Rammelsbergmijnen in Goslar, UNESCO Werelderfgoed in de Harz

0
644

De bezienswaardigheid van Goslar, na het werelderfgoedstadje zelf, zijn de Rammelsbergmijnen. Deze ertsmijn is opengesteld voor publiek en blogger Iris D. en haar gezin bezochten hem.

De Rammelsbergmijnen in Goslar in de Harz

Als we aankomen rijden zien we het enorme complex van de mijn al tegen de berg liggen. Allemaal imposante gebouwen torenen boven ons uit. Door een grote poort met dikke deuren lopen we het complex in. Onze kinderen hebben geen idee wat ze moeten verwachten en vinden het allemaal een beetje spannend.

Het complex van de Rammelsbergmijnen in Goslar is meer dan 1000 jaar in gebruik geweest. Pas in 1988 is de ertsmijn gesloten. Toen was de voorraad erts in de berg uitgeput. Vanwege de belangrijke waarde voor de omgeving is de ertsmijn van Rammelsberg benoemd tot UNESCO Werelderfgoed.

Een gedeelte van het enorme complex van de Rammelsbergmijnen is tegen de berg aan gebouwd.
Een gedeelte van het enorme complex van de Rammelsbergmijnen is tegen de berg aan gebouwd.
Op de kaart kun je al zien hoe groot het complex van de Rammelsbergmijnen is.
Op de kaart kun je al zien hoe groot het complex van de Rammelsbergmijnen is.

In het spoor van de mijnwerkers

Samen met onze gids lopen we het complex van de Rammelsbergmijnen in. We lopen dezelfde route als de mijnwerkers vroeger deden. Eerst pakken we een helm uit een van de bakken. Daarna lopen we naar de ‘kleedruimte’. Deze ruimte is overweldigend. Je voelt aan alles dat dit een bijzondere plek is. Het ademt hard werken, maar ook nostalgie en respect voor deze harde werkers.

Aan het plafond hangt de kleding van de laatste mijnwerkers uit 1988. Dit is de manier hoe ze dat jarenlang deden. Via een systeem met genummerde kettingen laat onze dochter een setje zakken. In het midden hangt een gordijn, waar ze hun schone kleding achter konden hangen. Dan pakten ze hun mijnwerkerskleding en hun schoenen van het ijzeren plateau. En daarna takelden ze alles weer omhoog. Zo bleef de vloer schoon en werden de kleren snel droog omdat de warmte van de douches en ventilatoren omhoog steeg.

Daarna lopen we door de gang naar buiten. We lopen langs een kraan waar de mijnwerkers vroeger hun theewater pakten en het bord waarop ze konden checken waar ze te werk werden gesteld. Dan steken we het terrein over. Aan de overkant staan de laatste attributen die de mijnwerkers nodig hadden. Schone filters en een lamp. We zien alle lampen die ze ooit gebruikten: van olielampjes, tot lampen die opgeladen werden met accu’s.

Eerst een helm uitzoeken voor we aan de rondleiding gaan beginnen.
Eerst een helm uitzoeken voor we aan de rondleiding gaan beginnen.
De mijnwerkerskleding hangt aan het plafond in de omkleedruimte.
De mijnwerkerskleding hangt aan het plafond in de omkleedruimte.
Met een van de kettingen halen we een setje kleding naar beneden.
Met een van de kettingen halen we een setje kleding naar beneden.
Het oplaadstation voor de mijnwerkerslampen.
Het oplaadstation voor de mijnwerkerslampen.

De ondergrondse treinrit naar de machines

De eerste rondleiding die we volgen is de ondergrondse treinrit. We stappen in het treintje dat ons diep de ertsmijn inbrengt. Dit is wel spannend. Want het is een klein karretje, zonder ramen. We kunnen niet eens rechtop zitten. Zodra we de mijn inrijden is het pikdonker. We horen alleen het lawaai dat het treintje maakt. Ineens dringt het tot je door hoe heftig het beroep mijnwerker eigenlijk is. Onze kinderen vinden dit ritje best wel griezelig.

