Pairi Daiza, de grootste dierentuin van België, is in 2019 opnieuw bekroond met de titel Beste Dierenpark van Europa. Annemiek heeft deze dierentuin al een tijdje op haar verlanglijstje staan en neemt jullie mee tijdens haar reis door de Jardin des Mondes, zoals het park ook wel genoemd wordt.
Pairi Daiza, een schaduwrijke (dieren)tuin
Een paar jaar geleden had ik nog nooit van Pairi Daiza gehoord en als ik nu om mij heen vraag wie het park kent, kijken mensen me vragend aan. Per toeval ontdekte ik dit dierenpark in het zuiden van België en vanaf het moment dat ik de website had bekeken, wist ik het zeker: hier wil ik naartoe!
Gelukkig zijn mijn man en kinderen makkelijk enthousiast te maken voor een dierentuinbezoek, dus toen wij een paar dagen in België logeerden, was er maar een voorwaarde: we gaan in ieder geval naar Pairi Daiza.
Vooraf lees ik mij al een beetje in. Ik ontdek wat de naam van het park betekent, namelijk ‘schaduwrijke tuin, omringd door muren’. Later is dit veranderend naar ‘Paradijs’. Inmiddels weet ik dat van beide betekenissen niets gelogen is.
Ligging Pairi Daiza:
Le Jardin des Mondes: de wereldtuinen
Als we aan komen rijden, zien we in de verte het park al liggen. Omdat sommige bouwwerken behoorlijk hoog zijn, steken ze boven de muren van de dierentuin uit. De spanning in onze auto stijgt. Mijn kinderen, maar ik zelf net zo goed, zijn opgewonden en erg benieuwd. Is het werkelijk zo bijzonder? Er is maar een manier om er achter te komen, namelijk door snel naar binnen te gaan.
We passeren eerst detectiepoortjes en moeten onze tassen laten nakijken. De controles lijken op die je bij onder andere pretparken tegenkomt. Gelukkig piept er niets en kunnen we verder naar binnen. De grote poort als statige entree wacht ons al op.
La Porte du Ciel
Om écht in het dierenpark te komen, dien je na het passeren van de grote poort met je toegangskaartje door een draaihekje te gaan. Zodra we dat gedaan hebben kan onze reis door Pairi Daiza beginnen.
We starten op het oude terrein van de Abdij van Cambron in de regio Henegouwen. Op deze plek is in 1994 gestart met de aanleg van het dierenpark. Van het oude klooster is niet veel meer over, behalve de hoge abdijtoren die je overal in het park kunt zien. Aan de voet van deze toren wordt dagelijks een roofvogelshow gehouden.
In de voormalige bijgebouwen zijn nu onder andere een kinderboerderij en winkeltjes gehuisvest. Hier kun je een bolderkar pakken of het poortje binnengaan om met geitjes en andere dieren te knuffelen. Wij slaan het over en lopen naar de bogen met blauwe regen om daar de plattegrond eens goed te bestuderen. De kinderen ontdekken overal touwbruggen op de plattegrond engaan vanaf nu het liefste rennend verder, bang dat ze in tijdnood komen.
L’Oasis
De eerste plek die we uitgebreid bezoeken, is de mediterrane kas L’Oasis. Het is er aangenaam warm en zeker niet broeierig zoals we eerder al in andere kassen hebben ervaren. Een ander voordeel is dat onze brillen niet beslaan.
Bij de entree maken we kennis met gordeldieren en aansluitend gaan we de hangbrug op. Vanaf deze hoogte hebben we goed zicht op de dierenverblijven die als eilandjes in het water liggen. Verschillende paden brengen ons naar inieminie kolibries, reuzeschildpadden, verschillende apen, toekans, flamingo’s en dwergmangoesten. We ontdekken steeds een nieuwe route met nieuwe dieren en raken niet uitgekeken. Mijn zoon hoor ik zeggen dat hij nu al meer dieren heeft gezien die hij nooit eerder zag dan dieren die hij al kende uit andere dierentuinen.
