Help! Mijn kind heeft heimwee op vakantie. Ja, ook bij de bloggers van KidsErOpUit gaat er weleens iets mis op reis. We geven jullie een kijkje achter de schermen in onze nieuwe rubriek ‘Help!’. We hopen dat onze bloopers en bijbehorende tips jullie helpen in een ‘noodsituatie’ tijdens een vakantie met kinderen.
Help! Mijn kind heeft heimwee op vakantie
Deze keer: last van heimwee op vakantie. De zoon van Froukje mist – vooral – de hond, de dochter van Annemiek krijgt heimwee op zomerkamp en ook de dochter van Fieke had er last van tijdens haar taalkamp in Engeland.
Heimwee bij mijn kind: hij mist naast opa en oma vooral de hond
Froukje: “Met onze zoon van (toen) bijna 2 jaar zijn we op een Grieks eiland. Wij zijn in de wolken: het huisje is heerlijk, de zon schijnt, we hebben een zwembad en de zee is dichtbij.
Maar waar onze peuter altijd zo geniet van alle nieuwe indrukken, lukt dat deze keer niet. Slapen gaat moeizaam, zelf spelen lukt niet. Eenmaal op het strand, normaal gesproken echt zijn happy place, draait hij vastberaden om, om naar de auto te lopen. Hij moppert veel en huilt om het minste of geringste.
Het kwartje valt als hij jengelend naar de iPad wijst en daarbij verwachtingsvol vraagt: “Oma opa bellen?” Hij heeft heimwee. En hij mist niet per se zijn grootouders -sorry oma en opa-, maar vooral onze hond die bij hen logeert.”
Wat kun je doen tegen heimwee bij een kind?
Froukje: “Elke dag FaceTimen we met mijn schoonouders, die dan vooral onze hond voor de camera proberen te krijgen. De peuter staart verliefd naar het schermpje, het ‘gesprek’ met de hond wordt het hoogtepunt van zijn dag. Alle olijfbomen, ijsjes en zonovergoten terrassen ten spijt…”
Voortaan gaan foto’s van thuis mee op vakantie
Froukje: “Of het zijn leeftijd was, of het feit dat we voor het eerst zonder vrienden of familie weg waren, we weten het niet, maar het heimweezaadje dat tijdens deze vakantie geplant is, is niet verdwenen.
Onze zoon is inmiddels 8 jaar en kan enorm genieten van vakantie, maar altijd knaagt ook het verlangen naar thuis een beetje. Daarom zijn we nu voor we op vakantie gaan heel duidelijk tegen hem. We vertellen hoe lang we wegblijven, zoeken op de kaart op waar we naartoe gaan, leggen uit waar we overnachten.
Ook neemt hij altijd een fotoboekje mee, met foto’s van de hond, van ons huis, of van andere mensen of dieren die hem dierbaar zijn. Dit boekje heeft hij in zijn eigen rugzak en hij kan het doorbladeren wanneer hij er behoefte aan heeft.”
Geef je kind met heimwee even de tijd en neem het serieus
Froukje: “En wat vooral helpt: we nemen zijn gevoel serieus. Je bent misschien snel geneigd te denken ‘kop op, we zitten hier lekker aan het zwembad, niet zo mokken’, maar dit helpt iemand met heimwee niet.
Mijn zoon verwoordt het tijdens onze laatste vakantie zelf heel goed. Hij komt druipend uit de zee, waar hij net gesnorkeld had en de mooiste vissen had gezien. Een beetje sip kruipt hij naast me. “Ik heb zo’n raar gevoel. Ik weet dat ik blij moet zijn en ik bén ook wel blij. Maar soms voel ik ook ineens dat ik thuis wil zijn.”
Wij hebben inmiddels geleerd te benoemen dat dat gevoel er mag zijn (eerlijk gezegd herken ik het soms wel) en hem de tijd te geven. Heeft hij tien minuten nodig om even alleen in de hangmat te liggen? Prima. Een dikke knuffel en lekker tegen ons aanhangen? Ook goed. Videobellen met oma? Ja hoor. Zijn gevoel op zo’n moment bagatelliseren, of hem opjagen op weg naar een volgende activiteit werkt averechts. Beter geven we hem de tijd en voor we het weten, geniet hij weer volop.”
Heimwee op zomerkamp
Annemiek: “Onze dochter heeft sinds een paar jaar behoorlijke heimwee als ze op zomerkamp gaat. Sinds haar 8ste is het erger geworden. Logeren bij opa en oma of bij een vriendinnetje is nooit een probleem geweest.
