Wadlopen met kinderen op Terschelling: onze tips en ervaring

Wil je wadlopen met kinderen tijdens je vakantie aan de Waddenzee, maar vraag je je af of dat geschikt is om met kinderen te doen? Lees dan het blog van blogger Annemiek over haar ervaringen met wadlopen op Terschelling. Tijdens de herfst gaat zij het avontuur aan.

Tip: KidsErOpUit e-book ‘Wandelen met kinderen’

Op zoek naar meer tips voor wandelen met kinderen? Maar geen inspiratie of geen idee hoe je dat leuk maakt? Dan is het e-book ‘Wandelen met kinderen’ jouw redding. Een e-book van ruim 50 bladzijdes, boordevol met tips.

Koop ‘Wandelen met kinderen’

Wadlopen met kinderen op Terschelling

Het is herfstvakantie en we zijn (voor ons althans) helemaal aan de andere kant van het land. We logeren een weekje op Terschelling en het is de eerste kennismaking van mijn kinderen met een van de Waddeneilanden. De overtocht van Harlingen naar Terschelling was al een heel avontuur, maar we willen graag meer. Reden genoeg om te gaan wadlopen met de kinderen.

Kindvriendelijke laarzenwandeling over het wad

Bij Puur Terschelling kun je een kindvriendelijke wadlooptocht maken met gids. Na een stuk wandelen over het wad, word je met de huifkar weer teruggebracht. Maar voor dat zover is, gaan we eerst laarzen passen.

We moeten een kwartier van tevoren aanwezig zijn en melden ons bij een meneer die al klaarstaat om de namen te noteren. Hij wijst ons de weg naar de laarzenschuur. Hier staan honderden paren laarzen klaar, omgekeerd op stokken, gesorteerd op maat. Mijn kinderen zijn gewend om op wandelschoenen te lopen, dus het is wat onwennig om laarzen te kiezen die prettig zitten. Ik waarschuw al dat de kans groot is dat hun sokken straks als propje voorin de laarzen zitten.

Wadlopen met Puur Terschelling

Terwijl de laarzen worden gepast, kijk ik rond. Puur Terschelling is een aanbieder van verschillende activiteiten op Terschelling. Je kunt er tochten met een huifkar maken, paardrijden en zelfs met een 4×4-drive het wad op. Ze bieden de mogelijkheid aan om uitjes te combineren met een picknick en in de winter zelfs een arrensleetocht.

Eerst naar de Waddendijk

Zodra iedereen zijn laarzen aan heeft, roept de gids ons bij elkaar. We zijn met een grote, gevarieerde groep van ruim veertig personen. Ik denk dat er zeker tien kinderen zijn van onder de tien jaar. Als groep lopen we eerst een stukje richting Waddendijk en houden daar stil om te luisteren naar de introductie van de gids. Hij vertelt over zijn vroegere werk als vogelwachter. Terwijl hij dit doet, benoemt hij de namen van de ganzen die net op dat moment overvliegen.

Dan lopen we verder en gaan de dijk over. Op de dijk geeft hij uitleg over het wad, de vogeltrek en het voedsel dat de vogels op het wad vinden om de grote oversteek te kunnen maken.

Beschermende hoes voor je telefoon

Omdat ik bang ben dat mijn telefoon tijdens het wadlopen in het water valt, of erger nog: dat ik zelf volledig onderuit ga, heb ik een waterdicht hoesje gebruikt waar ik mijn telefoon in heb gestoken. Het hoesje, een Loksak, is onder andere te koop via Bol.com en past om verschillende maten telefoons. De hoesjes zijn in verschillende maten te koop, ook voor tablets, en kunnen meerdere malen gebruikt worden.

Misschien was het al opgevallen dat de meeste foto’s in dit blog een soort waasje hebben. Op foto’s dichtbij vind ik het niet heel storend, het lijkt net een filter. Vooral foto’s vanuit de verte vind ik niet goed tot hun recht komen. Zoomen kan best met de Loksak om de telefoon, maar verwacht geen haarscherpe foto’s. Overigens werkt het aanraken van het beeldscherm prima.

Uiteindelijk ben ik niet gevallen en is mijn telefoon niet nat geworden door zeewater of regen. Ik kan dus niet zeggen of het hoesje ook daadwerkelijk tegen nattigheid beschermt. Mij gaf het vooral een veilig gevoel dat ik er alles aan gedaan heb mijn telefoon te beschermen.

Aanvulling van Saskia: ik heb hetzelfde hoesje en al meerdere vakanties gebruikt. Ben er niet mee in het water geweest, maar is sowieso goed spatwater dicht!

Wandelen op het wad

We klimmen over de stenen wal naar beneden en stappen op het wad. Het wadlopen met kinderen gaat nu echt beginnen. De gids geeft ons de tip om met kleine stapjes te lopen, omdat de laarzen zullen vastzuigen in het wad. Ik verlies al vrij snel mijn evenwicht en lig bijna in het water. Gelukkig val ik niet, maar ik ben extra alert.

Bij het eerste stuk is het water nog vrij diep. Niet dat het water over de rand van mijn laarzen loopt, maar door het stappen klotst het er wel tegenaan en worden mijn broekspijpen nat. Mijn kinderen roepen me toe dat ze natte sokken krijgen, maar de glimlach verraadt dat ze dat helemaal niet erg vinden. Jonge kinderen met kortere laarsjes hebben minder geluk en hebben al snel natte voetjes.

Naarmate we verder het wad op lopen wordt het zand minder nattig en zakken we niet meer zo ver het water in. Om de paar honderd meter staan we stil en vertelt de gids over het wad, de vogels, de schelpdieren en de vissen. Hij legt uit hoe eb en vloed werken en wanneer er springvloed komt.

