Titlis in Engelberg: volop plezier in de eeuwige sneeuw op 3000 meter hoogte

De Titlis in Engelberg is de hoogste berg van het Zwitserse kanton Obwalden en staat garant voor een van de mooiste uitzichten op de Alpen. Ga je in de zomer naar Engelberg met kinderen? Dan is een bezoek aan deze reus een echte aanrader. Annemiek ging met haar zoon een paar dagen op pad in Engelberg en bezocht de eeuwige sneeuw op ruim 3000 meter hoogte.

Naar Engelberg in Centraal-Zwitserland met de trein

Samen met mijn zoon van bijna 11 jaar ga ik enkele dagen met de trein naar Engelberg, in het midden van Zwitserland. De afstand vanaf Utrecht is ongeveer 830 km. Voor ons is het een reis van zeven uur met drie overstappen. Tussen Keulen en Basel maken we onder meer gebruik van de supersnelle ICE. Wist je dat die op bepaalde stukken 300 km per uur rijdt?

We stappen in Basel en Luzern over en kijken uit het raam of we al witte bergtoppen kunnen zien. Pas als we vlakbij Luzern zijn, zien we de bergen. Luzern en Engelberg liggen aan de noordzijde van de Alpen. Ga je verder naar het zuiden zul je vanuit de trein meer bergen zien.

Ligging Engelberg:

Engelberg, een klein en eenvoudig Zwitsers dorp

Het dorp Engelberg is vrij klein en vrijwel geheel omgeven door bergen. De trein rijdt niet verder en gaat 10 minuten na aankomst terug naar Luzern. Centraal in het dorp ligt het klooster van Engelberg, bekend om de Schaukäserei en waar je dagelijks kunt zien hoe de lokale kaas gemaakt wordt.

Engelberg bestaat voor een groot deel uit hotels, appartementen, restaurants en enkele (souvernir-)winkels. Aan de rand van het dorp ligt een camping en op de Brunni is een berghut waar je kunt overnachten. Wij logeren in Titlis-resort, een appartementencomplex aan de voet van de Titlis kabelbaan.

In de winter wordt er volop geskied in deze regio. Naar het schijnt biedt het skigebied zowel uitdagende pistes voor de meer gevorderde skiër maar daarnaast genoeg mogelijkheden voor gezinnen die graag skiën. Ondanks dat er in juni nog aardig wat sneeuw te vinden is op de berg, gaan we deze dagen ontdekken waarom Engelberg in de zomer zo geschikt is als bestemming voor een gezinsvakantie.

Mount Titlis: 3000 meter en eeuwige sneeuw

De dag na aankomst in Engelberg staan we op tijd op om de hoogste berg in de regio op te gaan. Mount Titlis is ruim 3000 meter hoog en je komt op de top door twee verschillende kabelbanen te nemen. Deze banen brengen je in drie stappen naar de eeuwige sneeuw. Ons appartement ligt aan de voet van deze bergbaan en in een paar minuten lopen zijn we er al.

In het dal stappen we in een kabelbaantje waar we met 8 personen plaats kunnen nemen. Onderweg naar boven genieten we van het weidse uitzicht. Het is een heldere dag en we kunnen het dorp Engelberg goed zien liggen. De alpenweides zijn mooi groen en we horen de bellen van de Zwitserse koeien. Het vakantiegevoel is helemaal compleet.

Wandelen bij de Trübsee

Bij het station Trübsee kunnen we blijven zitten. Wie dat wil kan hier uitstappen om te gaan wandelen rondom het meer of plezier te hebben op het water. Tijdens onze weg naar boven ziet het er nog erg bevroren uit allemaal. Hopelijk smelt het ijs snel en kan er in de zomer volop gevaren en gespeeld worden.

Bij de Trübsee is een mogelijkheid door te lopen naar de kabelbaan die je over de Jochpass brengt richting Engstlensee, Tannensee en Melchsee. Hier kan de bekende viermerenwandeling gelopen worden, aangeraden voor oudere kinderen die goed lopen.

Met de ronddraaiende Rotair naar de top

Zoals gezegd blijven wij zitten om verder naar boven te gaan richting Stand. Hier moeten we overstappen we op de grote, ronde Rotair. Onderweg verandert het landschap van groen naar grijs en wit en zien we behoorlijk wat sneeuw liggen. Even later verdwijnen we in de mist en zien we vrijwel niets meer. De kabelbaan stopt en we stappen uit. Het is een stuk frisser hier en het waait ook behoorlijk.

