Met je kinderen op wintersport in het Kleinwalsertal
Als je al van kinds af aan gaat skiën, is het waarschijnlijk makkelijker om te kiezen voor wintersport: je weet wat er allemaal bij komt kijken en welke gebieden je bevallen. Zodra er kinderen komen en ze oud genoeg zijn om op ski’s te staan, gaan ze in een skiklasje en weer wat later ga je samen op pad. Zo krijgen veel kinderen het skiën met de paplepel ingegoten.
Maar wat doe je als niet iedereen kan, mag of wil skiën? Ga je dan toch op wintersport? En is dat dan voor iedereen leuk?
Zelf heb ik ervaren dat een week naar de sneeuw ontzettend leuk is als je een plek kiest waar meer te doen is dan alleen skiën. We kiezen daarom voor het Kleinwalsertal, nèt over de grens in Oostenrijk, zo’n kleine 800 kilometer van Utrecht. Het is een relatief klein skigebied, met pistes opalle niveaus. Het is een geliefde bestemming voor gezinnen met jonge kinderen en ook niet-skiërs kunnen hun hart ophalen.
Door nieuwe technieken zijn een aantal pistes al vóór de eerste sneeuwval klaar voor gebruik. En als het dan tijdens je vakantie ook nog eens ruim een halve meter gaat sneeuwen, wordt het alleen maar leuker. Ons reisgezelschap bestaat uit 10 personen, waarvan er zeswillen skiën. De anderen willen in ieder geval wandelen en we gaan er ook met zijn allen op uit. We logeren in een hotel-met-zwembad aan de rand van Riezlern, één van de vier dorpen van het Kleinwalsertal.
Goed voorbereid op wintersportvakantie
We hebben het geluk dat we zo’n 10 minuutjes rijden van een indoor skipiste wonen. Lieke en Faas krijgen in de herfstvakantie vijf dagen lang anderhalf uur per dag les om de eerste beginselen onder de knie te krijgen. Het gaat ze goed af en ze krijgen zin in meer.
We informeren via internet naar lesmogelijkheden in het Kleinwalsertal en lezen dat je kunt kiezen tussen zeer prijzige privélessen of een lesweek met dagelijks op vaste tijden les in een klasje. Dat eerste vinden we te duur en dat laatste wat veel van het goede: de vakantie draait dan helemaal om de lessen en er is geen ruimte om een dagje niet-skiën in te lassen.
We besluiten enkele groepslessen in het weekend in Nederland te nemen. Dit blijkt precies genoeg om zich goed te kunnen redden in de échte sneeuw. Zelf ga ik ook nog een paar keer skiën om het gevoel weer in de benen te krijgen. Maar eigenlijk is het net als fietsen en schaatsen: je verleert het nooit.
Klaar voor vertrek
Vervolgens is het de dagen tellen voordat we gaan. We verzamelen skipakken, wintertruien, dikke sokken, helmen en thermo-ondergoed. Sneeuwlaarzen hebben we niet en hopen dat stevige wandelschoenen volstaan. Bepakt en bezakt rijden we richting Oostenrijk. Onderweg passeren we stukken waarop al goed te zien is dat het kouder wordt. Een witte wereld glijdt aan ons voorbij. Maar hoe dichter we bij Oostenrijk komen, hoe groener het wordt. Hmmm… hopelijk ligt er wel een beetje sneeuw, al is het maar voor het plaatje. Helaas blijkt bij aankomst dat er nauwelijks sneeuw is gevallen. Berichten uit Nederland vertellen ons dat daar inmiddels wél sneeuw ligt. We duimen dus hard voor verse sneeuw.
Aan het einde van de middag gaan we nog op pad om ski’s en schoenen te huren. Ondanks de drukte bij de verhuur, verloopt het soepel. Je moet je persoonsgegevens in een computer invoeren en vervolgens het bonnetje tonen aan de ‘schoenenman’. Eén schoen passen en dan door naar de ski’s. In grote kasten hangen de materialen gesorteerd en wordt gepakt wat je nodig hebt. Tot slot een laatste controle bij de kassa en na het afrekenen zijn we voor vijf dagen eigenaar van onze eigen uitrusting. Nu begint het pas echt te kriebelen. Nog één nachtje slapen!
