Bij een vakantie in de Zweedse regio Dalarna hoort een bezoek aan het Orsa Rovdjurspark, het grootste roofdierenpark van Europa. In dit park wonen beren, luipaarden, uilen, wolven en nog veel meer grote roofdieren. Bovendien ligt het park op 325 duizend vierkante meter prachtige Zweedse natuur. Blogger Iris S. bezocht dit park in de zomervakantie met haar gezin en volgde er een rondleiding langs de dieren.
Het Orsa Rovdjurspark is sinds 2022 permanent gesloten
Leren over roofdieren in het Orsa Rovdjurspark
Het Orsa Rovdjurspark ligt prachtig middenin de Zweedse bossen in Orsa Grönklitt. Tussen de bosbessenstruiken en bloeiende heide lopen we naar de ingang. Daar staat onze gids ons al op te wachten. Ze heet Nicole, en is een van de dierenverzorgers van het park. Ze spreekt goed Engels en heet ons hartelijk welkom.
We beginnen onze tour bij de bruine beren. In het eerste verblijf zitten vier jonge beren. Twee van anderhalf en twee van een jaar ouder. Het eerste dat ons opvalt, is dat de verblijven heel ruim zijn. De dieren hebben allemaal veel vierkante meter en de verblijven zijn heel natuurlijk ingericht. “Dit zijn nog jonge dieren”, vertelt Nicole, “ze weten nog niet hoe ze moeten vissen. Daarom gooien we groenten, fruit en vlees in het water, zodat ze leren het zelf op te pakken. Dat is de eerste stap naar vissen. Als ze dat onder de knie hebben, gaan we levende vissen loslaten”.
Lief maar gevaarlijk
We kijken een tijdje hoe de jonge dieren het eten proberen te pakken. Het mannetje lukt het om een paprika uit het water te vissen. De jongens juichen hem toe. “Goed gedaan!”, roept B. (10 jaar). “Ze zien er echt schattig uit”, zegt T. (7). De verzorgster zegt dat ze er wel lief uitzien, maar erg gevaarlijk zijn. Omdat ze nog jong zijn, zijn ze snel bang en dan kunnen ze onvoorspelbaar zijn. Nicole geeft ons nog veel informatie over de bruine beren, die in het wild in Zweden voorkomen. Zo vertelt ze dat de bomen aan de onderkant allemaal kaal zijn, omdat de beren de schors er af halen.
Sterke veelvraten
Dan lopen we verder langs de verblijven. We stoppen bij het verblijf van de veelvraat. Nicole vertelt dat deze dieren wel klein zijn, maar ook heel sterk en agressief. Ze kunnen prooien vangen die veel groter zijn dan zijzelf, omdat ze zo fel zijn. De kinderen zijn onder de indruk. We zien de dieren alleen niet, het verblijf is zo groot dat ze zich op veel plekken kunnen verstoppen. Dat gebeurt bij meerdere verblijven. Wel jammer dat we daardoor niet alle dieren zien, maar het is wel een fijn idee dat de dieren zo veel ruimte hebben in het Orsa Rovdjurspark.
IJsberen in het poolgedeelte
Als we naar het poolgedeelte van het park klimmen, zien we meteen de twee ijsberen. Eva, het vrouwtje, blijkt uit ons eigen Ouwehands Dierenpark te komen. “Hee, dan verstaat ze vast Nederlands!”, zegt B. als hij dat hoort. Er is veel uitwisseling van jonge dieren met andere dierentuinen, vertelt onze gids, om inteelt te voorkomen en de bloedlijnen gezond te houden.
De dieren zien er allemaal gezond en tevreden uit, valt ons op. Ze lijken niet gestrest en verveeld. Als we vragen hoe ze dat voor elkaar krijgen bij het Orsa Rovdjurspark, vertelt Nicole dat ze veel investeren in onderzoek naar uitdaging en training. Ze merkten bijvoorbeeld dat de ijsberen steeds verwachtten dat er eten of speelgoed kwam als de verzorgers langskwamen. Dat maakte dat de dieren onrustig werden, want er komt natuurlijk regelmatig een verzorger langslopen.
