Er komt een moment dat je kinderen topografie gaan leren. Dat ze ontdekken dat Duitsland en België onze buurlanden zijn. Dochter M. realiseert zich opeens: “Dan is er dus ook een plek waar je tegelijk in Nederland, Duitsland en België kan staan”. Haar ogen beginnen te glimmen. Dat ziet ze al helemaal voor zich. Ik vind het leuk om onze uitjes aan te laten sluiten bij datgene wat ze op school leren. Dus een goed moment om naar het Drielandenpunt te gaan.
Het Drielandenpunt: tegelijk in Nederland, Duitsland en België
Vanuit ons appartement bij de boer vlakbij Valkenburg is het een half uurtje rijden naar het Drielandenpunt. De Zuid-Limburgse heuvels geven een echt vakantiegevoel. Bijna alsof we in het buitenland zijn. De weg slingert omhoog en wij volgen braaf de bordjes ‘Drielandenpunt’. We zien meerdere grote parkeerplaatsen. Het kan hier dus druk zijn concluderen we. ‘Laatste P’ staat er op het bordje dat we voorbij rijden. Oeps, niet goed opgelet. We rijden door en voor we het weten zijn we in België. Ah gelukkig, daar kunnen we ook parkeren. Bijkomend voordeel is dat de Belgen de slagboom van het parkeerterrein kapot hebben en dus parkeren we gratis. Niet dat het parkeren hier duur is (2 euro per dag), maar he, als het gratis kan, waarom zou je dan betalen?
We zijn net voor 11 uur bij het Drielandenpunt. Het is nog rustig en dus alle tijd voor ons om foto’s te maken. M. is happy, want het lukt haar om in drie landen tegelijk te zijn. Net als we klaar zijn komt er een medewerker aan. Hij plaatst de vlaggen van de drie landen. “Daar wil ik ook mee op de foto” zegt M. We beginnen dus opnieuw. Inmiddels is het drukker en moeten we plaats maken. Tijd voor ons om te ontdekken wat er nog meer te doen is bij het Drielandenpunt.
Wat is er te doen bij het Drielandenpunt?
Al snel hebben we door dat het Drielandenpunt niet alleen het punt is waar drie landen samen komen. Het is ook de hoogste plek van Nederland. Zo, die kunnen we afstrepen van onze bucketlist. Er staan meerdere restaurants bij het Drielandenpunt. Ik vind ze er niet zo aantrekkelijk uitzien en ook de menukaart is behoorlijk gevuld met vettige snacks. Jammer. Duidelijk gericht op de massa en om snel veel te verkopen. Ik hoopte op een leuke lunchroom met echte Limburgse vlaai. We gaan dus niet op een terrasje zitten. Maar wat is er dan wel te doen bij het Drielandenpunt? Ik som even op:
- Je kan er wandelen in de mooie natuurrijke omgeving
- Er is een uitkijktoren
- De hoogstgelegen speeltuin van Nederland
- Een labyrint
Voor wandelen hebben we helaas geen tijd. Maar de andere drie attracties doen we wel.
Labyrint bij het Drielandenpunt
Ik heb niets met labyrinten. Zinloos rondlopen in de hoop dat je de uitgang vindt en ondertussen alleen maar groene heggen zien. Het liefst zou ik wachten totdat G., M. en zoon C. er weer uit komen. Maar goed, ik wil ook geen spelbreker zijn en dus gaan we met z’n vieren. Yeah!
We kopen onze kaartjes (5 euro voor volwassenen en 4 euro voor kinderen) en lopen door het hek naar binnen. We maken wat echte Hollandse foto’s en kijken even bij de waterfontein. Hier kan je met mooi weer leuk spelen.
We beginnen onze tocht door het labyrint. Naar links, naar rechts, even discussie over links of rechts. We hebben afgesproken bij elkaar te blijven. Vooral voor C. is dat best lastig. Hij vindt labyrinten geweldig en rent het liefst vooruit. “We moeten echt deze kant op” roept hij bij elke hoek. We lopen achter hem aan. “Blijven lachen en doe alsof je het leuk vindt” zeg ik tegen mezelf. Gelukkig is er af en toe onderweg ook iets te zien, zo komen we standbeelden tegen en watermuren. Ja watermuren… Moet je daar nu wel of niet langs? Het is in ieder geval wachten totdat ze stoppen en dan snel erlangs rennen. Het is tijdens ons bezoek geen weer om een nat pak te halen. In de zomer is dat vast erg leuk. We lopen en we lopen. Soms zijn we dichtbij het middelpunt, soms ver eraf.