De eerste keer skiën op echte sneeuw
’s Morgens blijkt dat er wat sneeuw gevallen is en dat de zon zin heeft om te schijnen. Een prachtige dag om de ski’s aan te trekken. Vlak bij ons logeeradres ligt de Parsenn-lift, onderdeel van de Heuberg-Arena. Dit is een relatief klein deelgebied van het totale skigebied Kleinwalsertal. Het lopen op skischoenen en met de ski’s op de schouders is wat onwennig en bergaf gaat het niet heel soepel. Bij de liftkassa blijkt helaas een lange rij te staan en ook bij de lift zien we veel mensen wachten. Omdat er maar weinig pistes open zijn door de geringe sneeuwval, gaan alle mensen naar dezelfde plekken. Meerdere skiklasjes kiezen voor deze piste en dat maakt het behoorlijk druk.
Wij laten ons niet ontmoedigen en sluiten aan in de rij. Vier kinderen en twee volwassenen maken zich op voor de eerste rit naar boven. Uiteindelijk gaat het best vlot en ineens zitten we in een cabine richting top van de piste.
Jetzt gehts los!
En dan staan we bovenaan de piste, klaar voor de eerste afdaling. Even zijn we wat onwennig in de echte sneeuw en moeten we voelen hoe het moet. Maar al snel hebben we de slag te pakken. De sneeuw voelt goed en met z’n allen gaan we naar beneden. De piste bestaat uit steile en vlakke stukken en onze technieken worden meteen op de proef gesteld. Gelukkig hebben de kinderen geleerd hoe je moet remmen in de pizzapunt en dat komt meteen goed van pas. Halverwege worden we opgewacht door ‘onze’ wandelaars. Zij liepen naar boven terwijl wij in de lift zaten. Veel tijd voor het uitwisselen van de eerste ervaringen is er niet, we willen verder.
Zo gaan we een paar keer met de lift naar boven en skiën we ieder op het eigen tempo naar beneden. Wat ben ik ben blij dat de kinderen al les hebben gehad. Nu kunnen ze op eigen gelegenheid naar beneden. Ze weten hoe ze moeten remmen en hoe ze bochten kunnen maken. Ze kiezen hun eigen tempo. Deze piste biedt iedere beginner genoeg uitdaging. Jammer genoeg worden we regelmatig omver geskied door anderen. Het is erg druk.
Gedurende de dagen die komen, gaan we nog een paar keer skiën. Iedere keer gaat het beter. Omdat er tussendoor behoorlijk wat sneeuw valt en andere pistes worden geopend, wordt het steeds minder druk.Uiteindelijk pakken we enkele andere liften om wat hogerop te komen. Het oefenen met de langere sleeplift slaan we dit jaar over. De anderen gaan wel verder richting top en maken mooie routes over de skigleitweg. Als we een andere keer terugkomen, gaan we die zeker proberen.
Wandelen langs de Breitach
Tijdens onze vakantie is er niet alleen geskied. Vader en zoon maken een flinke wandeling langs de Breitach (van de Breitachklamm, inderdaad). Samen met een deel van ons vakantiegezelschap lopen ze langs een steile weg omlaag om langs de beek richting Waldhaus te lopen. Helaas blijkt al snel dat de weg geblokkeerd is en ze een keer extra omhoog en omlaag moeten klimmen. De jongens maakt het niets uit. Ze lopen als dolle honden door de bergen sneeuw, glijden van bergjes af, maken sneeuwengelen en zouden het liefst op het ijs lopen. Dat laatste hebben ze maar beter niet gedaan, want voor je het weet zit je met natte voeten. De route is prachtig met besneeuwde bomen en hier en daar bevroren watervallen. Er zijn nauwelijks andere wandelaars.
Het pad leidt naar het Waldhaus, een kleine blokhut, vol met jachttrofeeën, waar je prima kunt pauzeren. De dames van de bediening lijken wel kabouters, met hun bijzondere kleding en grappige mutsjes. Hier is het heerlijk bijkomen voor de laatste etappe van de wandeling. Om terug in het dal te komen kun je de bus nemen. Maar om bij de bushalte te komen, moet je eerst weer een heel eind bergop. Tanden op elkaar en klimmen dus. Gelukkig komt de bus snel en is iedereen binnen 10 minuten weer terug in Riezlern.