We hebben het idee dat de spanning vooraf en inspanning tijdens het kamp haar zo moe maken dat het heimwee uitlokt. Na een paar dagen (een kamp duur meestal een hele week), vindt ze haar ritme in het kamp, rust ze beter uit en is de heimwee weg.
Vooraf spreken we af dat ze het eerst zelf gaat proberen, samen met de leiding en andere kinderen. Als dat niet meer genoeg is mag ze bellen. Meestal belt ze op de 2de of 3de avond rond etenstijd op. Ze zegt heimwee te hebben en de kampleiding vertelt wat er allemaal gedaan en geprobeerd is.”
Wat kun je doen als je kind heimwee op kamp krijgt?
Annemiek: “Inmiddels weten we wel wat we beter wel en niet zouden doen. Tijdens het telefoongesprek praten we over de leuke dingen van het kamp, wat ze al allemaal gedaan heeft, of ze lekker slaapt en wat ze gegeten hebben. Meestal klaart ze daarvan op, al vindt ze het lastig het gesprek dan te beëindigen.
We benoemen dat we weten dat dit de lastigste dag van de week is, dat we inmiddels weten dat ze er dan doorheen zit en dat dat niet erg is en weer over gaat. En dat ze het altijd heeft weten vol te houden. Ik probeer met een grapje haar aandacht af te leiden en kan zo inschatten in hoeverre ze weer is bijgedraaid en we het gesprekken kunnen afronden.”
Samen een plan bedenken helpt tegen heimwee
Annemiek: “We zullen nooit benoemen dat we haar kunnen komen halen. Dat is een absolute no-go. Dat weet ze ook en diep in haar hart wil ze dat ook niet. We bedenken samen een plan voor de rest van de avond, met wie ze samen op zal trekken, wie ze kan aanspreken. En we richten ons op de leuke kanten van het kamp, wat er nog gaat gebeuren en wat bij vorige kampen zo leuk was geweest. Uiteraard zeggen we haar hoe goed ze het al heeft volgehouden, dat we trots zijn en dat ze straks kan terugkijken op een superleuke kampweek.”
Op bezoek komen gaan lokt heimwee uit
Annemiek: “Ik heb met mijn dochter besproken of ze het fijn zou vinden als we vooraf een stappenplan zouden bedenken. En wat we vooral wel en niet moeten doen. Ze zegt zelf dat zoals we het nu doen voor haar het fijnste is. Ze weet dat we haar toch niet komen halen en er alles aan doen haar het vertrouwen te geven dat het gaat lukken. Dat vindt ze fijner dan dat ze weet dat ze wel wordt opgehaald. Dan zou ze het waarschijnlijk eerder opgeven, zegt ze zelf.
Wat ze absoluut niet zou willen is dat we tijdens het kamp op bezoek komen ‘om een kijkje te nemen’. Ze zegt dat ze daar juist heimwee van krijgt. Als andere ouders dat doen, vindt ze dat niet zo erg (ter info: deze ouders zijn lid van het verenigingsbestuur en komen daarom op kampbezoek. Mijn man is ook lid van dat bestuur en komt bewust niet op bezoek. Andere ouders, dus zonder bestuursfunctie, zijn sowieso niet welkom op kamp voor een gewoon bezoekje).”
Accepteer dat heimwee krijgen bij sommige kinderen hoort
Annemiek: “Tot nu toe hebben we haar nooit eerder hoeven ophalen en heeft ze leuke herinneringen aan de zomerkampen. Na een telefoontje met thuis lukt het haar de rest van de week vol te houden en is van heimwee meestal geen sprake meer. Heimwee is een deel van haar en ze weet inmiddels beter dat het komt en gaat. We hopen heel hard dat ze naarmate ze ouder wordt er minder last van gaat hebben.
Waar we vooral op letten nu is dat ze vooraf goed uitgerust op kamp gaat, tussendoor genoeg rustmomenten pakt en dat er zicht is op momenten die heimwee in de hand werken (ruzies onderling, lang wachten totdat ze kunnen gaat eten, vermoeidheid). En uiteraard dat de leiding weet dat ophalen geen optie is en dat ze dat ook niet mogen opperen als ze zelf geen oplossing meer weten.
Een keer heeft een onervaren staflid tegen haar gezegd dat ze dan beter opgehaald kon worden. Daardoor hebben we moeten praten als brugman en er alles aan gedaan dit om te buigen. Dat was geen handige actie.”