In de oase is een groot zelfbedieningsrestaurant en een binnenspeeltuin voor kinderen tot 12 jaar. Ik raad je aan hier niet meteen te gaan pauzeren, want er is nog zoveel te zien dat het eigenlijk zonde van je tijd is.
Volière met watervogels
Als we weer buiten staan, lopen we door de oude kloostertuin richting volière. In de verte zien we een groot, grijs-wit gebouw waarin het aquarium is gevestigd. Op de een of andere manier hebben we geen behoefte hier al direct naartoe te gaan, omdat we zo nieuwsgierig zijn naar de aanleg van de andere parkdelen. We spreken met elkaar af dat als we later op de dag nog tijd hebben, dat we dan het aquarium zullen bezoeken.
De grote kathedraalvolière, zoals het bouwwerk officieel heet, is de grootste van Europa en is 15 meter hoog. We zien hier vogels in alle soorten en maten en weten niet waar we moeten kijken. Veel vogels leven op of bij het water.
De tweede touwbrug loopt dwars door de volière en leidt je naar een uitgang op hoogte. De touwbrug wiebelt behoorlijk, vooral als je met verschillende mensen gelijktijdig over wil steken. Wij trotseren het gewiebel en zonder dat we er erg in hebben, staan we buiten de volière en kijken we ineens uit op het Chinese Keizerrijk.
The Middle Kingdom
Het is bijna onwerkelijk en alweer weten we niet waar we moeten kijken. Stiekem vind ik dit nu al het mooiste deel van Pairi Daiza, en dan heb ik nog niet eens de helft gezien. We lopen over de hangbrug en zien links in de verte een Chinese Tempel en rechts van ons een enorme boomhut en verschillende gebouwen met karakteristieke puntdaken. Onder ons is water, alsof een rivier dwars door het dierenpark loopt.
De hangbrug loopt eigenlijk nog verder en komt uiteindelijk uit in de speeltuin die centraal in de dierentuin gelegen is. Helaas is de brug op de dag van ons bezoek niet geheel toegankelijk. Maar eigenlijk is dat niet zo erg, anders waren we misschien minder lang in China gebleven.
Het Pad der Genezing
We dalen een ijzeren trap af en staan midden in het groen. Om ons heen hangen rode lampionnen en iets verderop zien we het mooie rode theehuis. Hier start het Pad der Genezing, een overdekt pad dat tussen de dieren door kronkelt.
Aan beide kanten van het pad zien we kraanvogels, bavianen, rode panda’s, ooievaars, herten en nog meer apen. We genieten van het uitzicht, de dieren en de sfeer die allemaal erg goed bij elkaar blijken te passen.
Er lijkt geen einde aan het pad te komen en even lijkt het er op dat we verdwaald zijn. Gelukkig hebben we een plattegrond en een app. Zo zien we dat het pad in een cirkel eindigt en we weer uitkomen bij het eerste deel van het pad dat we al gelopen hebben. Het geeft ons de kans om de rest van de Chinese tuin van Pairi Daiza te bezichtigen.
De stad van de onsterfelijken
Net als in de Oase zijn er verschillende vertakkingen van het pad en komen we steeds op nieuwe plekken uit. Verdwalen doen we nu niet, maar nog steeds komen we ogen te kort om alles goed in ons op te nemen. In dit deel zijn minder dieren te zien maar dat vinden we niet erg. Het ruikt er heerlijk naar bloeiende blauwe regen en op de grond is prachtig mozaïekwerk te zien. Er is veel aandacht besteed aan details en afwerking.
Op het moment dat we hier lopen, bedenk ik dat het jammer is dat we maar één dag de tijd te hebben om hier rond te dwalen. Het geeft me een opgejaagd gevoel, bang dat ik niet alles kan zien. Ik probeer het haastige gevoel wat los te laten en te genieten van alles wat we wél kunnen zien in plaats van me druk te maken over wat we misschien zullen missen. Maar ik weet nu al zeker dat ik terugkom om verder te gaan met genieten.
