Een martelaarsdorp uit de Tweede Wereldoorlog: Oradour sur Glane met kinderen bezoeken is geen gewone gezinsactiviteit. Toch is Karijn heel blij dat ze met haar jonge gezin het dorp bezocht heeft.
Martelaarsdorp uit de Tweede Wereldoorlog
Vlakbij Saint Junien in de regio de Charente -Frankrijk- ligt het martelaarsdorp Oradour sur Glane. In de Tweede Wereldoorlog werden hier, hoogstwaarschijnlijk als wraakactie, 642 inwoners van het dorp op gruwelijke wijze vermoord. Slechts zes inwoners ontkwamen aan de gruwelijkheden. Alle vrouwen en kinderen werden samengezet in de kerk en met rook verstikt. De mannen werden geëxecuteerd en hun lichamen daarna verbrand.
Om deze verschrikkelijke gebeurtenis nooit te vergeten is na de oorlog besloten het dorp zoveel mogelijk intact te houden.
Oradour sur Glane met kinderen bezoeken
Niet persé een gezellige gezinsactiviteit om de vakantie mee te starten. En zeker niet met hele jonge kinderen. Maar het verhaal maakt op mij zo’n indruk dat ik er graag naar toe wil. Onze oudste is bijna 8 en weet al wat van de Tweede Wereldoorlog. Maar om haar over deze gruweldaad te vertellen, dat vinden we te heftig. Onze dochter van 5 en zoon van bijna 3 zullen de impact van de plek hoogstwaarschijnlijk niet begrijpen. We gaan er naar toe met het plan een zeer afgezwakte versie van het verhaal vertellen.
Voor het dorp is een momument en een klein museum ingericht, waarbij we gratis kunnen parkeren. Vanaf onze camping En Campagne is het een klein half uurtje rijden. Bij de parkeerplaats staan een medewerkster van de VVV. Zij kijkt naar onze kinderen en geeft uit zichzelf aan dat het museum te heftige beelden voor de kinderen bevat en raadt aan om het museum over te slaan en alleen het dorp te bezoeken. Dat doen we.
We moeten door een tunnel om bij het dorp te komen. In de tunnel hangen de foto’s van alle omgekomen mensen. Ook foto’s van hele jonge kinderen. Ik krijg kippenvel, en vraag me af of Oradour sur Glane met kinderen bezoeken een goed idee is, maar mijn dochter neemt de foto’s voor kennisgeving aan en loopt door.
Spookdorp
Eenmaal door het hek naar buiten zijn we in een surrealistische omgeving beland. Alsof er gisteren nog door de straten van Oradour werd gelopen. De tramkabels hangen er. We lopen langs woonhuizen, de bakker en een garage waar de bordjes van de automerken hangen. Een uitgebrande auto staat geparkeerd op het plein. Alles is zwartgeblakerd en veel panden zijn geruïneerd.
Onze oudste wijst ons op een fiets aan de muur: “Ze hadden vroeger zelfs een fietsenmaker hier.” Bij de kerk en op enkele andere plekken hangen bordjes die ons vertellen dat de mannen en vrouwen op die beruchte 10 juni 1944 er werden verzameld, vermoord en verbrand. Onze oudste kan de Franse bordjes niet lezen maar is wel nieuwsgierig. We vertellen haar dat bijna alle inwoners van het dorp zijn overleden. Ze stelt geen vragen over het hoe, maar wel over het waarom.
Tweede Wereldoorlog
We raken in gesprek over Duitsland, over Hitler, we laten foto’s zien. Onze dochter snapt niet dat iemand de baas over de hele wereld wil zijn en alle landen wil hebben, zeker niet als dat betekent dat je mensen uitsluit en doodt. “Waarom wil je de baas zijn over iedereen en anderen pesten? Moesten kinderen dan ook meevechten? En hadden ze vroeger dan geen Kanjertraining?” Ik slik, lach en ben ontroerd. Ook al willen we heel veel niet vertellen over deze gruwelijke plek, het brengt ons een mooi gesprek met onze oudste dochter over een beladen onderwerp. Aan de andere twee gaat het grotendeels voorbij, gelukkig maar.
Begraafplaats
Naast het dorp ligt de begraafplaats. Hoewel het dorp aan iets gruwelijks herinnert, is het ook een plek die rust uitstraalt. We wandelen door een park langs het monument naar de begraafplaats. We zien grote familiegraven en veel bloemen. Het is warm en de jongsten hebben er genoeg van, we lopen gauw weer terug.
Op de terugweg lopen we langs een poster waarop vrij vertaald staat: het martelaarsdorp doet ons niet herinneren aan een gruwelijk incident maar aan de gevolgen van een weerzinwekkend systeem dat we niet mogen vergeten. Waarvan akte.
Oradour sur Glane met kinderen bezoeken?
Naar Oradour sur Glane met kinderen is beladen maar zo indrukwekkend dat wij het fijn vinden dat we er zijn geweest. Het is inschatten wat je kind wel en niet aan kan. Onze jongste van 3 en bijna 5 is het meeste ontgaan en dat is wel zo prettig.
Het museum is voor onze jonge kinderen nog niet geschikt vanwege de beelden en foto’s, maar op onze camping waren er kinderen van 8 die wel het museum hebben bezocht en door hun ouders waren voorbereid. Maar er waren ook ouders die het nog te heftig vonden voor hun 8-jarige om überhaupt het dorp te bezoeken.
Praktische informatie Oradour sur Glane
Oradour sur Glane ligt op 15 km van Saint Junien. Bij het oude dorp staat een groot monument en is een klein museum gebouwd. Om het dorp te betreden moet je door een gang van het museum. Parkeren kan gratis.
