1990: in de studieboeken tijdens de Hemelvaartvakantie
11 jaar oud en we kampeerden bij de boer in het Zuid-Limburgse Epen. Van het kamperen en van Zuid-Limburg is me wel iets bij gebleven. Maar vooral denk ik aan de schoolboeken die ik mee had. Volgens mij vooral Engels en rekenen. Vond ik dat erg? Nee, dat denk ik niet. Maar waarom ik tijdens de vakantie op die leeftijd in de schoolboeken zat? Daar zit een verhaal achter.
Ik zat in groep 7 op de Vrije School en had het niet naar m’n zin. Al langer niet. Op een dinsdag in mei besloot ik (ja, 11 jaar oud…) dat ik niet meer naar die school wilde. Nooit meer. Blijkbaar was ik daar zo stellig in dat ik diezelfde middag nog met mijn moeder bij een andere school ging kijken. Een dag later begon ik op een gewone reguliere basisschool. Daar heb ik ruim een jaar een geweldige basisschooltijd gehad. Maar de Vrije School en de gewone basisschool sluiten qua lesstof niet op elkaar aan. Ik had dus een flinke achterstand en daarvan heb ik een groot deel tijdens deze vakantie (en de zomervakantie daarna?) weggewerkt. Het is niet voor niets geweest, want ik verliet met een Havo/VWO-advies mijn nieuwe basisschool. Altijd fijn als je inzet wordt beloond.
Nu ik zelf moeder ben van een standvastige dochter kijk ik anders naar deze situatie. Ik vond het altijd bijzonder dat mijn moeder er ‘zomaar’ in mee ging dat ik naar een andere school ging. Nu kijk ik soms naar Maureen en zie ik een echte mini-me die ook tot zoiets in staat zou zijn. Daar helpt geen ouderlijke autoriteit tegen, daar ga je als ouder dan in mee. Dat heeft te maken met het respecteren van de autonomie waar kinderen ook recht op hebben.
Op een kleedje in het gras en in de zon nieuwe dingen leren. Dat zou ik nu nog steeds vakantie noemen! Maureen trouwens ook…. Zit jij tijdens de vakantie ook met je neus in de (studie)boeken?
Meer lezen
Zin om verder te mijmeren bij oude vakantiefoto’s? Klik & kijk verder:
- 1990: Haarlemse Muggenronde
- 1986: Verkeerspark Assen
- 1988: in Polen met de Russische Lada
- 1985: Madurodam
- 1989: Hoek van Holland
- 1984 bij de Duitse boer
Special: uit de oude doos
Deze oude foto maakt deel uit van de special “Uit de oude doos”. Elke zondag verschijnt er een vakantiefoto uit de periode dat ik of een van de lezers zelf kind was. Vinden jullie het ook leuk om mee te doen? Mail dan een foto of scan van je oude vakantiefoto naar kidseropuit@gmail.com en vertel iets over de foto. Bijvoorbeeld in welk jaar de foto is gemaakt, hoe oud je was, welke herinnering je erbij hebt, waar het was enz.
KidsErOpUit is te volgen op Facebook en X (voorheen Twitter).
Bijzonder dat jij als kleine Saskia al zo’n duidelijk beeld over je toekomst had! Ik mocht wel kiezen waar ik na de basisschool heenging, maar daar hield mijn keuzevrijheid mee op…. Doordat ik nooit gestimuleerd werd keuzes te maken durfde ik dat op die leeftijd ook niet echt. Dat is later redelijk goedgekomen 🙂
Met een baan in het onderwijs gebruik ik vakanties (en weekenden) nu om achterstanden weg te werken. Maar als ik wég ben, dan ben ik ook echt weg. Geen boeken mee dus!
Als ik eenmaal iets in m’n hoofd heb…. ;-). Dan ga ik er dus voor (of juist niet als het iets is wat ik echt niet wil). Ik weet niet of het gestimuleerd is, het zat er al vanaf heel jong in.
Wat bijzonder om jouw verhaal hierover te lezen. Inderdaad was jij zo stellig, dat ik geen enkele twijfel had bij het overstappen naar een andere school. Achteraf had het al veel eerder mogen gebeuren omdat jij niet happy was op de Vrije school. Maar het is zo’n moeilijke beslissing, die je dus uiteindelijk zelf genomen hebt en misschien heb jij je daarom je ook zo goed ingezet op de nieuwe school.
En over jouw stelligheid gesproken; daar had ik al mee kennis gemaakt toen je op 3-jarige leeftijd je liever uithongerde dan een aardbei (op welke manier dan ook aangeboden) te
eten. Terwijl de huisarts, zelf vader van 4 kinderen, zei: ze gaat het vanzelf wel eten als ze honger krijgt. Nee dus!
Haha, ja als ik dat verhaal over die aardbei weleens vertel aan mensen dan kijken ze me nog steeds vol verbazing aan :-). Deze ervaring heb ik in gedachten als onze kids niet willen eten. Uiteindelijk is het allemaal goed gekomen en zit ik nu met een heerlijke aardbeieensmoothie in m’n hand.