De Tempel van Mededogen en natuurlijk de panda’s
Voordat we China verlaten, nemen we een kijkje bij de Tempel van Mededogen. Deze kleurrijke tempel steekt hoog boven de andere delen van het park uit. Binnen kijken we onze ogen uit. In het midden staat een groot Boeddha-beeld en er is veel gebruik gemaakt van kleur. Ook hier is veel aandacht besteed aan details.
Wat voor velen een hoogtepunt van een bezoek aan Pairi Daiza zou kunnen zijn, is het kijken bij de reuzenpanda’s. Sinds we de panda’s in Nederland kunnen zien, is het al iets minder bijzonder om deze dieren in het echt te zien. In vergelijking met de rest van het dierenpark, is het kijken naar een liggende panda in een donkere grot niet zo héél speciaal. Eerder een beetje saai. Eerlijk gezegd vinden mijn kinderen het pandaverblijf in Nederland veel mooier dan dat in België. En daar moet ik ze stiekem wel gelijk in geven.
Het land van Origine
We zeggen gedag tegen de reuzenpanda’s en lopen van China naar Afrika. De kleuren veranderen van rood en wit naar beige en bruin. Dit deel van het park oogt een stuk ruimtelijker. We zien twee grote vulkanen waar de gorilla’s wonen en daarachter is het bassin van de nijlpaarden.
Dit bassin is op twee manieren te bezichtiging: via een groot venster en van bovenaf. Net als wij aankomen, besluit een nijlpaard te gaan zwemmen. Snel lopen we naar het venster om te kijken of we hem kunnen zien. We hebben geluk! Mijn zoon staat met zijn neus tegen het glas en staat op ooghoogte met dit enorme dier. Het nijlpaard zwemt heen en weer langs het glas en de bezoekers bewegen met hem mee. Het is een grappig schouwspel om te zien hoe iedereen zijn best doet vooraan te staan.
Op de plattegrond is te lezen hoe laat de nijlpaarden en andere dieren gevoederd worden. Helaas hebben we dit gemist, maar naar het schijnt zijn dit leuke momenten om mee te maken.
Ruime verblijven in Afrika
We lopen verder door het Afrikaanse continent en zien bekende dierentuinbewoners: neushoorns, leeuwen, zebra’s, giraffen en olifanten. In de verte zien we de trein langs de verblijven rijden en aan de andere kant is een Afrikaans dorp nagebouwd.
Ook in dit deel van Pairi Daiza is veel aandacht besteed aan de inrichting en aankleding, al is het misschien minder speciaal dan de andere delen van het park. Wat vooral opvalt is de ruimte die er voor alle dieren is en hoe er gebruik is gemaakt van hoogteverschillen. Verwacht echter niet dat je alle dieren van heel dichtbij kunt te zien. De leeuwen bijvoorbeeld liggen een stukje lager te luieren in het gras en ook de zebra’s staan een eindje verder van het pad. Daar staat tegenover dat er weinig zichtbare hekken zijn in dit deel. En dat geeft een vrij gevoel.
Afrikaans paaldorp
Aan de rand van Afrika is een authentiek paaldorp nagebouwd. Al wandelend door de houten hutjes en over de hoge vlonders kijk je neer op dwergnijlpaardjes en een grote groep pelikanen. In de hutjes is muziek te horen en op de palen langs het pad is grappig houtsnijwerk te zien.
We lopen door het paaldorp en gaan richting giraffen. Een verhoogd plateau met daarin nog een extra hoog uitzichtpunt geeft je goed zicht op de savanne. We hebben geluk en kijken recht in de ogen van een giraffe. Ondanks de ruimte kun je dus toch heel dicht bij de dieren komen.
Het koninkrijk van Ganesha
Na ons bezoek aan Afrika keren we terug naar Azië. Dit keer is Indonesië aan de beurt. Vanaf de speeltuin aan de rand van China en achter het aquarium zagen we de torentjes van de tempels al uitsteken. Nu we er pal voorstaan is het nog mooier dan we konden vermoeden.