Een telefoon mee kan heimwee in de hand werken
Annemiek: “Een telefoon meegeven zou ik alleen doen met duidelijke afspraken met de leiding. Als je kind op eigen gelegenheid contact mag blijven houden met thuis en dit werkt heimwee in de hand, dan zou ik de telefoon aan de leiding geven en afpreken wanneer er contact kan zijn. In het geval dat jouw kind het fijn vindt om af en toe te appen met thuis en dat stoort verder niemand, dan is dat geen probleem lijkt me.
Als ouder zou ik me beperken tot 1 berichtje per dag en niet steeds vragen naar ‘hoe gaat het met de heimwee’. Ik zou afwachtend zijn en vooral een leuke dag wensen. ’s Morgens appen lijkt me ook beter dan ’s avonds. En niet teveel vragen maar vooral plezier wensen.
Voor jonge kinderen willen heimwee-pillen (mentos of druivensuiker, snoepje zonder logo erop in een speciaal pillenpotje) nog wel eens werken.”
Een beloning in het vooruitzicht helpt niet tegen heimwee
Annemiek: “We zullen nooit beloven dat ze iets extra’s krijgt of iets mag uitzoeken als ze het volhoudt. De beloning zit ‘m in het meemaken van dat leuke kamp. In onze ogen is het vooral belangrijk om naar je kind te luisteren, te wijzen op alle leuke dingen van het kamp, te benoemen dat je weet dat het spannend is en dat heimwee lastig is, maar dat het ook weer over gaat. Eventueel verwijzen naar eerdere succeservaringen en overwinningen.
Maar als je kind twee nachten op rij niet slaapt en daardoor de hele kampsfeer beïnvloedt, zou ik het kind laten ophalen. Dan is wel duidelijk dat de heimwee niet zomaar over is.”
De dochter van Fieke mist thuis tijdens een buitenland-kamp
Fieke: “Na twee volle dagen kamp in Engeland begint de vermoeidheid bij mijn dochter toe te slaan. Omdat de groepen van 10 tot en met 12 jaar en van 13 tot en met 15 jaar het hele programma samen doorlopen is het verschil tussen de jongste en oudste best groot. Mijn dochter is de jongste en heeft haar slaap het hardst nodig. De bedtijd die in de kampbeschrijving beschreven werd, wordt veel minder strikt toegepast dan dat ze vorig jaar tijdens het kamp deden.
Mijn dochter slaapt op een kamer met zeven meiden. Ze ligt laat in bed en slaapt slecht. Ze heeft er last van. Belt ons huilend op. “Het kamp is leuk maar op deze manier hou ik het niet vol.” Wat zou ik haar even een lekkere knuffel willen geven.”
Heimwee op kamp: bespreek mogelijkheden met leiding
Fieke: “We bespreken wat ze kan doen. Dat het goed is om het er met de kampleiding over te hebben. Dat er oplossingen zijn. En hoe moeilijk het ook is om in een groep aan te geven dat je als eerste naar bed gaat, ze doet het toch. Ze verhuist naar een kamer met minder meiden. Ze kiest er zelf voor om echt op tijd naar bed te gaan. Dan mist ze het avondprogramma maar kan ze wel genieten van het programma overdag.”
“Goedemorgen, heb je vannacht beter geslapen?”
“Ja, veel beter, ik voel me beter, ben minder moe maar nog wel een beetje.”
“Wat fijn, moe is logisch, dat hoort ook wel bij een kamp. Als je nu zo lekker blijft slapen gaat het helemaal goed komen.”
Fieke: “Wat ben ik trots op mijn dochter dat ze dit zo opgepakt heeft. Vanaf dat moment komen er alleen maar enthousiaste verhalen uit Engeland. Mijn dochter heeft haar ritme even moeten vinden maar geniet nu met volle teugen. En de laatste avond doet ze lekker met de groep mee en ligt ze er ’s nachts pas om 1 uur in.”
Over het taalkamp in Engeland is een blog te lezen.
Meer lezen
Op zoek naar meer blogs over reizen met kinderen? Klik & kijk voor meer inspiratie:
- Help, paspoort kwijt!
- Help! Ongedierte op vakantie dat prikt en steekt
- Help! Pech met de auto tijdens vakantie
- Lekkere lunchtips voor tijdens een lange autoreis
- Direct naar alle tips voor onderweg
KidsErOpUit is te volgen opFacebook,InstagramenX (voorheen Twitter)