Toen hebben ze een systeem opgezet met bordjes. Een bordje met een teken voor de mannetjesdieren en een bordje voor de vrouwtjesdieren. Als de verzorger dit bordje bij zich heeft, betekent dit eten of speelgoed. Zo niet, is er niks aan de hand en weten de dieren dat ze niks krijgen. Na even aan dit systeem te wennen, merken de verzorgers dat de dieren weten waar ze aan toe zijn. Dat scheelt een hoop stress. Wat een slim systeem!
In november, wanneer het begint de vriezen, gaat het sneeuwkanon aan. Dan spuiten ze een grote ijsberg op in het ijsberengebied. “De dieren vinden dat heerlijk, ze komen gelijk onder het kanon staan als het aan gaat”, vertelt onze gids. Het ijs blijft dan zeker nog tot begin juni liggen, omdat het lang fris blijft in de omgeving van Orsa Rovdjurspark.
Uitsloven als een huiskat
We wandelen nog een tijdje door het mooie poolgedeelte. We blijven steeds bergopwaarts lopen. Onderweg worden we getrakteerd op mooie vergezichten. Dan komen we bij de verblijven van de katachtigen. Als eerste zien we de luipaarden, een Perzisch luipaard en een sneeuwluipaard. Zodra ze de stem van de verzorgster horen, komen ze allebei naar het hek. Het Perzische luipaard gaat zich helemaal uitsloven. Een soort grommende miauw komt uit zijn keel en hij geeft kopjes aan een boomstronk. “Het is net een gewone poes, maar dan groter”, zegt T.
Rond de verblijven hangen prachtige foto’s van de dieren. Bij ieder verblijf hangen ook borden met veel informatie over de dieren, ook in het Engels. Het roofdierenpark doet veel aan educatie, zeker met de interessante rondleidingen. De verzorgster weet veel over de dieren en vertelt er duidelijk graag over. Het is leuk om te zien dat bijna alle dieren op haar reageren. Ze is duidelijk gek op ze, elk dier wordt toegesproken en ‘älskling’ door haar genoemd (lieverd/schat). Ze kent alle namen en de dieren reageren daar ook op. Haar enthousiasme en interactie met de dieren maakt onze tour zeker nog leuker en interessanter.
Klimmen naar het tijgergebied
“Hebben jullie nog energie om steil omhoog te klimmen?”, vraagt onze gids dan. Ze wijst naar net onder het topje van de berg. Daar zitten de tijgers, waar je over bruggetjes boven kunt lopen. De kinderen laten het zich geen twee keer zeggen en rennen al omhoog. Alleen de jongste moet ik het laatste stukje even motiveren, want hij wordt een beetje moe. Ongemerkt hebben we al best een aardige wandeling gemaakt.
Het tijgergebied is de klim zeker waard. Bovenop de bruggetjes hebben we een schitterend uitzicht over de hele omgeving. We zien meren, bergen en bossen zo ver als we kunnen kijken. We blijven een tijdje de omgeving bewonderen, terwijl Nicole aanwijst wat we allemaal zien. Dan horen we een brul. Achter ons heeft een van de tijgers ontdekt dat de verzorgster in de buurt is en komt een kijkje nemen. “Wat een mooi dier”, zucht B., terwijl hij een paar foto’s maakt.
Beschermen van uilen
Als we weer naar beneden wandelen, komen we bij de uilen. Deze zitten hier in samenwerking met een stichting die uilen beschermt. Het zijn namelijk bedreigde vogels in Zweden. Het Orsa Rovdjurspark heeft een fokprogramma uitgezet met deze stichting om te zorgen dat de populatie weer groeit. De dieren worden in het Orsa Rovdjurspark geboren en uitgezet als ze sterk genoeg zijn om in het wild te overleven. We zien de uilen eerst niet, maar dochter E. heeft een scherp oog voor uilen, haar lievelingsdieren, en wijst ons er twee aan.