De kinderen hebben wat moeite hun aandacht erbij te houden en spelen met hun laarzen en het zand. Ze laten zich wegzakken in het zand en trekken dan hun laarzen er weer uit, wat een slurpend geluid maakt. Ik laat me ook afleiden door de kinderen die zoveel plezier hebben. En door het prachtige uitzicht op de Waddenzee. Wat is het hier mooi!

Meer leren over de Waddenzee en Terschelling

Tijdens het wadlopen zien de kinderen kleine hoopjes spaghettizand. Dit is de poep van wormen, die zich in het zand hebben ingegraven. De gids heeft een riek bij zich en steekt een stuk zand uit. We zien de wormen zitten en hoe ze tunneltjes graven in het zand. Sommige kinderen pakken de wormen vast en tonen ze trots aan hun moeder. Mijn kinderen kijken snel de andere kant op als ze gevraagd wordt of ze er een willen vastpakken.

Een eindje verderop zien we steeds meer krabben liggen. Helaas zijn ze allemaal dood. Sommige zijn nog compleet, maar meestal missen er wat poten. Verder zien we veel schelpen in alle soorten en maten. In de verte rusten groepen vogels uit die verschrikt opvliegen als we te dicht in de buurt komen. Dit is de reden waarom een groot deel van het waddengebied in deze periode niet toegankelijk is voor publiek. Als de vogels teveel gestoord worden, kunnen ze niet genoeg eten en komt hun verre reis in gevaar.

Terug aan wal bij de Wierschuur

Het laatste stukje wadlopen met kinderen dient zich aan. Met een grote bocht naar links lopen we richting Wierschuur, gelegen op het oostelijke deel van Terschelling. We worden gewezen op het einde van de dijk en een van de eendenkooien in de verte. De gids vertelt hoe de eenden erin gevangen worden. We komen steeds dichter bij de wal en stappen uiteindelijk weer over de grote rotsblokken heen.

Echt droog is het hier overigens niet. Met vloed kan ook dit deel van het land onder water komen te staan. Toch groeien er meer planten en het zand stinkt behoorlijk. We blijven daarom goed uitkijken dat we niet vallen. We zoeken een weg door de kwelders en lopen met de gids mee. Vanaf hier begint het te miezeren en sommige kinderen vragen hoe ver het nog is.

Ondanks de beginnende regen heb ik besloten mijn Loksak op te bergen. Het risico dat mijn telefoon volledig nat wordt is nu klein en ik ben benieuwd naar de verschillen in kwaliteit. De foto’s die nu volgen laten je het verschil zien. Oordeel zelf maar.

Met de huifkar terug naar Puur Terschelling

Gelukkig is het niet ver meer. In de verte zien we twee grote huifkarren met ieder drie paarden aankomen. Ze draaien het grote veld op en staan geduldig te wachten totdat iedereen is ingestapt. Met veel gehobbel verlaten we het veld en rijden we de weg op.

Op dat moment begint het keihard te regenen. Wat zijn we blij dat we nu in de huifkar zitten en niet meer op het wad lopen. Helaas zitten we helemaal vooraan en vangen we toch aardig wat regen op, dus helemaal droog zitten we niet.

Terwijl we terugrijden naar Oosterend vertelt de koetsier over de kracht van de dieren. De kinderen vragen hem de oren van het hoofd. Al pratende (en schuilende tegen de regen) gaat het ritje vrij snel en voor we het weten zijn we terug bij de boerderij van Puur Terschelling. Hier doen we de laarzen uit en rennen we snel naar binnen om op te warmen bij het haardvuur. Wie dat wil mag oesters proeven, maar wij eten liever wat brood. Met verse appelsap die ons goed smaakt.

Terwijl we opwarmen en nagenieten, klaart het op en kunnen we zonder regen terug op onze fiets. Wat een avontuur is dat wadlopen met kinderen en wat is het leuk om dat af te sluiten met een ritje met de huifkar. Wat ons betreft een echte aanrader!

Praktische informatie

Wil je gaan wadlopen met kinderen, dan kun je dat niet zomaar op eigen initiatief doen. Het wad is onvoorspelbaar en je moet goed weten wanneer het eb en vloed is. Ga daarom nooit zonder gids het wad op.

Wij kiezen voor een wandeling inclusief tocht met de huifkar en hebben dit geboekt bij Puur Terschelling. De totale activiteit duurt 2,5 uur waarbij je ongeveer anderhalf uur loopt. Voor de meeste kinderen in de groep was dit goed te doen. Tussendoor wordt regelmatig stilgehouden, zodat de gids kan vertellen. Tijdens deze ‘pauzes’ hebben mijn kinderen vooral gespeeld met het zand en water.

De kans dat je valt is aanwezig, maar niet heel groot. In het begin is het even wennen hoe je het beste kunt stappen, maar op een gegeven moment gaat het makkelijker. Laarzen worden gratis uitgeleend. Deze dien je zelf na afloop schoon te spuiten en terug te plaatsen op de stokken.

Om mee te kunnen met de tocht, kun je je vooraf online aanmelden via de website van Puur Terschelling. Kinderen tot 12 jaar betalen 17,50 euro en deelnemers vanaf 13 jaar betalen 29,50 euro. Dit is inclusief ritje met de huifkar en het oesters proeven na afloop.

De vertrektijden verschillen per dag en zijn afhankelijk van het getij. In de maanden november t/m maart kun je niet wadlopen. Deze informatie is uiteraard terug te lezen op de website.

Hier kun je Puur Terschelling vinden:

Meer lezen