Het blijft maar sneeuwen!
Aan het einde van de middag begint het te sneeuwen en het ziet er niet naar uit dat het gaat stoppen. Na het avondeten gaan we met de jongens naar buiten. Ze hebben genoeg energie voor een sneeuwballengevecht en laten zich in de sneeuw vallen. Heerlijk om te zien hoe ze genieten van al die sneeuw.
’s Morgens sneeuwt het nog steeds en daarom besluiten we niet te gaan skiën. Een wandeling door al die sneeuw lijkt ons erg gaaf. De kinderen hebben in eerste instantie niet zo veel zin en zelf zie ik er na enkele bijna-glijpartijen ook wel tegenop om door te lopen. Inmiddels ligt er al een behoorlijk laagje sneeuw op mijn schouders en muts en blijft het maar sneeuwen. Gaat dit echt leuk worden?
Dan verlaten we de doorgaande weg en lopen we verder door een flinke laag sneeuw. Het wordt met iedere stap leuker. De kinderen springen, rollen, duiken, rennen en kruipen door de sneeuw. Zo veel sneeuw hebben ze nog nooit gezien en ze kunnen hun lol niet op. Dit zullen ze niet snel vergeten. En weet je wat ik zo fijn vind aan een wandeling door de sneeuw? Dat ik na afloop mijn skipak kan verwisselen voor een warme joggingbroek en dat ik niet meer naar buiten hoef. Mocht je trouwens denken dat de kinderen ook moe zijn, dan heb je mis… tien minuten na terugkeer van de wandeling liggen ze alweer in het zwembad.
Skigebied Kleinwalsertal
Het totale skigebied is onderverdeeld in vier kleinere gebieden, dieonderling niet met elkaar verbonden zijn. Twee gebieden (Fellhorn/Kanzelwand en Walmendingerhorn/Ifen/Heuberg) zijn direct vanuit het Kleinwalsertal te bereiken. Het derde gebied (Söllereck) is vanaf de grens Duitsland-Oostenrijk bereikbaar en het vierde gebied (Nebelhorn) bereik je vanuit Oberstdorf in Duitsland.
In ieder dorp zijn mogelijkheden om te vertrekken voor een dagje skiën. Veel liften starten in het dal. Wie wil kan met de bus naar andere delen van het dal om daar te starten. Op drukke dagen kan het echter zijn dat de bussen vol zitten en je moet wachten op een volgende bus of je plannen moet bijstellen. Zo hebben wij vergeefs gewacht op een bus richting Ifen. Uiteindelijk zijn we een dagje gaan skiën op de Heuberg omdat de bus én flink vertraagd was én overvol zat. Nu bleek achteraf dat door een extra vrije dag in Duitsland en de beperkte mogelijkheden in de regio iedereen bedacht had om richting Kleinwalsertal te komen. Gelukkig waren die dag meerdere pistes open, zodat we op de piste zelf minder last van de drukte hadden.
Wandelen in Kleinwalsertal
In het dal zijn volop mogelijkheden om te wandelen. Veel skiliften zijn toegankelijk voor voetgangers en vaak krijgen zij voorrang op skiërs. De combinatie van skilift en Gästekarte maakt dat je als wandelaar steeds weer een andere wandelroute kunt ontdekken. Informeer vooraf goed of de geplande route is opengesteld voor publiek. Soms kan teveel of te weinig sneeuw reden zijn voor gesloten gebieden. Een paar van onzefavoriete wandelingen op een rijtje:
- Met de Walserbus naar de Söllereckbahn, met de lift naar boven en dan te voet terug naar Riezlern.
- Neem de Walserbus naar de Auenhütte (Ifen) en wandel van hieruit naar de Melköde of met de lift naar de top van de Ifen om daar een wandeling te maken over de Gottesacker.