In dit deel van Pairi Paiza leven onder andere Aziatische olifanten, orang-oetans, witte tijgers en luipaarden. Het is duidelijk dat de beheerders van de dierentuin liefhebbers van olifanten zijn, want we zien een complete kudde, inclusief een babyolifantje. Het olifantenverblijf is groot en bestaat uit verschillende delen. Er zijn speciale presentaties waarbij je kunt zien hoe de olifanten een bad nemen en verteld wordt over deze bijzondere dieren. Uit tijdgebrek hebben we ook deze gebeurtenissen moeten overslaan.
Authentieke tempels in Pairi Daiza
Wandelend door het Koninkrijk van Ganesha lopen we van de ene tempel naar de andere. Eigenlijk hebben we geen idee waar we precies zijn en uit welke landen deze mooie gebouwen oorspronkelijk komen. De link met de Hindoestaanse god met het olifantenhoofd hebben we wel gelegd, dus we vermoeden dat we in Indonesië of India zijn. Het eerste blijkt juist.
Mijn kinderen maakt het niet zo heel veel uit eigenlijk. Ze kijken geamuseerd rond en wijzen elkaar op al het houtsnijwerk van olifanten dat ze zien. Hun oog valt op een grote gong en ze proberen er een mooi geluid uit te krijgen. Dat lukt ze redelijk… En terwijl zij spelen met de gong, geniet ik van het uitzicht op de Bloementempel.
Een tempel als thuis
Wat hebben de orang-oetans, de luipaarden en de witte tijgers gemeen? Ze wonen allemaal in een tempel. In de Bloementempel, gemaakt van lavasteen uit Bali, wonen de orang-oetans. De binnenkant is volledig bekleed met marmer en is daardoor opvallend licht. De muren zijn tot in detail voorzien van afbeeldingen.
Mijn kinderen vinden het mooi maar kijken liever naar baby-oetan die speelt met een touw en een schommel. Ineens denk ik: Oh ja, we zijn in een dierentuin. Even vergeet ik dat het in de basis om de dieren gaat. Maar dit is zó anders. Ik geniet verder van de combinatie spelend apenjong en marmeren tempel. Zo bijzonder!
Tijd om verder te lopen richting Cambodjaanse tempel. Hier woont het luipaard. Hij loopt actief heen en weer en laat zich van alle kanten zien. Dan lijkt hij moe geworden en gaat uitgebreid op een tak liggen. Het ziet er ontspannen uit.
De Lagune
Via het blotevoetenpad lopen we bergafwaarts richting de Lagune. Hier ligt een oud marineschip met de naam SS Mersus Emergo. In het schip wonen reptielen, slangen, spinnen en andere beesten die je liever niet in je tent hebt.
Het interieur van het schip is in tact gebleven en dient nu als terrarium. Tussen de knoppen en meters van wat ooit de machinekamer moet zijn geweest liggen slangen verstopt. naarmate we langer kijken, zien we er steeds meer. Mijn dochter loopt snel door, want dit is niet bepaald haar afdeling. Mijn zoon daarentegen zit bijna met zijn neus tegen het raam gedrukt, speurend naar nog meer slangen.
Veel dieren die hier verblijven zijn opgevangen omdat ze in eerste instantie leefden in te kleine ruimten bij particulieren. Mensen die eigenlijk niet nadenken voordat ze een exotisch dier kopen. Op de ramen en muren wordt ons verteld hoeveel dieren jaarlijks worden opgevangen en worden we gewaarschuwd geen levende souvenirs mee te nemen van verre reizen.
Apen, koala’s en kangoeroes
Andere bewoners van de Lagune zijn de doodshoofdaapjes. Op een eigen eiland kunnen ze naar hartelust spelen. Een ander deel is gereserveerd voor de dieren van down-under: koala’s en reuzenkangoeroes.
Het koalaverblijf is relatief nieuw en er hangt een serene rust. Het is er aangenaam warm en we worden helemaal rustig van het kijken naar de koala die op zijn gemak in een bosje eucalyptus zit te eten.
