KinderWereldReis: spelenderwijs de wereld leren kennen

Via KidsTravelService kregen we de kans om het spel KinderWereldReis te testen. Dat lieten we ons geen twee keer vragen. Dochter M. en zoon C. zijn gek op spelletjes en als het over reizen, landen en topografie gaat ben ik ook nieuwsgierig.

KinderWereldReis: het spel

KinderWereldReis is een spel waarmee kinderen spelenderwijs aardrijkskunde kunnen leren. Volgens de doos is de leeftijdsindicatie 6+ en het spel is geschikt voor 2-6 spelers. In de doos zit een groot speelbord, 6 houten pionnen, rode plastic fiches, een dobbelsteen, kaartjes met landeninformatie en een bakje om deze kaartjes in te doen.

De gebruiksaanwijzing is redelijk kort en biedt twee spelopties:

• Bij optie A is het de bedoeling dat je een kaartje pakt, de daarbij behorende vraag goed beantwoord én je pion op het juiste land zet. Als dat lukt krijg je een rood fiche. Wie het eerst 8 fiches heeft is de winnaar.
• Optie B laat de pionnen langs de rand van het spelbord lopen en al gooiend met de dobbelsteen kom je elke keer op een vlag/land. De landenkaartjes liggen bij het spelbord in 4 stapeltjes van 6 kaarten. Je pakt een stapeltje en kijkt of er een kaartje bij zit dat bij jouw vlaggetje/land hoort. Zo ja, dan mag je het kaartje houden. Wie aan het einde van het spel de meeste kaarten heeft is de winnaar.

Het speelbord ziet er aantrekkelijk uit. Vrolijke kleuren, kleine tekeningetjes die typerend zijn voor bepaalde landen en heel veel vlaggen rondom. Bij elke vlag staat een nummertje en datzelfde nummer is op het speelbord terug te vinden bij het land dat bij die vlag hoort.

De eerste indruk is dat KinderWereldReis een leuk educatief spel is: vlaggen, topografie van de wereld en landenkennis zien we allemaal terug.

KinderWereldReis: review

We speelden het spel met M. (7,5 jaar, erg geïnteresseerd in de wereld) en C. (5,5 jaar, brede interesse). Beide kinderen zijn gewend bordspelletjes te doen en spelen regelmatig Carcassonne (8+).

Optie B

We begonnen met optie B, de makkelijke variant waarbij je uit 6 kaartjes kan kiezen wat er bij jouw land hoort. Voor volwassenen is dit zo makkelijk waardoor G. en ik moeite hebben onze aandacht bij het spel te houden. C.’s kennis schiet nog tekort om echt mee te kunnen doen, al was hij heel trots dat hij weet waar de eskimo’s wonen. M. komt qua kennis een heel eind, maar ook haar kan het spel niet boeien. Je bent in grote mate afhankelijk van geluk: zit er een kaartje van jouw land in het stapeltje, ja of nee? Je hoeft niet na te denken over strategie en er is ook geen sprake van het vergroten van de aardrijkskundige-kennis omdat er vooral wordt gegokt. We lezen de informatie op de kaartjes wel voor, maar omdat bijna iedereen al afgehaakt is wordt daar niet meer naar geluisterd. Halverwege stoppen we ermee. Optie B is wat ons betreft te saai.

Optie A

We geven niet op en dus proberen we optie A waarbij we echt vragen mogen beantwoorden en landen mogen zoeken op de kaart. C. wil niet meer mee doen, dus spelen we het nu met z’n drieën. M. begint en pakt een kaartje. Ze weet direct het antwoord en we kijken elkaar verwonderd aan: hoe weet ze dit? Op het kaartje staat het nummer van het land, daarmee kan ze haar pion zo op de juiste plek plaatsen. Het eerste fiche is binnen. Als ze opnieuw aan de beurt is zien we dat ze even op de achterkant gluurt en daardoor het antwoord weet. Ah, zo deed ze dat dus bij de eerste vraag! Deze keer weet ze het antwoord echt en mag ze een tweede fiche pakken. Voor G. en mij zijn de meeste vragen makkelijk, maar M. weet ons aardig bij te houden qua hoeveelheid fiches. Inmiddels is ze niet meer geïnteresseerd in de extra informatie op de kaartjes, ze wil alleen maar zo snel mogelijk zoveel mogelijk fiches verzamelen.

Landenkaartjes

Meerdere keren lopen we tegen onduidelijke vraagstelling aan. Zo wordt er gevraagd in welk land de Lappen wonen. G. denkt direct aan Finland, maar daar staat geen nummertje op de kaart (later blijkt dit nummertje per ongeluk in Rusland te staan). Dan maar kiezen tussen Noorwegen en Zweden. Na het omdraaien van het kaartje blijkt het antwoord Scandinavië te zijn. Flauw, want dat is geen land maar een verzameling landen. Zo’n zelfde ervaring hebben we met de vraag over de Afrikaanse olifant en Kenia, daarbij wordt gevraagd naar een werelddeel (antwoord is Afrika) maar blijkt het antwoord toch een land te zijn.

Ons advies

Voor wie is het spel geschikt? Qua spelregels is het spel makkelijk, dus kinderen die weinig bordspelletjes doen kunnen er mee uit de voeten. Voor het beantwoorden van de vragen is enige wereldkennis nodig, ik schat in dat kinderen vanaf groep 6 hier gemiddeld genomen een heel eind mee komen. Het kan hun ook helpen om wat eerste topografie te leren. Maar als M. het spel al saai vindt, dan vraag ik me af of het oudere kinderen wel kan boeien. Misschien wel, want op Bol.com krijgt het spel tot onze verbazing een goede beoordeling.

Heb jij KinderWereldReis al eens gespeeld? Hoe vonden jouw kinderen dit spel?

Meer lezen

Nieuwsgierig naar eerdere reviews van ons of spelletjes voor onderweg? Klik & kijk voor meer inspiratie:

• 5x wat je niet moet doen met een selfiestok
• Een kinderrugzak: waarom en welke?
• Bubblebum: de opblaasbare stoelverhoger
• Spel: bij welk land hoort dat kenteken?
• Spel: automerken bingo

KidsErOpUit is te volgen op Facebook en X (voorheen Twitter).