Zilvermijn Silberbergwerk
Vlakbij onze camping ligt een zilvermijn die volgens de boekjes meer dan het bezoeken waard is met kinderen. Omdat het plaatsje Schwaz op zo’n 15 minuten rijden ligt, lijkt ons dit een ideale activiteit om op onze eerste echte vakantiedag in Oostenrijk te doen. Niet te lang in de auto en zeer geschikt voor de kinderen. Dus besluiten we de Schwazer Silberbergwerk een bezoek te brengen.
Geschiedenis zilvermijn
De Silberbergwerk mijn was in de Middeleeuwen de grootste productieve zilvermijn ter wereld. Dagelijks waren hier rond de 12.000 mijnwerkers aan het werk. Ze zochten naar zilver en koper. 85 procent van de zilverproductie per wereld kwam uit Schwaz en maakte het gebied tot rijkste gebied van Europa gedurende de Middeleeuwen. Het mijngebied omvat 254 schachten met een totale lengte van zo’n 500 kilometer. De mijnwerkers werkten in de mijn onder slechte omstandigheden waar wij ons nu helemaal niets bij voor kunnen stellen.
Kleed je goed aan
Wij komen rond 10 uur aan bij de mijn. Als we bij de kassa onze kaartjes kopen wordt opgeroepen dat we op moeten schieten zodat we met de eerstvolgende trein mee de mijn in kunnen. We lopen een grote ruimte in waarin we allemaal worden voorzien van een helm en een dikke regenjas. In de mijn is het vochtig en koud, dus komt de jas goed van pas. Er zijn ook kindermaten. Dichte schoenen zijn handig, er is namelijk veel water in de mijn.
De mijn in!
We volgen onze gids naar de ingang van de zilvermijn. Wat eerst leek op een leuk kindertreintje blijkt de trein te zijn waarmee we de zilvermijn ingaan. Een minilocomotief trekt een groot aantal kleine wagons waarin je achter elkaar moet gaan zitten. Er wordt verteld dat we onze armen binnen boord moeten houden en dat we onderweg in de trein geen foto’s mogen maken. Dan gaan we! Na een “Glück Auf” (zo zei men veel succes tegen elkaar in de mijn) vertrekt de trein. Een 7 minuten durende treinreis door een zeer smalle schacht, met slechts af en toe een lichtje brengt ons de mijn in. De kinderen vinden het spannend, maar prachtig. Als we uitstappen zitten we 800 meter onder grond en gaan we te voet verder.
We lopen door de schachten en stoppen op diverse plaatsen waar onze gids in het Duits toelichting geeft. Voor mensen die geen Duits spreken, hangen er op de punten waar gestopt wordt een soort ‘telefoons’ waarop je kunt aangeven welke taal je spreekt en wordt het verhaal van de gids verteld. Roos (7 jaar) pakt af en toe zo’n telefoon, maar voor haar is het soms lastig te volgen. Dus vertalen wij het een en ander. Over hoe de mensen hier onder de grond hebben gewerkt, hoe moeilijk dat soms was. Wij hadden ook een uitleg op papier meegekregen. Deze was in de mijn niet goed te lezen vanwege het licht, maar als je wat meer tijd hebt voordat je de trein in gaat is het goed om deze vooraf even met de kinderen door te nemen, dan kennen ze de verhalen al.
Wereldwonder
Één van de grootste problemen in de mijn is het vollopen van de schachten met water. Waar voorheen het water uit de schacht werd geschept door mensen die emmers met water door naar boven gaven, werd in 1554 in Schwaz een waterhefwerktuig ontworpen voor in de mijn. Een groot waterrad bleek de oplossing. Toen ook een tweede werd geplaatst kon men 1,2 miljoen liter water per dag wegpompen. Dit technisch hoogstandje werd in die tijd beschreven als een wereldwonder en is nog steeds in de mijn te zien.
De tocht vervolgt zich door andere stukken van de mijn, de verdere geschiedenis en de ondergang van de zilvermijnen komen nog aanbod. De kinderen kijken rond en vinden het bijzonder om zo diep onder de grond te lopen. Na ruim een uur staan we bij de treintjes die ons weer naar buiten brengen. We zien nu ook dat de treintjes die aankomen meer dan vol zitten. Dit blijkt ook als we de terugreis achter de rug hebben en onze helmen en jassen terug brengen, er zitten heel wat toeristen te wachten totdat zij aan de beurt zijn.
Bij de kassa is nog een winkeltje met souvenirs en er is een restaurant waar je terecht kan voor een hapje en een drankje.
Al met al was het een erg leuke activiteit. Vooral de reis de mijn in en het lopen door de schachten maakt het voor kinderen indrukwekkend. Wij als ouders hebben ons vooral ook verbaasd over de hele geschiedenis.
Praktische informatie
Wil je een bezoek aan de zilvermijn brengen? Zorg dat je in het hoogseizoen op tijd bent. Doordat je afhankelijk bent van de treintjes kan het zijn dat je flink lang moet wachten voordat je aan de beurt bent. Trek dichte schoenen en een vest aan. Het is niet noodzakelijk om een lange broek aan te hebben.
Entreeprijs:
- Volwassenen 17 euro
- Kinderen vanaf 5 jaar: 10 euro, tot 5 jaar gratis
- Familie kaart (2 volwassenen en 1 kind) 40 euro en 8 euro per extra kind.
Meer informatie vind je op de website van zilvermijn Silberbergwerk
Ben jij al eens in een zilvermijn geweest? Deel je ervaringen met ons!
Meer lezen
Op zoek naar een leuke camping of vakantieadres in Oostenrijk of leuke uitjes daar? Klik & kijk voor meer inspiratie:
- Kamperen bij Schloss camping Aschach met kinderen
- vanuit Innsbruck de bergen in met de Nordkettebahn
- Salzburg met kinderen
- Speelgoedmuseum Salzburg
- Farmhouse in Salzburgerland
- Zoutmijn in Hallein (Salzburgerland)
- 10 tips: wandelen in de bergen met kinderen
KidsErOpUit is te volgen op Facebook en X (voorheen Twitter).
Dit blog is tot stand gekomen in samenwerking met het verkeersbureau van Tirol. Zoals je van ons gewend bent delen we altijd eerlijk onze eigen mening en ervaringen.
Oh dit lijkt me echt leuk om te doen. Lekker spannend en dat treintje te cute..
In Oostenrijk maken ze opvallend goed werk van de ondergrondse bezienswaardigheden! In de zoutmijn ook al met een treintje er in en zelfs 2 glijbanen. Zo gaaf!