Dan gaan we naar buiten en komen we in het domein van de kangoeroes en een Australische pelikanensoort. Wat ik niet verwacht had, is dat we daar tussen de dieren lopen, zonder hek er tussen. Ook hier heerst rust, hoewel deze rust ineens verstoord wordt door een partijtje tikkertje tussen een kangoeroe en een groepje pelikanen.
Via een volière met parkieten lopen we weer naar ‘buiten’, richting speeltuin en vuurtoren.
Met de stoomtrein door de dierentuin
Dwars door Pairi Daiza loopt een spoorlijntje. Je mag alleen mee met de trein als je daar een apart ticket voor hebt gekocht. Aan boord van de trein rijd je in ongeveer 20 minuten door alle delen van het park. Er is genoeg plek om met z’n 6-en bij elkaar te zitten en zo heb je van alle plekken goed zicht op de dieren die je onderweg tegenkomt.
Mijn kinderen zijn vooral enthousiast over het deel van de rit dat ze door het olifantenverblijf rijden. De stoomtrein brengt je namelijk op plekken waar je als voetganger niet zult komen.
Spelen en eten in Pairi Daiza
Centraal in de dierentuin ligt een enorme speeltuin. Glijbanen, klimrekken, schommels: ze zijn er allemaal. Met warm weer zijn er sproeiers en wie wil graven naar fossielen kan op zoek naar de resten van een dinosaurus.
Eigenlijk is het zonde van je tijd om hier lang te gaan zitten, maar van de andere kant is het een prima plek om te pauzeren. Wie dat wil, kan hier picknicken. Aan de rand van de speeltuin, vlakbij het Chinese parkdeel, is een overdekt terras met veel tafels en banken. Hier vind je ook toiletten en de mogelijkheid snacks en drinken te kopen.
Wie geen eigen eten meeneemt kan in een van de restaurants terecht. Wij eten noedelsoep in China bij ‘La maison des Sauveurs’. Later op de dag eten we bij de brouwerij annex klooster ‘La Brasserie’, waar we à la carte kunnen bestellen. De kinderen kiezen van het kindermenu.
In het park zijn genoeg mogelijkheden om te eten en alle prijsklassen zijn vertegenwoordigd. Er is een Aziatisch en een Russisch buffetrestaurant, maar ook een Afrikaans restaurant, een typische Vlaamse ‘Frietkot’ en een Bretons crêpesrestaurant. Op de parkplattegrond staan alle mogelijkheden vermeld, inclusief een indicatie van de prijzen per restaurant.
Nieuw in Pairi Daiza: slapen tussen de dieren
Terwijl we door de dierentuin lopen, beseffen we al snel dat we aan één dag niet genoeg hebben om alles te zien. We ‘racen’ door het aquarium, vergeten de crypte met vleermuizen en slaan sommige paadjes bewust over omdat we anders niet verder komen. We zijn niet de enige bezoekers die het niet redden om het complete park te bezoeken. Reden voor de mensen achter Pairi Daiza om een nieuw parkdeel aan te leggen, inclusief logeermogelijkheden.
Tijdens ons bezoek aan Pairi Daiza mag ik alvast een kijkje nemen in dit nieuwe deel The Last Frontier. Dit deel staat in het teken van de eerste bewoners van Canada: de indianen.Hier kun je slapen in houten lodges, hoog op palen, die uitkijken op het middenveld. Grotwoningen bieden je de kans om beren en wolven van heel dichtbij te zien, namelijk vanuit je woonkamer.
Tevens wordt gebouwd aan een hotel waar straks berggeiten op het dak komen te lopen. Alle kamers en het grote terras bieden uitzicht op het nieuwe verblijf van de stellerzeeleeuwen. Op het moment dat ik er ben, wordt er nog druk gewerkt aan de verblijven voor de dieren én de toekomstige bezoekers. Als ik na mijn bezoek mijn kinderen vertel wat ik gezien heb, kijken ze me vragend aan. “Wanneer komen we terug? En blijven we dan ook hier slapen?”. Ik beloof natuurlijk nog niks, maar dit komt wel hoog op mijn verlanglijstje te staan.
