Bretagne, het is mijn favoriete regio in Frankrijk! In 2011 kampeerden we 3 weken bij Le Cheval Rouge en verkenden we het departement Côtes d’Armor. Dochter M. was tijdens deze vakantie bijna 4 en zoon C. net 2 jaar oud. Een van de hoogtepunten was de wandeling langs de Côte de Granit Rose.
Côte de Granit Rose
De kustlijn van Noord-Bretagne is prachtig. Een van de meest indrukwekkende gedeeltes is de Côte de Granit Rose. De naam zegt het al: hier vind je roze stenen. De rotsen zijn 300 miljoen jaar oud en onder invloed van de wind en de zee hebben de rotsen de meest bijzondere vormen gekregen. Bij Ploumanach zijn de rotsen het allermooist volgens de boekjes.
De Côte de Granit Rose is nationaal erfgoed en jaarlijks bezoeken een miljoen mensen dit gebied. Een deel van deze mensen wandelt over de GR34, een lange afstandswandelroute die hier de kustlijn volgt.
Wandelen langs de Côte de Granit Rose met kinderen
Een lange afstandswandelroute is iets te hoog gegrepen als je met twee peuters gaat wandelen. Maar je kan er ook voor kiezen om een gedeelte van de route te doen en daarna met de bus terug te gaan naar je startpunt. Wij liepen het gedeelte dat ook wel bekend staat als “Sentier des douaniers”, een pad dat is aangelegd om smokkelaars te kunnen betrappen.
Onze wandeling begon rond een uur of 10 ’s ochtends bij Perros-Guirec. M. had er in het begin niet zoveel zin in, maar dat ging over en toen liep ze hartstikke goed. Camiel begon ook met zelf lopen, alleen had hij het in z’n koppie om de andere kant op te gaan. Dat is zo’n moment waarop je je afvraagt waaraan je bent begonnen. We hebben Camiel in de rugdrager gedaan, dat ging een stuk beter. Vanaf die hoogte kon hij alles heel goed zien en wees hij mij elke keer op alle bootjes die hij zag. Regelmatig stopten we even om iets te drinken of iets kleins te eten, zo braken we de wandeling voor M. in kleine stukjes.
Het pas was goed begaanbaar (ook met kinderwagen). Naarmate het later werd en/of we dichter bij de vuurtoren kwamen werd het drukker op het pad. Rond het middaguur kwamen we bij de vuurtoren en vonden we een mooie plek op een van de rotsen om te lunchen. C. en M. klommen over de rotsen en wij genoten van het uitzicht.
Vanaf de vuurtoren is het ongeveer 1 kilometer lopen naar Plamanach. Hier tref je ook een grote parkeerplaats aan die veel gebruikt wordt door mensen die niet willen wandelen, maar wel iets van de rotsen willen zien. Wij hadden inmiddels ruim 5 kilometer in de benen en zochten de bushalte op. De meeste bussen gaan maar één keer per uur, dus bekijk bij aankomst in Plamanach even hoe laat de bus gaat, dan weet je hoeveel tijd je nog hebt om een terrasje op te zoeken of een ijsje te eten. Met de bus waren we binnen 10 minuten terug bij de auto in Perros-Guirec.
Heb jij de Côte de Granit Rose al eens bezocht? Hoe vond jij het?
Meer lezen
We schreven al meer over deze prachtige streek in Bretagne. Klik & kijk voor meer inspiratie:
KidsErOpUit is te volgen op Facebook en X (voorheen Twitter).
Ohhhh zo leuk om nu ook jouw verhaal te lezen! En met de kids… Wij zijn hier vroeger ook regelmatig geweest, ik als kleine gup met papa en mama. Echt heel leuk om te zien, bijna nostalgisch!
Wat leuk! Ik vond het ook erg leuk om jouw verhaal bij de Bretagne-foto te lezen. Kreeg meteen inspiratie voor nog een Bretagne-blog. Binnenkort meer dus.
Let wel op, de bussen gaan alleen in het hoogseizoen en in de ochtend. Tot ongeveer 12.00 dus. Wij staan hier nu te wachten op een taxi met wandelwagen in plaumach
Goede toevoeging! Wij waren er in het hoogseizoen. Sowieso altijd verstandig om in het laagseizoen altijd openbaar vervoer en openingstijden goed te checken.