Er op uit in Culemborg: Weeshuismuseum en natuurspeeltuin Bolderburen

0
552

Ken jij het Weeshuismuseum? Een echt kindermuseum. Blogger Jolinda combineerde het met een bezoekje aan Zweden. Nou ja, ze waande zich in Zweden in de leuke natuurspeeltuin Bolderburen.

Er op uit in Culemborg met kinderen

Kwakkelweer. Een strak blauwe lucht afgewisseld met grote plens- enhagelbuien. Perfectweer voor een museumbezoek, dus ik verzamel mijn kinderen en kondig aan dat we wat leuks gaan doen. Naar het Elisabeth Weeshuismuseum in Culemborg. “Wat voor museum?” Oudste dochter is niet meteen laaiend enthousiast, de jongste wil weten wat dat is, een weeshuis. “Dat is een huis voor kinderen zonder papa en mama. Dus kijken jullie maar uit, als jullie vervelend zijn, laat ik jullie daar!”

Natuurspeeltuin Bolderburen: spelen in Zweden

In de loop van de ochtend rijden we naar Culemborg, om eerst wat energie kwijt te raken gaan we spelen in de natuurspeeltuin Bolderburen. Gelukkig is het even droog als we de auto parkeren bij het restaurant. Mijn kinderen rennen meteen naar het grote houten speelschip. Ik kijk rond en waan me in Zweden. De bedenkers van deze speeltuin zijn duidelijk geïnspireerd door de boeken van Astrid Lindgren. Wat een leuke plek is dit!

Pipi Langkous huis.
Pipi Langkous huis.
De bordjes vertellen de verhalen van Astrid Lindgren.
De bordjes vertellen de verhalen van Astrid Lindgren.

Het Pippi Langkous huis is favoriet bij mijn jongste dochter. Ik lees ondertussen de bordjes die de verhalen van Astrid Lindgren kort vertellen. Mijn zoon ontdekt het Ronjabos. “Jammer dat we Ronja nu niet bij ons hebben mam!” Maar ja, honden zijn niet toegestaan in deze natuurspeelplaats. Er zijn wel andere dieren om te aaien, we zien twee lieve pony’s en een paar konijnen. Die wonen in de Emyl-huisjes.

De vikingen komen!
De vikingen komen!
Pony's aaien.
Pony’s aaien.
Naar de konijnen kruipen.
Naar de konijnen kruipen.
Spannende ondergrondse gangen.
Spannende ondergrondse gangen.

Smullen bij Restaurant Smøllen

Mijn kinderen slepen ondertussen met potten en pannen, zand en gras. Ze gaan eten koken. Ik heb inmiddelswel trek in iets anders dan zandsoep en kijk of het restaurant open is. Met de belofte dat ze na de lunch ook nog even in ‘Zweden’ mogen spelen, gaan we naar binnen. Ook daar is het thema Zweden en Astrid Lindgren goed doorgevoerd. Er is zelfs een Zweedse speelzolder, geweldig! We genieten van de pannenkoeken en halen herinneringen op aan onze vakanties naar Zweden. Maar ook als je nog nooit in Zweden bent geweest is dit een prima plek voor een lekkere lunch of diner.

Of toch liever een pannenkoek?
Of toch liever een pannenkoek?
Het restaurant heeft een leuke speelzolder.
Het restaurant heeft een leuke speelzolder.
In pipi-stijl.
In pipi-stijl.

Buiten is het ondertussen alweer nat, dus we pakken de auto om naar het Weeshuismuseum te gaan. In de mooiehistorische binnenstad vanCulemborgstaat het eerste nieuwgebouwdeweeshuisvan Nederland. Tussen 1560 en 1952 bood het kolossale gebouw onderdak aan wezen en halfwezen. Hoe was het om zonder vader en moeder op te groeien in zo’n weeshuis? Wij gaan het ontdekken.

Op ontdekking in het Weeshuismuseum.
Op ontdekking in het Weeshuismuseum.