Wegwijs raken in Pairi Daiza
Bij binnenkomst krijgen we een plattegrond die ons helpt om de weg te vinden. Thuis hebben we de park-app geïnstalleerd. Tijdens ons bezoek blijkt de combinatie van beide het meest helpend om je weg te vinden.
Op de plattegrond zien we dat de dierentuin is ingedeeld in verschillende werelddelen. Om het overzichtelijk te houden besluiten we per werelddeel het park te gaan verkennen. De plattegrond geeft niet alles weer wat er te zien is en het lijkt erop dat niet alle paden erop vermeld staan. Ook kunnen we geen bordjes ontdekken die ons langs alle plekken loodsen. Niet alle dierenverblijven zijn voorzien van informatie over de dieren die er te zien zijn.
De plattegrond geeft informatie over de voedermomenten en dierenpresentaties die gehouden worden. Wij raden aan om je route af te stemmen op één of twee presentaties die je heel graag wil zien. Het park is te groot om heen en weer te blijven lopen.
Praktische informatie
Pairi Daiza is dagelijks geopend van begin april t/m half november en van half december tot en met begin januari. Er zijn verschillende openingstijden: doordeweeks is het park open van 10 tot 18 uur, in het weekend van 10 tot 21 uur en in de vakantie op sommige dagen zelfs tot 23 uur.
Tickets koop je bij voorkeur online, dat is goedkoper dan aan de dagkassa. Kinderen tot 3 jaar mogen gratis naar binnen. Een bezoek kost voor kinderen van 3 t/m 11 jaar kost 28 euro en vanaf 12 jaar betaal je 34 euro. Tickets die je aan de dagkassa koopt, zijn 2 euro per persoon duurder. Een parkeerticket kost 8 euro.
Bezoek de website van Pairi Daiza voor de actuele openingstijden, ticketprijzen en aanvullende informatie. Bovenstaande informatie is uit 2019.
Vanaf 22 juni 2019 is het mogelijk om te overnachten in Pairi Daiza.
De dienstregeling van de stoomtrein hangt op bij het perron. Een ritje van ongeveer 20 minuten kost 4 euro voor kinderen tussen 3 en 11 jaar. Voor mensen vanaf 12 jaar kost het 5 euro.
Toegankelijkheid
De dierentuin is toegankelijk voor rolstoelen en kinderwagens, maar sommige delen zijn moeilijk begaanbaar, zoals de touwbruggen en smalle paadjes met trappen. Er zijn gratis rolstoelen en bolderkarren beschikbaar. Rolstoelen dienen vooraf gereserveerd te worden.
Meer lezen
Op zoek naar meer tips voor een vakantie in België? Klik & kijk voor meer inspiratie:
- Zo vind je het leukste Landalpark in België
- Parc Animalier de Bouillon, dierentuin in de Ardennen
- Bezoek het Dinomuseum van Brussel
- Parc Chlorophylle
- Wat is het meest kindvriendelijke museum van Luik?
- Direct naar alle praktische tips over België
- Direct naar alle blogs over België
KidsErOpUit is te volgen opFacebook,InstagramenX (voorheen Twitter).
We bezochten Pairi Daiza op uitnodiging van Toerisme Wallonië en Brussel. Zoals je van ons gewend bent delen we altijd eerlijk onze eigen mening en ervaringen.
Zeer volledige en goede omschrijving. Anno 2024 is er al heel wat extra veranderd aan deze prachtige dierentuin. De toegangspoort is verlegd en helemaal vernieuwd met een imposante ingang als gevolg. Er is slaapmogelijkheid bij de beren, de tijgers, de ijsberen, de walrussen, de zeeleeuwen en de pinguins. In dit gedeelte kun je ook vrij rondwandelen na de openingsuren. De roofvogelshow mocht niet meer en is veranderd in een vuurshow. Op dit moment wordt de omgeving van de kinderboerderij en de oude abdijgebouwen aangepakt en er komt een nieuw gedeelte waar het apeneiland was. Dus alles blijft evolueren. 2 dagen uittrekken is een must om alles te bewonderen en alle details te ontdekken.