Oradour sur Glane is van 1 februari tot 15 december dagelijks te bezichtigen. Kijk voor de actuele openingstijden op de site. Het dorp is gratis te bezichtigen. De entree voor het museum bedraagt 7,80 euro, of 22 euro voor een familieticket (2 volwassenen, 2 kinderen).
Zou jij Oradour sur Glane met kinderen bezoeken?
Ligging
Meer lezen
Meer weten over Tweede Wereldoorlogmonumenten die je met je kinderen kan bezoeken? Klik & kijk voor meer inspiratie:
- Saksen: Schloss Colditz, spannende ontsnappingsverhalen uit de Tweede Wereldoorlog
- Het Adelaarsnest van Hitler bezoeken, hoe is dat met kinderen?
- Verzetsmuseum Amsterdam met kinderen, een kennismaking met de Tweede Wereldoorlog
- Direct naar alle blogs over Frankrijk
KidsErOpUit is te volgen op Facebook, Instagram en X (voorheen Twitter).
Hallo,
zeker daar zijn wij ook geweest onze jongste was toen,11 jaar heel indrukwekkend!
wij willen in 2019 ook met een camper op stap!! en ook eerst in Nederland en dan eilandhoppen.
we zijn dit jaar in Zweden geweest en hebben we daar een rondreis gedaan heel goed bevallen, we verbleven in appartementen en huisjes!
groet,
familie Post
uit Urk
Wat een reislustige familie! Ga zo door 😉
Moest bij sommige passages weer even slikken, hoewel ik je verhaal vandaag voor de zoveelste keer las. We verwijzen veel gezinnen met jonge kinderen naar je blog. Zij en wij hebben er veel aan, dus nogmaals dank!
<3
Wij hebben afgelopen week ook een bezoek gebracht aan oradour sur glane. Na erover te hebben gelezen op jullie blog.
Wat indrukwekkend. We waren er met onze dochters van 12 en 9. We hebben al meerdere plekken en musea bezocht die te maken hadden met de tweede wereldoorlog, maar dit bezoek maakte toch erg veel indruk. Ook omdat je de foto’s ziet van mensen die zijn omgekomen en dat er zoveel kinderen bij zaten. En omdat het heel onwerkelijk lijkt.
Goed dat jullie ook zijn geweest. Indrukwekkend is het zeker….
Dit topic is intussen wel twee jaar oud, maar het blijft toch actueel.
Oradour-sur-Glane kan/moet je zeker bezoeken met je kinderen!
Wij zijn er in mei 1997 geweest met onze kinderen die destijds 2 en bijna 4 waren. Intussen zijn ze 26 en 28 en dat bezoek destijds heeft wel zeker een diepe indruk nagelaten. Niet dat ze zich echt herinneren wat ze gezien hebben maar de onbeschrijfelijke sfeer (een soort van gewijde stilte ofzo?) die er hing heeft hen toch nooit losgelaten. Op één of andere manier voelden ze toen al aan dat het een speciale plaats was en dat gevoel is nooit meer weggegaan. Ze zeggen ook al jaren dat ze er terug naartoe willen maar dat is er nog niet van gekomen.
In 1997 was het er heel rustig, het museum bestond nog niet en we liepen er bijna alleen rond. Wijzelf zijn er in augustus 2019 teruggeweest en het is er nu wel veel drukker, best is om er bij opening om 9u te zijn.
Cees Klerk
Ik heb gehoord van deze tragedie en ben van plan Oradour-sur-Glane dit jaar (2022) te bezoeken. Zelf zou ik er niet voor kiezen jonge kinderen hier naar toe te brengen omdat de impact hun voorstellingsvermogen te boven gaat en het risico bestaat dat zij het niet kunnen verwerken. Pas bij een leeftijd boven 10 jaar en voorinformatie over de 2e wereldoorlog kan bij interesse van het kind de stap genomen worden. Zelf ben ik in de oorlog (1943) geboren. Voor mij is het nog steeds moeilijk de oorlog naar de achtergrond te krijgen. Ik heb de gevolgen in Rotterdam nog vele jaren na de oorlog gezien. Voor mij zal Duitsland nooit een vakantieland zijn. Individueel heb ik geen probleem meer met een Duitser, maar wel als land en ik woon er slechts 20km vandaan. Wat ik maar wil zeggen is, dat je nooit weet wat bij een (te) jong kind een bezoek aan Oradour-sur-Glane voor blijvende “schade” kan veroorzaken
Beste Cees,
Kinderen verwerken het op hun eigen niveau, dat is niet te vergelijken met tieners, volwassenen of senioren. Daarnaast verschilt het ook nog heel erg per kind of het wel of niet verstandig is om dit soort plekken te bezoeken. Wij zijn erg voor educatie en historie laten zien en vertellen daarom in de blogs hoe dat met kinderen is. Een bezoek aan dit soort plekken levert kinderen geen blijvende schade op is onze ervaring en ik heb ook nooit een onderzoek gevonden waaruit dat zou blijken.
Wij zijn net terug van een bezoek.
Heel indrukwekkend.
Ik ben blij dat we hier niet heen zijn geweest toen onze kinderen nog jong waren.
Het was heftig, maar los daarvan hadden onze kinderen ook niet concentratie kunnen opbrengen destijds.
(Dat zag ik nu ook om me heen: kinderen van een jaar of 7-9, zuchtend en steunend. Storend voor andere bezoekers, aangezien het de bedoeling is dat het er rustig is.)
Dus zeer kind (en ouder )-afhankelijk.