Weeshuismuseum in Culemborg

Bij binnenkomst weten we even niet waar we moeten zijn. Er is namelijk ook een bibliotheek en een restaurant. We kijken rond en zien de kassa van het museum. De medewerkers vragen of we voor het knutselen komen. Mijn kinderen knikken enthousiast. Ik wilde eigenlijk liever eerst het museum bekijken, maar vooruit, we gaan meteen naar de zolder waar regelmatig knutselactiviteiten zijn. Met name in de schoolvakanties. De tijdelijke tentoonstelling ‘maandag, wasdag’ vormt dit keer de inspiratiebron voor de knutselwerkjes. Mijn kinderen versieren wasknijpers, maken zelf kleding van papier en mogen zeepjes maken.

Zo deden moeders vroeger de was.
Zo deden moeders vroeger de was.

De zeepjes moeten even uitharden, dat geeft ons de tijd om het museum te verkennen. We beginnen met het kinderrechtenspel. Mijn oudste leest de teksten op de muur. De jongste huppelt verder. Er is in elke ruimte ontzettend veel te doen en te beleven; dit is echt een kindvriendelijk museum.

We leren dat weeskinderen vroeger hard moesten werken. De meisjes waren vooral bezig met handwerken. Mijn oudste dochter gaat proberen een knoop aan een lapje stof te naaien, terwijl mijn zoon erop los timmert. De jongste heeft de bedden ontdekt. Ze luistert en kijkt vanuit een bed naar een filmpje.

Jongens bewerkten hout.
Jongens bewerkten hout.

Kriebelbeestjes

Alle bedden moeten getest worden en dan blijft ze wat langer staan. “Wat is dit?” Ze houdt een grote vlo omhoog. Het blijkt onderdeel van een leuk spel, zoek de kriebel beestjes in het bed. Brrrr,je moet er niet aan denken om die echt in je bed te hebben. Bij de kamers van de weeshuisvader en -moeder kijken we naar een leuk filmpje. Grappig hoe dit vroeger ging. De weeshuisvader moest protestants zijn, de weeshuismoeder katholiek. Maar oh jee als er dan toch vonken oversprongen… Dan moesten er weer nieuwe verzorgers gezocht worden.

Zo lagen de weeskinderen vroeger ook.
Zo lagen de weeskinderen vroeger ook.

Mijn kinderen spelen in de slaapzaal. Mijn zoon is de weeshuisvader, mijn jongste dochter de moeder. Mijn oudste probeert de digitale toepassingen uit. je kunt goed te zien dat het museum in 2014 een flinke metamorfose heeft ondergaan, met als resultaat een eigentijds en interactief museum.

De weeskinderen gingen ook naar school.
De weeskinderen gingen ook naar school.

We lopen naar de volgende ruimte, waar we meer leren over het onderwijs van vroeger. We proberen net zo te schrijven zoals de kinderen dat leerden.We kunnen er ook meebreien aan een lange sjaal. In de laatste ruimte die we bekijken, de sfeervolle kelder, kunnen mijn kinderen zich verkleden als weeskinderen. Daar gunnen ze zichzelf geen tijd voor, er zijn leuke spellen te spelen.

We zijn klaar met onze reis door de tijd van weeskinderen. Het museum gaat bijna sluiten. De zeepjes zijn hard genoeg om mee te nemen. En vooruit, mijn kinderen zijn niet vervelend geweest en mogen weer mee naar huis. Hoewel ze nog best wat langer in het weeshuis willen blijven…

Praktisch

Natuurspeelplaats Bolderburen in Culemborg is gratis te bezoeken. Kijk op de website voor meer informatie.

Het Elisabeth Weeshuismuseum is geopend van dinsdag tot en met zondag van 11 tot 17 uur.Kaartjes kosten voor volwassenen: 7,50 euro, kind 4 t/m 12 jaar: 5 euro, scholier/student: 5 euro. Een gezinskaart voor 2 volwassenen en 2 kinderen kost 20 euro. Met een Museumkaart is een bezoek gratis.Kijk voor de tijdelijke tentoonstellingen en activiteiten op dewebsite van het museum.

Parkeren kan in het centrum van Culemborg, maar het is wel betaald parkeren, 1 euro per uur.

Ben jij al eens in het Weeshuismuseum of natuurspeelplaats Bolderburen in Culemborg geweest?

Meer lezen

Ook last van kwakkelweer? Bezoek een leuk museum. Klik & kijk voor meer inspiratie:

KidsErOpUit is te volgen opFacebookenX (voorheen Twitter).

LAAT EEN REACTIE ACHTER

Please enter your comment!
Please enter your name here

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.