Het wordt spannend, want we weten niet of we straks nog steeds in de mist zitten. Mijn zoon twijfelt of hij dit leuk gaat vinden. Om ons heen zien we iedereen met dikke jassen en mutsen. Zou het boven dan nóg kouder zijn? Dat kunnen we maar op één manier ontdekken, dus zodra de ronddraaiende cabine aankomt, staan we in de rij om in te stappen.

Terwijl we naar boven gaan, draait de cabine heel langzaam om haar as. Het eerste stuk zien we niets, maar ineens komen we boven de wolken uit en kijken we uit over de scherpe rotspunten van de Alpen. Wauw!

De gletsjertunnel brengt ons naar de Titlis Cliff Walk

Zodra we uitgestapt zijn moeten we ons opnieuw oriënteren. We kijken rond en zien dat er verschillende verdiepingen zijn en dat overal iets anders te doen is. Wij beginnen met de gletsjertunnel die ons naar de Cliff Walk brengt.

In de tunnel is het helemaal blauw en de vloer is glad. Niet heel relaxed om mee te starten eigenlijk. Vervolgens komen we bij een deur naar buiten en staan we aan de voet van een grote metalen trap, inclusief rasterplaten waar je zo doorheen kijkt. Zo te zien moeten we ongeveer drie verdiepingen op om bij de Cliff Walk te komen.

Wow… we laten het uitzicht op de bergtoppen even tot ons doordringen. Onze ogen wennen aan het scherpe licht maar tegelijkertijd proberen we te bedenken hoe we verder gaan. Op de trap staan namelijk veel andere mensen die het druk hebben met selfies en met elkaar. Mijn zoon kijkt me twijfelachtig aan en weet nog niet of hij dit aandurft. En ik eerlijk gezegd ook niet.

Terwijl we de eerste trap oplopen, hoor ik een stem achter me die resoluut zegt: ‘Ik ga terug’. Zelf wil ik graag verder, maar ik wil mijn zoon niet teveel dwingen. We maken daarom duidelijke afspraken waar hij op me wacht zodat ik nog een stukje hoger kan proberen te komen.

Wiebelen op de hoogste hangbrug van Europa

Het is inderdaad een pittige trap naar boven. Aangekomen bij de Cliff Walk zie ik mensen wiebelend en giechelend maar ook angstig de hangbrug betreden. Hmmm… zo’n daredevil ben ik niet, dus ik zoek naar een mooie plek aan de start van de brug en probeer vanaf hier wat foto’s te maken van het uitzicht. Want hoe spannend het allemaal ook is: het uitzicht is fantastisch en alleen al daarom is het de weg naar boven meer dan waard.

Mount Titlis verkennen

Teruggekomen bij mijn zoon gaan we op zoek naar de andere plekken op de Titlis om te ontdekken. In het station van de kabelbaan nemen we pauze met een ijsje en besluiten aan de andere kant naar buiten te gaan. Hiervoor moeten we ook enkele trappen op en later ontdekken we dat we op deze manier aan de andere kant van de hangbrug komen.

Onderweg naar boven zien we een restaurant, een winkels met souvenirs, chocola en horloges en een fotostudio. Hier kun je je verkleden in Zwitserse klederdracht en een foto laten maken, zoals wij dat kennen in Volendam. Wij slaan deze toeristische attracties over en lopen verder naar boven en komen uit op een zonneterras, bovenop de berg.

De Ice Flyer laat je boven de wolken zweven

We lopen een flink stuk door de sneeuw. Koud is het niet, maar de zon is wel erg fel. We zien de enorme mast met schotels en antennes. Zodra we daar voorbij zijn, zien we nog een kabelbaan. Dit is de Ice Flyer, die ons naar een andere helling brengt die iets lager op de Titlis is gelegen.

Op dit punt komt ook de Cliff Walk uit en aan deze kant kun je net zo goed de hangbrug betreden. Wie liever niet de metalen trap op gaat, kan via deze kant een stuk relaxter de brug op. We spreken af om na het sleeën nog even bij de brug te gaan kijken. We sluiten aan in de rij en zijn benieuwd naar wat we daar beneden zullen tegenkomen.