Als we uitstappen zijn we naar een van de jongste gedeelten van de mijn gereden. Meer dan 100 meter ‘rechtdoor’, wat betekent dat we midden onder de grote berg zitten. We zien precies wat de mijnwerkers vroeger ook zagen als ze uit het treintje stapten. Een tafel waar de mannen aan zaten die afgelost werden en waaraan de nieuwe shift mijnwerkers uitleg kregen over hun werk van deze dag. Het EHBO-kamertje en het laadstation van de trein.

Aan het plafond overal kabels, leidingen. Plassen op de grond. Apparatuur. Lampen.Via allerlei verschillende inhammen in de rotsen doorlopen we de tijd van vroeger tot nu. We zien alle machines waar de mijnwerkers mee moesten werken en in welk jaar dat ongeveer was.

We stappen met zijn allen in een karretje de mijntrein.
We stappen met zijn allen in een karretje de mijntrein.
Het laadstation in het oude gedeelte van de mijn.
Het laadstation in het nieuwere gedeelte van de mijn.
Lange gangen, zo ver als je kunt kijken.
Lange gangen, zo ver als je kunt kijken.

Het werken in de mijn

De allereerste mijnwerkers uit Goslar en omgeving moesten aan de slag met een klein olielampje en een pikhouweel. Onze gids laat ons ervaren hoe donker het is met enkel een olielampje. Pikdonker! En dan mag ik met de zware houweel proberen om in de rots te hakken. De kinderen moeten lachen. Het is zwaar en ik zie echt niet wat ik het aan het doen ben.

Daarna komen we bij een van de eerste boren. Die ze met meerdere personen moesten vasthouden en toen er nog zonder gehoorbescherming werd geboord. Voor onze kinderen is het moeilijk om voor te stellen hoe het werk in de mijn echt was. Dan laat onze gids horen hoe een van de eerste boren klinkt. Dat is echt heel erg hard, twee kinderen schrikken zich een hoedje. We eindigen bij het dynamiet, wat ze dan wel weer heel leuk vinden om tot ontploffing te brengen.

Vuur- en waterwandeling door de Rammelsbergmijnen

Daarna lopen we het oude gedeelte van de Rammelsbergmijnen in en volgen daar de vuur- en waterrondleiding (de Roeder Gallery). Dit is een wandeling door de oude gangen van de mijn. Hier loop je alles zelf en het is een behoorlijke wandeling. De wandeling begint met wat trappen omhoog en leidt ons dan direct naar een groot waterrad. Middenin in de mijn! Ze gebruikten vroeger de kracht van het water om materialen en mensen omhoog en omlaag te takelen.

Langzaam maar zeker dwalen we door de gangen. We zien dat de mijn naast erts nog diverse andere stoffen bevat. Dit kun je zien aan de kleurafzettingen op de rotsen. We lopen over ingenieus aangelegde waterwegen. Zonder dat we het doorhebben zitten we toch heel diep in de mijn nu. Dit besef komt als we aan het einde van de wandeling met een oneindig lange stalen wenteltrap weer helemaal naar boven moeten klimmen. Best wel spannend en voor mijn zoon die niet zo’n fan is van hoogte is dit een behoorlijke opgave.

Oneindige kleine gangetjes in het oude gedeelte van de mijn. Met kleine loopplankjes over de afvoerkanalen van het water.
Oneindige kleine gangetjes in het oude gedeelte van de mijn. Met kleine loopplankjes over de afvoerkanalen van het water.
Hier kun je aan de kleur zien dat er ijzer in de rotsen zit, want ze wanden zijn aan het 'roesten'.
Hier kun je aan de kleur zien dat er ijzer in de rotsen zit, want ze wanden zijn aan het ‘roesten’.
Vanwege het water wat langs de muren druipt ontstaan er diverse kleuren.
Vanwege het water wat langs de muren druipt ontstaan er diverse kleuren.

Werelderfgoed stad Goslar

Als we weer buiten staan zijn we blij dat we weer daglicht zien, na ruim anderhalf uur in de mijn te hebben doorgebracht. Buiten zien we een brok erts, wat door een kunstenaar is ontworpen. Er staat een handafdruk op. Een herinnering aan hoe belangrijk de Rammelsbergmijnen waren voor Goslar en de omgeving. In het centrum van Goslar staan nog 6 andere brokken erts.

