de andere kan filmen.
Mijn man Bob kiest ervoor om de Gopro van het lichaamsharnas te halen en aan zijn hand te maken. Ik kies ervoor om samen met de jongste te gaan. Wat is het leuk om het blije gezicht van mijn kleine man te zien als we samen door deze mooie omgeving vliegen. De meiden gaan gewoon weer met de gids.
Ziplinen over de Cetina rivier
De laatste twee ziplines gaan over de Cetina rivier. Tijdens de één na laatste zipline mogen we in het midden boven de rivier remmen tot we echt tot stilstand komen. Zo kunnen we goed om ons heen kijken. Als ik mijn rem daarna weer loslaat, maak ik voldoende vaart om aan de overkant te komen.