Tijdens de rit naar beneden is het net alsof we op de wolken zweven. We kijken om ons heen maar alles wat we zien is lucht, wolken en een beetje sneeuw. Wat is dit waanzinnig om mee te maken.

Roetsjen in het Glacier Park

Aangekomen bij het dalstation, oftewel het Glacier Park, zien we een lange rij met mensen staan. Ze staan te wachten om met een rubber band een stuk naar beneden te glijden. Er is een lopende band waarmee je na afloop naar boven wordt vervoerd. Rechts van de lopende band is het minder druk. Hier kun je een sleetje naar keuze pakken en op eigen gelegenheid naar beneden.

Natuurlijk sluiten we aan in de rij om te kunnen Snowtuben. “Zou het hard gaan, mam?”. Ik denk haast van niet en we verbazen ons over de grote variatie in leeftijd van de andere wachtenden. Jong en oud staat klaar om een ritje te maken. Zelf hoef ik niet zo nodig (‘Ik maak wel foto’s’) maar ik zie hoeveel voorpret mijn zoon heeft.

Na een half uur wachten in het zonnetje is hij eindelijk aan de beurt. Met een big smile zoeft hij naar beneden en bij terugkomst met de lopende band zit die glimlach nog steeds op zijn gezicht. Jammer dat de wachttijd zo lang is, anders was hij zeker nog een keer gegaan. Maar gelukkig heeft hij evenveel zin om te gaan sleeën en staat daar geen rij.

Terug naar de Cliff Walk

Na het sleeën nemen we de Ice Flyer terug naar boven en zien hoe in de verte de Rotair aankomt en weer vertrekt. Op dit punt zie je goed hoe de wolken als een deken tussen de bergen ‘hangen’. Ik merk het aan mijn zoon, hij krijgt er net als ik geen genoeg van.

Dan is het tijd om de rest van het programma te bepalen. “Zullen we dan toch een poging wagen en de Cliff Walk op gaan?” Twijfelende ogen kijken me aan. Maar vrijwel meteen daarna zie ik meer vertrouwen. “Ja! Dat gaan we doen!” klinkt het resoluut.

Titlis Cliff Walk: Poging 2

Vanaf deze kant blijkt het een stuk minder spannend om de Cliff Walk te betreden. Natuurlijk wiebelt de brug even hard als daarnet en zijn er genoeg andere mensen die er naartoe willen. Maar hier is geen enge, metalen trap en heb je meer zicht op vaste grond.

We merken dat veel mensen in groepjes over de brug lopen en daarom wachten we op het moment dat het minder druk is. Samen lopen we zo’n 20 meter de brug op. Eigenlijk valt het best mee. Al probeer ik niet teveel stil te staan bij het idee dat we nu op deze enorme hoogte op een wiebelende brug staan.

Mijn zoon is ontspannen. Hij loopt wat verder door en kijkt links en rechts om van het uitzicht te genieten. Er is een ijskoude reling waar je je aan kunt vasthouden. Het hekwerk erachter houdt vallende voorwerpen grotendeels tegen, maar de gaten zijn nog best groot.

Terug naar Engelberg

Het is tijd om terug te gaan. We nemen afscheid van het uitzicht op de magisch mooie bergtoppen en spreken af de volgende keer als compleet gezin te komen genieten.

Terwijl iedereen staat te dringen om als eerste de Rotair te kunnen binnengaan om zo een goede plek bij het raam te vinden, krijgen wij de tip van een medewerkster om als laatste in te stappen. De glazen deuren zullen zich achter ons sluiten, wij draaien ons om en voilà: we staan voor het raam. Zo gezegd, zo gedaan en in no time zijn we weer tussen de wolken.

De weg naar beneden gaat net zo vlot als de weg naar boven. We kijken meer naar beneden en zien het dorp Engelberg steeds groter groeien. Even denk ik terug aan het moment dat mijn zoon eigenlijk niet door de mist naar boven wilde. Maar als ik daarover begin, zegt hij meteen dat het maar goed is dat ik hem heb aangemoedigd door te gaan, want dit had hij nooit willen missen. Onze trip naar Zwitserland is op dag één al onvergetelijk!

Titlis Resort in Engelberg

Zoals ik eerder in het blog al vertelde, logeren we vlakbij de Titlis kabelbaan in het Titlis Resort. Dit resort bestaat uit meerdere appartementengebouwen met daartussen paden, speeltoestellen en bankjes. De appartementen worden verhuurd aan vakantiegasten maar ook aan mensen die er permanent wonen. Er is een wellness aanwezig met sauna, maar geen zwembad voor de kinderen. Voor gezinnen zijn familiekamers beschikbaar.

