Klimahaus in Bremerhaven, een indrukwekkende reis om de wereld

Bremerhaven is misschien niet de eerste stad waar je aan denkt voor een stedentrip met kinderen. Dat is heel jammer, want er is juist heel veel leuks te doen. De meest bijzondere attractie is Klimahaus 8° Ost. Saskia vertelt in dit blog meer over dit bijzondere belevingsmuseum.

Klimahaus in Bremerhaven, wat is het voor een museum?

In mijn blog over een stedentrip Bremerhaven met kinderen vertel ik hoe ik aan de kinderen uitlegde wat voor een museum Klimahaus is: “Bremerhaven ligt op 8 graden oosterlengte, dat is een denkbeeldige lijn op de wereldbol. In Klimahaus lopen we via deze lijn een rondje om de wereld. We beginnen in Bremerhaven, komen in Zuid-Europa, Afrika en via de Zuidpool gaan we aan de andere kant van de wereld weer omhoog. Uiteindelijk komen we dan terug in Bremerhaven. Op elke plek waar we komen leren we meer over het leven daar en ervaren we hoe het klimaat daar is. Dus in Afrika is het warm en op de Zuidpool heel koud”. Ik zie dat het kwartje niet echt valt, het is ook lastig om je er een voorstelling van te maken.

Naar Klimahaus met kinderen

’s Ochtends spoor ik de kinderen aan om op tijd bij Klimahaus te zijn. Vanuit onze accommodatie kunnen we er lopend heen en ik wil er graag zijn als het open gaat. Dat lukt en we zijn de eerste bezoekers die naar binnen gaan. Daardoor hebben we Klimahaus bijna voor onszelf. Achteraf gezien een hele goede keuze, later zien we dat het behoorlijk druk is met onder andere schoolklassen.

Klimahaus bestaat uit meerdere onderdelen, wij beginnen bij het bekendste gedeelte: de reis om de wereld op 8 graden oosterlengte.

Reis om de wereld op 8 graden oosterlengte

Voordat we aan onze reis kunnen beginnen, worden we uitgenodigd om een filmzaal binnen te stappen. Dochter M. is nieuwsgierig wat er gaat gebeuren, zoon C. vindt het spannend en houdt mijn hand stevig vast. In de film maken we kennis met wereldreiziger Axel Werner. We gaan in Klimahaus zijn reis over 8 graden oosterlengte volgen. Achtereenvolgens komen we daarbij in Zwitserland, Sardinie, Niger, Kameroen, Antartica, Samoa, Alaska en Duitsland. Uiteindelijk komen we terug in Bremerhaven. De deur van de filmzaal gaat open en we worden verzocht door te lopen.

Zwitserland

Voor ons zien we een donkere ruimte met treinrails op de ondergrond. Op de wand zien we een vitrine met daarin een schaalmodel trein. We moeten de rails volgend en lopen met het treintje mee. Dan staan we opeens tussen de Zwitserse bergen. Met bijpassend geluid van stemmen met een Zwitsers accent en koeienbellen. C. ontdekt al snel een koe die dringend gemolken moet worden. Daarna klimmen we de berg op. Ik herken meteen van die typisch Zwitserse elementen zoals een klein kapelletje en de bekende rood met witte tekens van wandelroutes. Op de berg kunnen we zelfs in een gletsjer kijken, het is daar zelfs net zo koud als in een echte gletsjer!

Sardinie

In het gedeelte over Sardinie is de natuur vergroot. Wij zijn klein en lopen tussen gigantische grassprieten. Dit gedeelte spreekt bij ons wat minder tot de verbeelding, al vinden de kinderen de terraria met dieren leuk om te zien.

Hier zien we ook voor het eerst de wereldbol staan die bij elke bestemming te vinden is. Erg handig, zo krijgen M. en goed beeld van waar ze ongeveer zijn.

Niger

Voordat we de sahara betreden, maken we in Niger eerst een reis door de tijd. Terug naar de dino-tijd waar C. zo gek op is. Fanatiek gaan ze met z’n tweeën aan de slag om een dinoskelet uit te graven. Via kijkers in de wand krijgen we daarna letterlijk een beeld van Niger in vroegere tijden. Het valt me op dat elke ruimte in Klimahaus echt een eigen sfeer heeft. Je krijgt ook nog niets te zien van wat je in de volgende ruimte te wachten staat. Dat maakt het elke keer spannend om door een deur te gaan, wat gaan we daar aantreffen? We merken inmiddels dat de temperatuur aardig is toegenomen. Alsof we echt in een warme en droge woestijn staan. Dat gevoel wordt nog sterker op het moment dat we in de sahara aankomen. C. en M. kennen dit soort hoge temperaturen niet. “Mam, ik wil hier weg, het is te warm!” roept C. al snel. Voor ons zien we een droge zandvlakte met een uitgedroogde boom. We kunnen er op matrassen liggen. Pfff, liggen lijkt ook de enige manier om het uit te houden in deze hitte.