Op vier plekken in het doolhof zijn bruggen gemaakt. Hier kunnen we ons oriënteren. Maar de hagen zijn zo dicht gegroeid dat niet goed te zien is hoe we moeten lopen. Dus lopen we verder. Tussen groene hagen, snel over de watermuren als ze even uit zijn en in de hoop dat we bij het middelpunt komen. Dan staan we opeens weer bij de plek waar we onze tocht zijn begonnen. Pfff, nu ben ik er zat van. We doen nog een poging, omdat de anderen dat willen. Weer komen we bij een watermuur waar we al een paar keer eerder waren. Gaan we er wel of niet langs? We dubben te lang. Met als gevolg dat C. al enthousiast er doorheen rent. Precies op het moment dat het water weer aangaat. Dank je wel. C. boos en nat aan de ene kant, wij aan de andere kant. Nu ben ik er echt klaar mee. M. kruipt door de heg om C. te halen. Gelukkig is zijn broek niet helemaal zeiknat. We zijn vlakbij de ingang. Ik hak de knoop door. We gaan er via de ingang uit. Stom labyrint met stomme watermuren. Vast leuk tijdens een zomerse dag, maar nu even niet.
Hoogstgelegen speeltuin van Nederland
Helaas hebben we geen droge kleding mee. Gelukkig helpt de speeltuin om af te leiden en al spelend droogt zo’n broek toch het snelste. De speeltuin is niet heel bijzonder, maar voor nu prima. Ik bedenk me hoe deze speeltuin zal zijn als het terras helemaal vol zit. Ik heb het vermoeden dat de speeltuin dan te druk is. Maar goed, op onze bewolkte dag is dat niet zo. Dus spelen M. en C. er heerlijk.
Uitkijktoren bij het Drielandenpunt
Vlakbij het Drielandenpunt staat een uitkijktoren. Terwijl de kinderen in de speeltuin spelen, ga ik eens kijken. Voor 3,50 euro mag ik naar boven, kinderen betalen 2,50 euro. Dat kan met de trap, maar er gaat ook een lift. Ik kies voor het laatste. Ik ben er aan het begin van het seizoen en nu al zijn de wanden van de lift vol gekliederd met teksten. Waarom maken ze dat niet schoon? De hele toren ademt vergane glorie. Het uitzicht boven is prachtig. Maar met hoogtevrees is het niet heel prettig. Je loopt op van die metalen roosters en kijkt dus rechtstreeks naar beneden. Dat, gecombineerd met de staat van het onderhoud, geeft mij geen fijn gevoel. Ik ga lekker weer naar beneden.
Uitkijktoren een stukje verderop
Als we weg rijden via de Nederlandse toegangsweg, zien we na circa 1 km nog een uitkijktoren. Deze ziet er een stuk beter uit dan de toren direct naast het Drielandenpunt. Ook hier kan je kiezen tussen lift en trap. Voor volwassenen betaal je 3,50 euro en voor kinderen 2,50 euro. Wat een verschil met de uitkijktoren direct naast het Drielandenpunt. Deze uitkijktoren is schoon, ziet er goed onderhouden uit en biedt voor iedereen leuke plekken om van het uitzicht te genieten. Of je nu hoogtevrees hebt of niet. Wij zouden het een volgende keer wel weten en de andere uitkijktoren links laten liggen.
Wel of niet naar het Drielandenpunt?
Er is dus heel veel te doen bij het Drielandenpunt en in de directe omgeving. Ik denk dat je wel goed moet bedenken wanneer je gaat. Tijdens het hoogseizoen zal het hier midden op de dag heel druk zijn. Naar mijn smaak te druk. Voor het Labyrint is het handig als je op een warmere dag gaat. Als ik hier in de schoolvakantie zou zijn, dan zou ik ervoor kiezen om vroeg op de dag te gaan. Dan is het meestal rustiger. Het Drielandenpunt is echt zo’n toeristische trekpleister waar eigenlijk teveel mensen op af komen. Waar dan horeca-ondernemers zitten die zoveel mogelijk willen verkopen aan zoveel mogelijk mensen in zo’n kort mogelijke tijd. Dat doet de totale uitstraling van het gebied geen goed.
En toch is het leuk om er op z’n minst een keer heen te gaan en tegelijk in drie landen te staan! Meer informatie over een bezoek aan het Drielandenpunt is hier te vinden.
Ben jij al eens bij het Drielandenpunt geweest? Wat vond jij ervan?
Meer lezen
Op zoek naar meer ideeën voor Zuid-Limburg? Klik & kijk voor meer inspiratie:
- Belvilla appartement bij de boer nabij Valkenburg
- MergelRijk, de leukste grot voor kinderen in Valkenburg
- Kamperen bij Hoeve Krekelberg
- Met de Miljoenenlijn naar Valkenburg
- Kasteel Hoensbroek
- Schutterpark in Brunssum
KidsErOpUit is te volgen op Facebook, Instagram en X (voorheen Twitter).