Wij verblijven in een ruim tweepersoons appartement, gelegen op de begane grond. Er is een aparte slaapkamer, een woonkamer met zithoek en eettafel, een compleet ingerichte keuken en een badkamer. Ook is er een wasmachine en wasdroger, maar die laten we voor wat ze zijn. Wassen doe ik thuis wel weer.

Handdoeken, keukendoeken en beddengoed zijn voorzien. In het receptiegebouw is een eenvoudig winkeltje, kun je koffie drinken en een spelletje doen. Er is geen bar of restaurant. Voor het ontbijt kun je je eigen spullen meenemen of gebruik maken van de ontbijtservice die het hotel biedt. Hiervoor vul je vóór 16 uur een lijst met de gewenste producten in. ’s Morgens om half 8 wordt het ontbijt bij je kamerdeur neergezet. Het ontbijt bestaat voor het grootste deel uit lokale en verse producten.

Het Resort bevindt zich op 10 minuten loopafstand van het station en centrum van Engelberg. De gratis pendelbus rijdt ieder uur naar het centrum.

Praktische informatie Mount Titlis Engelberg

De kabelbaan Titlis Expres start dagelijks om 8.30 uur en geeft direct aansluiting op de Rotair in Stand. Het duurt ongeveer 30 minuten om boven te komen, exclusief wachttijden. De laatste rit naar de Titlis start om 17 uur (eind april – eind augustus). In de overige maanden gaat de laatste rit om 16 uur. De laatste rit naar beneden is om 18 uur (eind april – eind augustus) en in de overige maanden om 17 uur. Check de website voor actuele tijden.

Een retourticket van Engelberg naar Titlis kost 92 euro voor mensen vanaf 16 jaar. Kinderen betalen de helft. Er zijn kortingsregelingen voor wie bijvoorbeeld een Swiss Pass (treinkaart) heeft. Voor skiërs gelden andere tarieven. Ga je niet tot aan de Titlis of ga je te voet naar beneden, dan gelden eveneens andere prijzen. Een overzicht van alle tarieven vind je hier.

Het kan flink koud zijn op de berg, maar als de zon schijnt is het zo weer warm. Het kan daarom handig zijn een extra muts, sjaal en handschoenen mee te nemen. Achteraf zijn we flink verbrand in ons gezicht, dus ik raad vooral aan om zonnebrandcrème te gebruiken.

De Titlis is een bekende toeristische bezienswaardigheid en de kans is groot dat het er erg druk is en je geregeld moet wachten op je beurt.

Er zijn alleen toiletten in het gebouw waar ook de kabelbaan vertrekt en de winkels zijn. Bij de Ice Flyer (dal- en bergstation) is geen toilet beschikbaar.

De Titlis is deels toegankelijk voor mensen in een rolstoel. De Cliff Walk en het Glacier Park zijn niet bereikbaar voor mensen die slecht ter been zijn. Door alle sneeuw is een kinderwagen of buggy niet praktisch.

Honden worden toegelaten in de kabelbanen en op de Titlis. Ook zij dienen een ticket te betalen (Engelberg – Titlis retour kost 15 euro)

Op de website van Engelberg vind je meer informatie over het dorp, het dal en de regio. Er rijdt een gratis pendelbus die je vervoert tussen dalstations van de kabelbanen, het station, het dorp en het resort.

Al deze informatie en de genoemde prijzen zijn uit 2019. Check voor vertrek altijd de actuele info op de website van de betreffende attractie/bezienswaardigheid.

Meer lezen

Op zoek naar meer informatie over een vakantie in Zwiterland? Klik & kijk voor meer inspiratie:

• Wandelen in het Lötschental met kinderen
• Op vakantie in de omgeving van Arosa
• Stedentrip Zürich met kinderen
• Een dagje naar de Uetliberg
• Direct naar alle blogs over Zwitserland

KidsErOpUit is te volgen opFacebook,InstagramenX (voorheen Twitter).

Dit blog is tot stand gekomen in samenwerking met Switzerland Tourism/My Switzerland en Engelberg-Titlis. Zoals je van ons gewend bent delen we altijd eerlijk onze eigen mening en ervaringen.