Er zijn filmpjes te zien over het leven in Niger. Ik zou ze graag allemaal willen bekijken, maar merk dat M. en C. al heel erg onder de indruk zijn van de wereld waarin ze terecht zijn gekomen en het voelen van het bijbehorende klimaat.

Kameroen

We reizen verder en komen aan in het regenwoud van Kameroen. De droge hitte maakt plaats voor een hogere luchtvochtigheid en een minder brandende temperatuur. Het allerleukste in Kameroen is de hangbrug over het water. M. en C. gaan via deze brug naar de overkant en lopen daarna via stapstenen terug. De eerste keer vinden ze het spannend, want in het water zwemmen best grote vissen en de tropische warmte voelt onwennig voor ze. Als ze eenmaal weten wat ze kunnen verwachten, krijgen ze er geen genoeg van. “Mag ik nog een keer?” vragen ze keer op keer. Ja hoor, er zijn verder nauwelijks bezoekers dus klim maar zoveel als je wilt. Dat laten ze zich geen twee zeggen en steeds handiger springen ze van steen naar steen.

Antarctica

Voordat we echt op Antarctica aankomen varen we eerst een stukje met een grote boot. Niet echt natuurlijk, maar we kunnen wel achter het stuur van een expeditieschip plaats nemen. Inmiddels is het behoorlijk koud geworden. Onze reis gaat verder over het ijs. Voordat ik een foto kan maken is C. al snel doorgelopen. Ik hoor hem nog net roepen: “Het is hier veel te koud, ik loop door”. Haha, en net liep hij in Niger nog te mopperen dat het zo warm was. M. staat ondertussen te bibberen in haar shirtje met korte mouwen. Ze is niet de enige, want op het ijs zien we de tent van wereldreiziger Alex Werner staan. We horen hem vanachter het tentdoek ook rillen. Niet gek, want het kan op Antarctica wel -70 graden zijn.

Na het Antarctica-gedeelte kan je meer leren over het heelal. Niet direct het interessegebied van M. en C., maar als we letterlijk onder een sterrenhemel lopen zijn ze stil. En ik ook. Wauw, wat is dit (alweer!) indrukwekkend gemaakt. We lopen richting de opgaande zon en zien daar de mooiste kleuren.

Samoa

Aan de andere kant van de aardbol komen we nu aan in Samoa, een eiland in de Stille Zuidzee. Ha, wuivende palmbomen, een huisje van palmbladeren, een wit strand, helder water en mooie gekleurde vissen. Met een aangename temperatuur. Via een trappetje dalen we af, het is net alsof we zo de oceaan in lopen. We kijken onze ogen uit bij de prachtige aquaria die we daarna aantreffen.

Ik verbaas me steeds meer over al die prachtige werelden waar we doorheen lopen. Ze zijn allemaal zo levensecht dat het een ware aanslag op je zintuigen is. Ik merk aan de kinderen dat ze lang niet alles kunnen bevatten wat ze zien. Ze nemen de sfeer in zich op, maar kunnen niet de rust opbrengen om filmpjes te kijken. Het zijn teveel indrukken voor een eerste bezoek.

Alaska

In Klimahaus staat het klimaat, en zijdelings het milieu, centraal. We zien en leren vooral over hoe het is om te leven in een bepaald klimaat en wat voor invloed de verandering van het klimaat op de mensen heeft. Zo ook in Alaska, waar we een walvis in plastic soep zien zwemmen. Augh, een direct gevolg van ons menselijke handelen.

Ik krijg ze eindelijk zo ver om een keer een filmpje te kijken. Nu de reis bijna voorbij is kunnen ze daar de rust voor vinden. We kijken naar een eskimo-dorpje waar men op jacht gaat. De mensen stappen dik ingepakt in kleine en, in onze ogen. gammele bootjes. Deze keer vangen ze niets. Bij de aftiteling lezen we dat net nadat de cameraploeg is vertrokken een van de bootjes is omgeslagen en de inzittenden zijn verdronken. Pfieuw, wat een hard leven.

Duitsland

Dan zijn we terug in Duitsland. Nog niet in Bremerhaven zelf, maar aan de waddenkust. De beelden die we zien zijn heel herkenbaar voor Nederlanders, het is tenslotte het verlengstuk van de waddenkust die bij ons begint.

