Het Tsjechische stadje Stramberk staat bomvol gekleurde huizen uit de middeleeuwen. Deze sfeer en de lange geschiedenis proef je als je door de straatjes dwaalt. Met zijn oude kasteeltoren, de prachtige uitzichten over het Beskiden gebergte, vele aparte winkeltjes en de bijzondere lekkernij, de Stramberkse oren, is dit stadje zeker een bezoek waard. Dat ontdekte Iris S. en haar gezin tijdens een vakantie in Moravië-Silezië.
Stramberk in noordoost Tsjechie: historisch stadje van de ‘gebakken oren’
Het mooie eeuwenoude stadje Stramberk ligt in het noordoosten van Tsjechië, in het deel Moravië-Silezië, vlakbij de grens van Polen en ook dichtbij Slowakije. Het stadje is gebouwd rondom een oude kasteeltoren op een heuvel. De gekleurde huizen in de straatjes daaronder stammen al uit 1359. De stad heeft als bijnaam ‘Moravisch Bethlehem’.
Gekleurde huizen en gezellige straatjes
“Dit ziet er gezellig uit”, zegt onze dochter (15) vanaf de achterbank als we Stramberk inrijden. We zien veel gekleurde huizen en tuintjes met veel bloemen. In het midden boven de straten uit zien we een hoge heuvel, met op de top een kasteeltoren die overal bovenuit steekt. We parkeren onze auto op de centrale parkeerplaats, die goed aangegeven wordt en vanaf waar je gemakkelijk het hele stadje te voet kunt verkennen.
Wij doen in Stramberk een stadswandeling met een gids die goed Engels spreekt. Heel fijn, want zo komen we veel te weten over de bezienswaardigheden, geschiedenis en lokale gebruiken. Maar zelf rondkijken is ook prima te doen, alles is goed beloopbaar en wordt duidelijk aangegeven.
Andere flora en fauna
We lopen eerst naar het grote plein, met een mooie kerk en een fontein. Onze gids vertelt dat Stramberk in tegenstelling tot andere steden in Tsjechië op kalkteen is gebouwd in plaats van op zandsteen. Daarom is de flora en fauna hier anders. Zo komt er hier een vlinder voor die nergens anders in het land te zien is en ook bepaalde boomsoorten die hier alleen groeien.
We lopen verder richting de heuvel. Over veel trappen klimmen we naar boven. In de zon nog best wel een opgave. Maar we worden er wel lekker warm van. Bovenaan hebben we een mooi uitzicht over de stad, met op de achtergrond de bergtoppen van de Beskiden. In plaats van het oude kasteel staat hier een nieuwer gebouw, dat nu als restaurant in gebruik is. Onder het restaurant schijnt een hele mooie druipsteengrot te zijn, maar die is helaas niet open voor publiek.
In de eeuwenoude kasteeltoren
We lopen achter het restaurant om en komen dan bij de kasteeltoren, die nog wel in de originele staat verkeert. Hier binnen zijn nog veel meer traptreden. Onze conditie is na deze vakantie vast verbeterd na het vele lopen… We klimmen hoger en hoger. De boys vinden het bordje met in het Tsjechisch ‘kerker’ er op wel interessant.
Hier werden vroeger mensen gestraft door ze er in te gooien zonder eten en drinken, vertelt de gids. Helemaal beneden zien we een skelet, maar of die echt is? Wij houden het maar op ja, dat klinkt spannender.
“Zijn we er nou nog niet”, zucht onze dochter (15) na de zoveelste traptrede. Ze heeft geluk, meteen daarna komen we de bocht om en zien we een deur naar buiten. Vanaf daar komen we op een houten platform om de toren heen. We hebben een heel mooi uitzicht helemaal rondom. Aan de ene kant zien we de stad Ostrava liggen, aan de andere kant de bergtoppen van de Beskiden. We zijn bijna bij een drielandenpunt hier, met aan de ene kant Slowakije en aan de andere kant Polen.
Door een schilderij
Als we uit de toren komen, lopen we aan de andere kant van de heuvel naar beneden, via straatjes met oude, houten huizen. “Het lijkt wel of we door een schilderij lopen”, zegt onze jongste (10). De gids wijst ons wat gebouwen, zoals de oude school en bibliotheek en een oude paardentrog die nog in gebruik is. Alleen drinken er nu vooral honden uit.
Dan komen we bij een gebouw waar onze kids zich op hadden verheugd: de bakkerij. Hier wordt de lokale lekkernij nog op ambachtelijke wijze, met de hand gemaakt. Stramberkse oren. Oren? Wij kijken verbaasd als we hier voor het eerst over horen.