- Of ga met de Walserbus naar Baad en loop van hieruit naar de Bärgunt-hutte
In het dal zijn tevensmogelijkheden om telanglaufen, rodelen/sleeën of een rit maken in een grote slee die door paarden wordt getrokken. Nabij de Söllereckbahn vind jeook een gave ‘Ganzjahres-Rodelbahn‘.
Praktische informatie
Het Oostenrijkse Kleinwalsertal (zie hier voor meer info) is een gebied dat alleen via Duitsland (Oberstdorf) te bereiken is. Het is als het ware een doodlopend dal, bestaande uit de dorpen Riezlern, Hirschegg, Mittelberg en Baad. Ben je in Baad aangekomen, kun je alleen maar omdraaien en terugrijden. Of je moet te voet verder willen gaan.
Het is een populaire vakantieregio, ook bij Nederlanders, en het is in alle seizoenen fijn om te verblijven. In het hele dal zijn volop mogelijkheden om te overnachten. Er zijn vooral hotels, appartementen en vakantiewoningen, maar ook enkele campings. Daarnaast zijn er volop restaurants en een paar supermarkten. Shoppen kan ook als je interesse uitgaat naar sportieve kleding en souvenirs.
Iedere gast in het Kleinwalsertal krijgt een persoonlijke Gästekarte, waarmee je onder andere gratis met de Walserbus door het gehele dal kunt rijden. Eigenlijk heb je dus je eigen auto niet nodig tijdens je vakantie. Je Gästekarte wordt ook gebruikt als skipas. Middels een chip wordt je pas opgeladen en kun je de poortjes bij de liften openen.
Skimateriaal, verhuur en skipassen
Overal in het dal zijn mogelijkheden om je skiuitrusting te huren. Houd rekening met piekmomenten aan het begin en einde van de dag en op dagen dat mensen aankomen en vertrekken. Naast verhuur zijn er volop winkels waar je (ski)spullen kunt kopen, mocht je iets vergeten zijn en niet willen huren.
Skipassen zijn er in alle soorten en maten en bij alle liften te koop. Informeer vooraf goed naar de voordelen van meerdaagse passen. Deze zijn meteen voor het totale gebied, dat ze relatief duur maakt. Weet je vooral dat je genoeg hebt aan een pas voor een deelgebied, koop die dan bij betreffende liften. Voor de deelgebieden zijn echter geen meerdaagse passen te koop. Er zijn wel passen voor halve dagen of enkele uren te koop.
Wat kost een wintersportvakantie?
Een wintersportvakantie kun je natuurlijk zo duur maken als je zelf wil, maar in de basis zijn dit niet de goedkoopste vakanties. Prijzen zijn onder andere afhankelijk van welk land, welk soort verblijf en de periode waarin je gaat. Ook de grootte en moeilijkheidsgraad van het skigebied kan invloed hebben op de prijs van de skipas. Is het gebied sneeuwzeker? Worden er pisten besneeuwd? Wil je les nemen? Tel daarbij op wat je nog apart moet betalen voor de maaltijden (logeer je volpension of huur je een appartement?), de kosten voor de huur van materialen én de aanschaf van geschikte kleding. En dan heb ik het nog niet over benzine, après ski, souvenirs en tussendoortjes.
Lees ook: 10 redenen om in de zomer naar Oostenrijk te gaan (van collega-blogger Travellot)
Krijg je van al die sneeuwverhalen hier op Kidseropuit ook zin in een wintersportvakantie met je kinderen?
Meer lezen
Wil je meer weten over de mogelijkheden vanwintersport? Klik & kijk voor meer inspiratie:
- Sneeuwpret bij Landal Winterberg
- 10 tips om wintersport met kinderen tot een succes te maken
- Wintervakantie in Noorwegen
- Wintersport met kinderen in Duitsland
- Direct naar alle blogs over wintersport
KidsErOpUit is te volgen opFacebook,InstagramenX (voorheen Twitter).
Hoi Annemiek, in welk plaatsje zaten jullie en in welke accomodatie?
Annemiek logeerde in een hotel-met-zwembad aan de rand van Riezlern, één van de vier dorpen van het Kleinwalsertal. De exacte naam van de accommodatie weet ik niet.