Het is na een bezoek aan de mijn heel leuk om het stadje Goslar te bezoeken. Het is een werelderfgoed stad met een sfeervol centrum vol historische vakwerkhuizen. Het centrum is idyllisch en nodigt uit om er heerlijk door heen te slenteren. Het is ook leuk om op zoek te gaan naar de andere brokken erts van de kunstenaar.

Het ertsblok wat buiten op het terrein staat.
Het ertsblok wat buiten op het terrein staat.
Op elk blok zit een handafdruk.
Op elk blok zit een handafdruk.
In het centrum van Goslar vinden we nog een aantal ertsblokken.
In het centrum van Goslar vinden we nog een aantal ertsblokken.
Slenteren door de straatjes van Goslar.
Slenteren door de straatjes van Goslar.
Pleinen en straten worden gesierd door de historische vakwerkhuizen.
Pleinen en straten worden gesierd door de historische vakwerkhuizen.
Werelderfgoedstad Goslar leent zich voor een heerlijke stadswandeling.
Werelderfgoedstad Goslar leent zich voor een heerlijke stadswandeling.

Praktische informatie Rammelsbergmijnen

Kleed je goed aan voor een bezoek aan de Rammelsbergmijnen. Het is er ongeveer 12 graden, het hele jaar door. Daarnaast is het er nat en modderig, dus een paar stevige wandelschoenen en een oude broek zijn geen overbodige luxe (getuige de moddervlekken op de broeken van onze kinderen).

De rondleidingen met de trein en de vuur- en waterwandeling starten elke 30 minuten. Entree inclusief 1 rondleiding is voor volwassenen 16,00 euro en voor kinderen (4-18 jaar) 9,00 euro. Voor gezinnen met meerdere kinderen is een familieticket de goedkoopste oplossing. Dit ticket is geldig voor 2 volwassenen met maximaal 5 kinderen. Je betaalt dan 33 euro.

Mocht je 2 of 3 rondleidingen willen dan kost dat op een los kaartje respectievelijk 5 euro of 9 euro extra. Bij een familieticket komt er telkens 10 euro bij. Je kunt ook alleen een entreeticket kopen, hiermee kun je alle museums op het terrein bezoeken. Dit kost voor volwassenen 9,00 euro en voor kinderen 4,50 euro.

Alle genoemde prijzen zijn uit 2019. Check altijd voor je bezoek de website van de Rammelsbergmijnen om de actuele prijzen en openingstijden te bekijken.

De rondleidingen zijn in het Duits of Engels, dit betekent dat je voor je kinderen zult moeten vertalen. Dit is wel belangrijk om te doen, om zo een goed beeld te schetsen hoe het mijnleven er aan toe ging.

In het complex zijn nog drie andere rondleidingen die je kunt volgen. In de zomer kun je met de trein naar boven in het complex voor een rondleiding over de verwerking van erts bijvoorbeeld. Verder zijn er diverse museums op het terrein. Deze bevinden zich in de diverse gebouwen op het terrein. Je ziet er bijvoorbeeld materiaal wat in de mijn gebruikt werd, foto’s en stenen uit de mijn.

In het complex bevind zich ook een restaurant waar je heerlijk wat kunt drinken of lunchen. Er is ook een speelhoekje voor de kinderen waar ze met een speelgoedmijn aan de slag kunnen.

Onze uitvalsbasis voor het bezoek aan de Rammelsbergmijnen is Landal Salztal Paradies.

Ligging Rammelsbergmijnen

Meer lezen

Op zoek naar meer tips voor vakantie in de Harz of in Duitsland? Klik & kijk voor meer inspiratie:

KidsErOpUit is te volgen opFacebook,InstagramenX (voorheen Twitter).

Dit blog is tot stand gekomen in samenwerking met de regio Harz. Zoals je van ons gewend bent delen we altijd eerlijk onze eigen mening en ervaringen.

LEAVE A REPLY

Please enter your comment!
Please enter your name here

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.