Het blijkt te stammen uit een oud verhaal: toen de Tartaren in 1241 Moravië binnenvielen, werden ze verslagen door de lokale helden. Zij vonden in de tassen van de Tartaren de afgehakte oren van hun Christelijke slachtoffers. Deze overwinning wordt sindsdien jaarlijks gevierd en daaruit is deze lekkernij ontstaan.
Stramberker oren bakken
De Stramberkse oren zijn gemaakt van een soort gekruide peperkoek. Het lijkt eigenlijk het meeste op onze taaitaai, maar dan iets harder. We ruiken door de straten al de geur uit verschillende zaakjes opstijgen. Mmm… dat ruikt goed!
Bij de Hezky’s familie worden de oren nog op de oorspronkelijke wijze gemaakt. De bakker laat het ons graag zien. Hij neemt ons mee naar de zolder boven de bakkerij. Op de metalen tafels rolt hij het handgemaakte deeg uit. Het deeg wordt uitgerold tot het ongeveer 2 millimeter dik is.
De bakker doet het allemaal op gevoel. Hij vertelt dat de andere bakkerijen tegenwoordig fabrieksmeel gebruiken waar ze alleen water aan toevoegen. Maar hij vindt het belangrijk dat het volgens de oude traditie gaat, en bakt nog exact zo zoals zijn moeder dat vroeger deed. De bakker spreekt alleen Tsjechisch, maar onze gids vertaalt zijn verhaal voor ons. De bakker is een goedlachse, vrolijke man. Hij snijdt rondjes uit het deeg en stopt het dan in de oven.
Zelf bakken en proeven
Daarna gaan de cirkels in een soort kegelvorm, zoals een ijsjeshoorntje. Hij drukt er een andere vorm overheen, zodat het warme deeg de vorm aanneemt. In korte tijd heeft hij twee bakplaten vol oren gebakken. Op 1 dag maken ze er met zijn drieën wel drieduizend, die de volgende dag in de winkel verkocht worden.
Natuurlijk mogen we de verse oren proeven. Ze zijn heerlijk, warm en nog een beetje zacht. Alsof je hele verse pepernoten (die echte, dus geen kruidnootjes) of taaitaai eet. De bakker legt de overgebleven stukjes deeg voor de kids klaar om van te snoepen, maar hun vader is de grootste snoeperd… Dan mogen we zelf nog een oortje maken en opeten.
Wandelen naar de grot
Na al die oortjes hebben we weer energie gekregen om verder te wandelen. De gids wil ons nog graag de grot laten zien. Het is een mooie wandeling, via een groen park met een speeltuintje door de bossen omhoog de berg op. Over een onverhard avontuurlijk bospaadje, fijn, daar houden wij van. Het is ook lekker rustig, we komen maar een wandelaar tegen.
Ook hier worden we bovenin weer getrakteerd op een heel mooi uitzicht. We kijken door de bomen door naar de stad die onder ons ligt en tegenover ons zien we de kasteeltoren overal bovenuit steken. De grot ligt mooi, en bestaat eigenlijk uit twee grotten. De gids vertelt dat hier veel archeologische vondsten zijn gedaan, zoals beenderen van een mammoet, holenbeer en een skelet van een neanderthalerkind.
We lopen een stukje de grot in, maar het is erg donker, nat en modderig en we gaan dan ook snel weer terug de zon in. Onze rondleiding eindigt op de centrale parkeerplaats. In de auto terug snoepen we allemaal nog lekker van de oortjes.
Uit eten in Stramberk
In Stramberk kun je lekker eten bij de pizzeria Pizzerie Piccolo. Het pizzadeeg wordt daar voor je neus vers gemaakt en de pizza’s smaken dan ook goed. Ook de andere gerechten zien er smakelijk uit. Wij hadden de risotto en de zalm, aanraders!
Voor meer informatie over Tsjechië, neem een kijkje op de website van het Tsjechisch Bureau voor Toerisme. Meer informatie over de regio Moravië Silezië vind je op de website van de Moravian-Silezian Region.
Meer lezen
Op zoek naar meer tips voor een vakantie in Tsjechië? Klik & kijk voor meer inspiratie:
- Het Reuzengebergte
- Liberec, de leukste stad voor kinderen
- Stedentrip Praag
- Actieve vakantie bij het Lipnomeer
- Direct naar alle blogs over Tsjechië
KidsErOpUit is te volgen opFacebook,InstagramenTwitter.
Dit blog is tot stand gekomen in samenwerking met Czech Tourism, Colours of Ostrava, Ostrava City en Moravian-Silezian Region. Zoals je van ons gewend bent delen we altijd eerlijk onze eigen mening en ervaringen.