Wolven spotten in Orsa Rovdjurspark
Dan gaan we door naar alweer het laatste verblijf van onze rondleiding: de wolven. Deze dieren leven hier ook in het wild. Ook de wolven hebben weer een enorm terrein voor zichzelf. We staan een tijdje te kijken, maar we kunnen vooralsnog geen wolf ontdekken. “We moeten goed kijken tussen de bomen”, zegt Nicole terwijl we ons verdekt opstellen. “Wolven leven altijd in groepen, roedels. Dus als je er eentje ziet, moet de rest in de buurt zijn”.
We gluren een tijd tussen de bomen. En dan zien we plotseling beweging aan de bosrand. Ja, een wolf! Een spelende wolf komt voorbij rennen en maakt wat gekke sprongen. “Dit is een van de oudere broers van de kleine welpjes”, zegt onze gids. “Zijn broertjes zijn nu vast in de buurt”. Dan komt er inderdaad opeens een grote groep tevoorschijn. De welpjes zijn druk aan het spelen met elkaar. “Dit is echt wel heel leuk!”, zegt T. enthousiast. We blijven een hele tijd kijken naar de dieren, terwijl Nicole ons van alles over ze vertelt.
Veel geleerd over de dieren
Dan is het tijd om afscheid te nemen. We bedanken Nicole voor al haar informatie. Het was een heel leerzaam bezoek. “Ik heb echt veel over de dieren geleerd!” zegt onze jongste zoon. Wat ons betreft is de rondleiding een aanrader. We blijven nog een tijdje bij de dieren kijken en gaan dan terug naar ons appartement, vlakbij het Orsa Rovdjurspark.
Overnachten bij het roofdierenpark
Bij het roofdierenpark verblijven wij in het vakantiepark Orsa Grönklitt. Dit is een huisjespark en camping waar veel te doen is, zoals zwemmen, varen, mountainbiken, suppen, minigolf en diverse speeltuinen om in te spelen. De ingang van het roofdierenpark is om de hoek, dus handig te combineren met een bezoek aan het Orsa Rovdjurspark. We kunnen er vanuit ons appartement zo naar toe lopen. Sommige avonden horen we zelfs de dieren vanaf ons balkon!
Lees hier het blog van Iris S. over haar verblijf in Orsa Grönklitt.
Praktische informatie over Orsa Rovdjurspark
Het Orsa Rovdjurspark is in het hoogseizoen open van 10-17 uur. Daarna is het van 10-15 uur te bezoeken. Voor de kosten van kaartjes kun je beste op de website kijken, omdat hoog- en laagseizoensprijzen worden gehanteerd. Het is sowieso een stuk voordeliger om vooraf online kaartjes te kopen.
Zou jij tijdens je vakantie in Zweden naar Orsa Rovdjurspark willen?
Ligging Orsa Rovdjurspark
Meer lezen
Op zoek naar handige informatie voor een vakantie in Zweden? Klik & kijk voor meer inspiratie:
- Autovakantie met kinderen in Zweden: een echte aanrader
- Op bezoek bij de kerstman in Tomteland
- 7 redenen waarom Zweden met kinderen zo leuk is
- Rondreis Zuid-Zweden met kinderen: route en kosten
- Kleine kindvriendelijke campings in Zweden: een overzicht
- Direct naar alle blogs over Zweden
KidsErOpUit is te volgen op Facebook, Instagram en X (voorheen Twitter).
Deze blog is tot stand gekomen in samenwerking met Visit Sweden. Zoals je van ons gewend bent delen we altijd eerlijk onze eigen mening en ervaringen.