In het midden van de ruimte zien we een eiland liggen. M. en C. springen er rondjes op en hebben de grootste lol. Rondom het eiland zijn kleinere ruimtes te vinden waar van alles te zien en te doen is. De kinderen vermaken zich met een computerspel waarbij ze over een waddeneiland rijden en ik krijg ze bijna niet meer mee als ze met water en zand kunnen spelen.

Dan zit onze reis erop. We zijn terug in Bremerhaven en kijken naar een gigantische wand vol met kindertekeningen, geïnspireerd op de werelden die ze in Klimahaus hebben bezocht. Wat mooi gemaakt. Ook komen we in het huis van wereldreiziger Axel Werner. We zien z’n koffer staan, de souvenirs, kaarten en natuurlijk een wereldbol.

Wat is er nog meer te doen in Klimahaus?

De reis om de wereld is slechts een van de onderdelen van Klimahaus. Het is het meest indrukwekkende gedeelte, mocht je daarna nog energie over hebben dan kan je ook naar de andere onderdelen gaan. En ja, ook die hebben allemaal iets met klimaat te maken.

Kennismaken met offshore in Klimahaus

We gaan verder in het Offshore Center. Hier wordt meer verteld over windenergie en de plaatsing van windturbines. Vooral C. kijkt met interesse naar alle installaties, M. gaat er wat sneller door heen. Dan zien ze een stellage waar ze met een grote kraan zelf een windmolen in elkaar kunnen zetten. Erg leuk om te doen voor kinderen.

World Future Lab

Bij het World Future Lab halen we een pasje bij de balie. Hiermee kunnen we allerlei duurzaamheidsspelletjes doen en zo punten behalen. Helaas zit er vaak een snelheidscomponent in de spelletjes, tja, dan komen we in de knoei met vertalen en snel doen wat we moeten doen. Ondanks dat hebben M. en C. er veel plezier in. Af en toe komt er een medewerker langs en als ze zien dat wij er niet uitkomen, dan helpen ze meteen.

Perspectieven

In het gedeelte over ‘Perspectieven’ kunnen bezoekers meer leren over klimaatveranderingen. Ik merk dat we allemaal moe zijn van alle indrukken. Ik kan mijn hoofd er niet meer bijhouden om soms wat ingewikkelde tekst te vertalen, helemaal niet als het over materie gaat die sowieso uitleg behoeft. M. en C. hebben het geduld niet meer om te wachten. Hoewel dit deel er alweer prachtig uitziet, gaan wij er vrij snel doorheen. We zijn verzadigd met alles wat we hebben gezien.

Handig om te weten over een bezoek aan Klimahaus

Klimahaus is ontzettend indrukwekkend. Voor ons zijn het teveel indrukken voor 1 bezoek. M. en C. zien zoveel dat elke keer hun aandacht trekt, dat ze geen geduld hebben om ook nog filmpjes te kijken. Hierdoor gaan wij er best snel doorheen en zijn we een halve dag zoet in Klimahaus. Daarna zijn we echt vol met indrukken. Er zijn 2-daagse tickets te koop voor Klimahaus, dat is zeker te overwogen, al was het alleen al om de indrukken te spreiden over twee dagen. Wij willen een andere keer terug en dan nemen we hun vader ook mee.

Klimahaus is de gehele week geopend, de exacte openingstijden verschillen tussen zomer en winter en soms per dag. Bekijk hiervoor de website van Klimahaus. Daar kan je ook altijd de actuele entreeprijzen vinden. In 2017 betaal je voor een familieticket met 2 volwassenen en hun kinderen onder de 18 jaar 48 euro, voor een een-oudergezin is de prijs 35 euro. Losse kaartjes voor volwassenen kosten 16 euro en voor kinderen tot 18 jaar 11,50 euro.

Wij droegen onze gewone kleding (lees: lange broek en shirt met korte mouwen) in Klimahaus. Dat was in de koude gedeeltes best even fris en in de woestijn te warm. Dat is helemaal niet erg, want je bent elke keer maar kort in deze ruimtes.

Ligging Klimahaus

Kende jij Klimahaus al? Zou je er een keer heen willen?

Meer lezen

Op zoek naar meer leuks in het noorden van Duitsland? Klik & kijk voor meer inspiratie:

• Stedentrip Bremerhaven met kinderen
• Stedentrip Bremen met kinderen
• Stedentrip Hamburg met kinderen
• Vakantie in Emsland met kinderen
• Direct naar alle blogs over Duitsland

KidsErOpUit is te volgen opFacebook,InstagramenTwitter.

Dit blog is tot stand gekomen in samenwerking met het Duits Verkeersbureau en Toerisme Bremerhaven. Zoals je van ons gewend bent delen we altijd eerlijk onze eigen mening en ervaringen.