Wandelen met lama’s bij Steirerlama
Als ik mijn oudste vertel dat we gaan wandelen met lama’s door de bergen is hij meteen enthousiast. Niet zo raar want hij is een groot lama- en alpacafan.
We zijn onderweg naar de lama… eh ja hoe noem je dat eigenlijk? Een farm? Een boerderij? Nou ja, we zijn onderweg het bedrijfje Steirerlamawaar we met lama’s gaan wandelen.
Onderweg ernaartoe krijgen we vanaf de achterbank diverse feiten over lama’s toebedeeld. Maar zowaar zijn er ook een paar vragen. Dat is mooi, die kunnen we aan de lama-eigenaar stellen.
Feiten en fabels over lama’s
Steirerlama ligt in Weinburg am Sassbach, een klein dorpje in het zuiden van Steiermark. We rijden de oprit op en zien naast de stal een enorme weide met lama’s en alpaca’s.
Er staan al diverse dieren ons op te wachten. Op de achterbank is het stil, nu is het toch wel spannend. De eigenaars Bernhard en Christine heten ons van harte welkom. Bernhard begint gelijk te vertellen over de lama’s. Over dat ze familie zijn van de kameel en wat de verschillen zijn tussen een lama en een alpaca.
Hoe zit dat eigenlijk met lama’s en spugen?
En dan komt het hete hangijzer van mama ter sprake. “Dat spugen van die beesten, moet ik me daarop voorbereiden”, vraag ik. De jongens liggen bijna dubbelgevouwen van de lach naast hun lama. Maar Bernhard stelt me gerust, de dieren spugen alleen naar elkaar. En dat is dan een reactie vanuit irritatie.
Als de één bijvoorbeeld te dicht achter de ander loopt en aan zijn billen snuffelt. Dan kan de snuffelaar een flinke rochel verwachten van de besnuffelde billen eigenaar. Dat er weleens een mens geraakt wordt door een fluim is een pure toevalstreffer. Dan heb je gewoon op het verkeerde punt gestaan op het moment van het spuugfestijn. Gevalletje domme pech.
Wandelen met je eigen lama
Bernhard en Christine gaan met ons mee wandelen. We geven aan hoe lang we ongeveer willen wandelen en hoeveel lama’s we mee willen. De jongens willen allebei een eigen lama. We krijgen de laatste instructies voor onderweg en dan vertrekken we. B loopt al snel voorop met Eldorado. Zo van een afstand ziet het eruit als: “lama waar ga je met dat jongetje naartoe?” Maar Bernhard geeft aan dat kinderen van drie soms al zelf wandelen met een eigen lama.
B loopt met Loris wat achteren de rest aan. Hij vindt het erg spannend. Maar toch: na een minuut of tien lijkt hij te ‘levelen’ met zijn lama. Schijnbaar hebben lama’s een hele rustgevende en serene werking op kinderen.
Mijn lama kan rennen
We lopen in een rij met nog wat alpaca’s en lama’s die mee mochten met Christine en Bernhard. De weg loopt omhoog. Voor ons even een klimmetje, voor de lama’s een eitje! Door het bos is het heerlijk wandelen, lekker koel. B heeft al snel door dat als hij sneller gaat lopen of rennen, zijn lama met hem meedoet. Wat is dit leuk om te zien.
Pauze voor mens en dier
Dan is het pauze voor mens en dier. De dieren mogen gras en blaadjes eten en wij halen onze appels uit de tas. Al snel ontdekt alpaca Mario de appel van B. Daar lust hij wel een hapje van. Christine laat zien dat een alpaca alleen onder tanden heeft en dat boven een soort bijtplaat zit. Als we achter in zijn mond kijken dan zien we nog een rij boven- en ondertanden. Vol bewondering luisteren de kinderen naar Christines verhaal en kijken ze Mario in zijn bek. Nou, de appelstukken gaan er prima in.
Als we het laatste stuk terug naar de boerderij lopen wordt er achter mij een flinke fluim naar een andere lama uitgedeeld. Ja joh, denk ik bij mezelf, dan had je maar niet aan zijn billen moeten snuffelen. Ik ben wel blij dat het achter me gebeurde, want wat een lucht komt er uit zo’n lamabek!
De wandeling is prachtig en een beetje sprookjesachtig. We lopen door de bergen, hebben prachtige uitzichten en een eigen lama die met ons meewandelt. Hoe leuk is dat?
Terug op de boerderij krijgen de lama’s een stuk brood als beloning en gaan daarna lekker de wei in. Wij gaan even mee naar binnen om wat te drinken en te kijken naar wat men maakt van lama- en alpacawol. Dan nemen we afscheid en stappen in de auto.
De jongens zijn er helemaal vol van. Ook deze dag gaat de boeken in als ‘beste van mijn hele leven’.
Handig om te weten als je gaat wandelen met lama’s
Het wandelen met een lama kost 15 euro per persoon. Reserveren kan via mail of telefoon. Samen met de eigenaren bepaal je hoe lang je wilt gaan wandelen. Wij zijn 1,5 uur weggeweest en dat was lang genoeg.
Vanaf 3 jaar kan een kind in principe wandelen met een eigen lama. Maar dit zal per kind verschillen. Voor mijn kinderen was het nu leuk (ze zijn 8 en 10 jaar oud). Ze zijn zich wat bewuster van de dieren maar ook de omgeving.
Bernhard geeft aan regelmatig te werken met kinderen met ASS of ADHD. De lama’s hebben een hele bijzondere werking op kinderen en mensen met een beperking. De rust en energie van een lama doen deze kinderen goed. Ze doen wat met de eigenwaarde van een kind. Tijdens een wandeling zie je vaak al wat gebeuren met een kind.
Als je Steirerlama bezoekt, vul op je navigatie dan de postcode in. Als je op straatnaam gaat kom je in een dorp 15 minuten verder uit. Raar maar waar! Weinburg am Saßbach 4, 8481 St. Veit in der Südsteiermark
Zouden jouw kinderen het leuk vinden om met een lama te wandelen? Wil je meer tips over wat er in de omgeving te doen is? Lees dan het blog over Steiermark met kinderen waarin ik je vertel over wat er te doen is in deze deelstaat.
Ligging Steirerlama
Meer lezen
Op zoek naar meer blogs over Oostenrijk? Klik & kijk voor meer inspiratie:
- Kristallwelten Swarovskiin Tirol
- Rappenlochslucht in Dornbirn
- Krimmler Wasserfalle
- Direct naar alle blogs over Oostenrijk
KidsErOpUit is te volgen opFacebook,InstagramenX (voorheen Twitter).
Dit blog is tot stand gekomen in samenwerking met Südsteiermark Tourismus. Zoals je van ons gewend bent delen we altijd eerlijk onze mening en ervaringen.
